Τα τελευταία εικοσιτετράωρα η ουκρανική κυβέρνηση συγκλονίζεται από παραιτήσεις και αποπομπές δεκάδων μελών και αξιωματούχων της, αγγίζοντας ακόμα και τον στενό πυρήνα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι και το Προεδρικό Γραφείο.
Οι φήμες κάνουν λόγο για ακόμα περισσότερες παραιτήσεις και αποπομπές τις επόμενες μέρες, κάνοντας ακόμα πιο δύσκολο το έργο του Ουκρανού Προέδρου και της κυβέρνησης ,εν μέσω του συνεχιζόμενου πολέμου.
Τα όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία δεν έπεσαν ως κεραυνός εν αιθρία. Η Ουκρανία είναι μια από τις πιο διεφθαρμένες χώρες στον κόσμο, καταλαμβάνοντας την 122η θέση στην παγκόσμια κατάταξη και πριν τον πόλεμο βρισκόταν υπό επιτήρηση από παγκόσμιους οργανισμούς αλλά και την ΕΕ.
Με το αίτημα για ένταξη, που έγινε άρον-άρον, στην ΕΕ, τα πράγματα έγιναν ακόμα πιο δύσκολα στα ζητήματα διαφθοράς για την κυβέρνηση του Κιέβου, καθώς μια από τις προτεραιότητες της Ένωσης είναι η καταπολέμηση τους.
Αυτό που προκαλεί όμως εντύπωση είναι ότι ενώ βρισκόμαστε στον ενδέκατο μήνα από την έναρξη του πολέμου και το σύνολο των δυτικών χωρών έχει ταχθεί αναφανδόν στο πλευρό της Ουκρανίας, να ξεσπά ένα κύμα παραιτήσεων και αποπομπών, που είναι λογικό να προκαλεί αστάθεια στην κυβέρνηση του Κιέβου και τον αρχηγό του Κράτους.
Οι προβληματισμοί πολλοί για τους λόγους που τώρα ενέσκηψαν αυτά τα ζητήματα. Είναι όντως η διαφθορά που οδήγησε σε πολιτική κρίση στο Κίεβο ή είναι έξωθεν παρεμβάσεις;
Μια από τις εκδοχές για την κρίση, αφορά τη Δύση και την επιθυμία της να περιορίσει με αυτόν τον τρόπο την εξουσία του Ζελένσκι.
Σύμφωνα με Ουκρανούς αναλυτές, υπάρχει δυσαρέσκεια στη Δύση για την απότομη ενίσχυση των εσωτερικών πολιτικών θέσεων και εξουσιών του Προέδρου Ζελένσκι κι αυτός είναι ένας τρόπος για να του δείξουν ότι οι ΗΠΑ και η ΕΕ προτίθενται να ελέγξουν αυστηρά τις δαπάνες της βοήθειας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που πηγαίνει στην Ουκρανία, γεγονός που ωθεί τον πρόεδρο να απαντήσει στις κατηγορίες για διαφθορά.
Το περασμένο έτος δεν ήταν και λίγα τα δημοσιεύματα στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, που μιλούσαν για κατασπατάληση της βοήθειας προς την Ουκρανία και την ανεξέλεγκτη διαδρομή των όπλων και των πυρομαχικών που στέλνονται αφειδώς στο Κίεβο για την άμυνα του.
Πολλοί θεωρούν ότι η κρίση αυτή συντονίζεται από την Ουάσινγκτον αν και δεν φαίνεται ότι βοηθά και τόσο την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν, που πρωτοστατεί στην βοήθεια που αποστέλλεται στην Ουκρανία. Είναι ευρέως γνωστό ότι οι Ρεπουμπλικάνοι επικρίνουν τους Δημοκρατικούς για «ανεξέλεγκτη βοήθεια προς την Ουκρανία», προσθέτοντας επιχειρήματα σε όσους μιλούν για «υπεξαίρεση κονδυλίων» που διέθεσε η Δύση στο Κίεβο κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Όμως επειδή ο διάολος κρύβεται στις λεπτομέρειες, αν η θεωρία ότι η Δύση βρίσκεται πίσω από την τρέχουσα πίεση που ασκείται στην κυβέρνηση σχετικά με τη διαφθορά είναι αληθινή, τότε ενδεχομένως να αναζητείται η αποπομπή της κυβέρνησης και η επιβολή μιας άλλης, πιο ελεγχόμενης.
Όλα αυτά θα μπορούσαν να υπονομεύσουν το σύστημα διακυβέρνησης και να οδηγήσουν σε μείωση της επιρροής του Γραφείου του Προέδρου στις διαδικασίες στη χώρα. Ίσως έτσι βρεθεί κι ένας τρόπος να ξεκινήσουν και οι διαπραγματεύσεις για την εξεύρεση μια λύσης που θα οδηγήσει στο τερματισμό του πολέμου.
Μια νέα κυβέρνηση για την καταπολέμηση της διαφθοράς δεν θα είναι κάτι καινούργιο για την Ουκρανία. Το 2014 είχε δημιουργηθεί μια νέα κυβέρνηση από τον Αρσένι Γιάτσενιουκ με Υπουργό Οικονομικών την Αμερικανίδα Ναταλία Γιαρέσκο και τον Λιθουανό Αϊβάρας Αμπρομαβίτσιους υπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης και Εμπορίου.
Τότε αντιπρόεδρος στις ΗΠΑ ήταν ο νυν Πρόεδρος Μπάιντεν και το περιβάλλον του είναι πολύ εξοικειωμένο με αυτή την προσέγγιση του σχηματισμού της ουκρανικής κυβέρνησης.
Μια άλλη θεωρία είναι ότι πίσω από την κρίση βρίσκονται ακτιβιστές, ολιγάρχες, εκδότες και άλλοι που προσπαθούν να βάλουν τους εαυτούς τους στον χάρτη για την επόμενη μέρα και αυξάνοντας την επιρροή τους στην λήψη των αποφάσεων στην Ουκρανία.
Αλλά σε κάθε περίπτωση τα συνεχή σκάνδαλα διαφθοράς δημιουργούν στην κοινωνία την αίσθηση ότι «όλοι στην κορυφή κλέβουν, ενώ οι μαχητές μας χύνουν το αίμα τους στην πρώτη γραμμή» και μπορούν ενδεχομένως να προκαλέσουν μια απότομη αύξηση της δυσπιστίας προς τις αρχές, οδηγώντας τη χώρα σε ακόμα πιο οξεία εσωτερική πολιτική κρίση, που θα βοηθούσε πρώτιστα την Μόσχα.
Ιδιαίτερο αντίκτυπο θα έχει για την ουκρανική ηγεσία, αν δεν υπάρξουν σημαντικές στρατιωτικές επιτυχίες τους επόμενους μήνες και οι προσδοκίες της κοινής γνώμης ότι «θα είμαστε στην Κριμαία μέχρι το καλοκαίρι» δεν επαληθευτούν.
Η τελευταία θεωρία που συζητείται στην Ουκρανία, είναι ότι αυτά τα μεγάλα σκάνδαλα διαφθοράς έχουν ποικίλες συνέπειες στην ευρωπαϊκή πορεία αλλά και την συνέχιση της αποστολής βοήθειας από την Δύση. Γι’ αυτό το λόγο η ουκρανική κυβέρνηση ωθείται σε κάποιες αποφάσεις σχετικά με το πολιτικό προσωπικό και ενδεχομένως με τον πόλεμο.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι αυτά τα σκάνδαλα δημιουργούν ένταση στην κοινωνία και ο Ζελένσκι πρέπει να ανταποκριθεί σε αυτά. Εν μέσω του χειρότερου πολέμου, αυτό ουσιαστικά δημιουργεί ένα δεύτερο, εσωτερικό μέτωπο για τον ίδιο και η μάχη σε δύο μέτωπα δεν είναι ποτέ εύκολη καθώς υπάρχει κίνδυνος εσωτερικής πολιτικής κρίσης με απρόβλεπτες συνέπειες για το μέλλον της χώρας.
