Authored by Pepe Escobar via The Saker blog,,
Μετάφραση: Μ.Στυλιανού/ iskra.gr
Μόνο η αυτάρκεια προσφέρει πλήρη ανεξαρτησία. Και η Μεγάλη Εικόνα έχει επίσης γίνει έντονα κατανοητή από τον Παγκόσμιο Νότο…
Ένα από τα βασικά υποκείμενα θέματα της μήτρας Ρωσίας/Ουκρανίας/ΝΑΤΟ είναι ότι η Αυτοκρατορία των Ψευδολογιών copyright Putin) έχει συγκλονισθεί στα ενδότερά της από τη συνδυασμένη ικανότητα των ρωσικών υπερηχητικών πυραύλων και μιας αμυντικής ασπίδας ικανής να μπλοκάρει εισερχόμενους πυρηνικούς πυραύλους από τη Δύση, τερματίζοντας έτσι την Αμοιβαία Εξασφαλισμένη Καταστροφή (M.A.D.)
Αυτό οδήγησε τους Αμερικανούς να διακινδυνεύσουν σχεδόν έναν καυτό πόλεμο για να μπορέσουν να τοποθετήσουν υπερηχητικούς πυραύλους, που ακόμα δεν έχουν, στα δυτικά σύνορα της Ουκρανίας και έτσι να είναι μέσα σε τρία λεπτά από τη Μόσχα. Για αυτό, φυσικά, χρειάζονται την Ουκρανία, καθώς και την Πολωνία και τη Ρουμανία στην Ανατολική Ευρώπη.
Στην Ουκρανία, οι Αμερικανοί είναι αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρι την τελευταία ευρωπαϊκή ψυχή – αν αυτό χρειάζεται. Αυτό μπορεί να είναι η τελευταίο ζαριά των (πυρηνικών). Έτσι, η επόμενη-τελευταία γκάζι στο εξαναγκασμό της Ρωσίας να υποταχθεί χρησιμοποιώντας το υπόλοιπο, εφαρμόσιμο αμερικανικό όπλο μαζικής καταστροφής: Το SWIFT.
Ωστόσο, αυτό το όπλο μπορεί εύκολα να εξουδετερωθεί με την ταχεία υιοθέτηση της αυτάρκειας.
Με την ουσιαστική συμβολή του ανεκτίμητου Michael Hudson, έχω περιγράψει τις δυνατότητες της Ρωσίας να αντιμετωπίσει την καταιγίδα κυρώσεων. Αυτό δεν εξέτασε καν την πλήρη έκταση της ρωσικής «άμυνας μαύρου κουτιού» – και της αντεπίθεσης – όπως περιέγραψε ο John Helmer στην εισαγωγή του σε ένα δοκίμιο που προαναγγέλλει όχι λιγότερο από την επιστροφή του Σεργκέι Γκλάζιεφ.
Ο Γκλάζιεφ, ο οποίος ήταν προβλέψιμα μισητός σε κύκλους του Ατλαντικού, ήταν βασικός οικονομικός σύμβουλος του προέδρου Πούτιν και τώρα είναι υπουργός Ολοκλήρωσης και Μακροοικονομικής της Οικονομικής Ένωσης της Ευρασίας (EAEU). Ήταν πάντα σφοδρός επικριτής της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας και της ολιγαρχικής συμμορίας που συνδέεται στενά με την αγγλοαμερικανική χρηματοδότηση.
Το τελευταίο του δοκίμιο, Κυρώσεις και Κυριαρχία, που δημοσιεύθηκε αρχικά από expert.ru και μεταφράστηκε από τον Helmer, αξίζει σοβαρό έλεγχο.
Αυτό είναι ένα από τα βασικά αποσπάσματα προς σημείωση:
«Οι ρωσικές απώλειες δυνητικού ΑΕΠ, από το 2014, ανέρχονται σε περίπου 50 τρισεκατομμύρια ρούβλια. Αλλά μόνο το 10% από αυτές μπορεί να εξηγηθεί από τις κυρώσεις, ενώ το 80% από αυτές ήταν αποτέλεσμα νομισματικής πολιτικής. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επωφελούνται από τις αντιρωσικές κυρώσεις, αντικαθιστώντας την εξαγωγή ρωσικών υδρογονανθράκων στην ΕΕ καθώς και στην Κίνα, αντικατάσταση της εισαγωγής ευρωπαϊκών αγαθών από τη Ρωσία. Θα μπορούσαμε να αντισταθμίσουμε πλήρως τις αρνητικές συνέπειες των οικονομικών κυρώσεων εάν η Τράπεζα της Ρωσίας εκπληρώσει το συνταγματικό της καθήκον να εξασφαλίσει σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία ρούβλι, και όχι τις συστάσεις των χρηματοπιστωτικών οργανισμών της Ουάσινγκτον».
Απο-υπεράκτια ή προτομή
Ο Glaziev ουσιαστικά συνιστά:
΄Εναν «πραγματικό επαναπατρισμό της οικονομίας».
«Μέτρα για την ενίσχυση της νομισματικής ρύθμισης προκειμένου να σταματήσει η εξαγωγή κεφαλαίων και να επεκταθεί ο στοχευμένος δανεισμός σε επιχειρήσεις που χρειάζονται χρηματοδότηση επενδύσεων».
«’Φορολόγηση της κερδοσκοπίας νομίσματος και των συναλλαγών σε δολάρια και ευρώ στην εγχώρια αγορά»
“Σοβαρές επενδύσεις στην Έρευνα και Ανάπτυξη προκειμένου να επιταχύνουμε την ανάπτυξη της δικής μας τεχνολογικής βάσης στους τομείς που επηρεάζονται από κυρώσεις – πρώτα απ ‘όλα την αμυντική βιομηχανία, την ενέργεια, τις μεταφορές και τις επικοινωνίες”.
Και τέλος, «η απο-δολαρίωση των συναλλαγματικών αποθεμάτων μας, αντικαθιστώντας το δολάριο, το ευρώ και τη λίρα με χρυσό».
Η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα φαίνεται να ακούει. Τα περισσότερα από αυτά τα μέτρα έχουν ήδη τεθεί σε εφαρμογή. Και υπάρχουν ενδείξεις ότι ο Πούτιν και η κυβέρνηση είναι επιτέλους έτοιμοι να αρπάξουν τη ρωσική ολιγαρχία από τα και να τους αναγκάσουν να μοιραστούν κινδύνους και απώλειες σε μια περίοδο εξαιρετικά δύσκολη για το έθνος. Αντίο στην αποθήκευση υπεράκτια και στο Londongrad κεφαλαίων που λαμβάνονται από τη Ρωσία.
Ο Γκλάζιεφ είναι η σίγουρη επένδυση. Τον Δεκέμβριο του 2014 ήμουν σε ένα συνέδριο στη Ρώμη και ο Glaziev επικοινώνησε μαζί μας στο τηλέφωνο. Αναθεωρώντας μια επόμενη στήλη που έγραψα τότε, μεταξύ Ρώμης και Πεκίνου, έμεινα έκπληκτος: Είναι σαν να έλεγε αυτά τα πράγματα κυριολεκτικά σήμερα.
Επιτρέψτε μου να παραθέσω δύο παραγράφους:
“Στο συμπόσιο, το οποίο πραγματοποιήθηκε σε μια θεϊκά τοιχογραφία πρώην δομινικανής τράπεζας του 15ου αιώνα, η οποία αποτελεί πλέον μέρος της βιβλιοθήκης του ιταλικού κοινοβουλίου, ο Σεργκέι Γκλάζιεφ, στο τηλέφωνο από τη Μόσχα, έδωσε μια αυστηρή ανάγνωση του Ψυχρού Πολέμου 2.0. Δεν υπάρχει πραγματική «κυβέρνηση» στο Κίεβο. Επικεφαλής είναι ο Πρέσβης των ΗΠΑ. Ένα αντιρωσικό δόγμα έχει εκκολαφθεί στην Ουάσιγκτον για να υποδαυλίσει τον πόλεμο στην Ευρώπη – και οι ευρωπαίοι πολιτικοί είναι οι συνεργάτες της. Η Ουάσιγκτον επιθυμεί πόλεμο στην Ευρώπη επειδή χάνει τον ανταγωνισμό με την Κίνα».
«Ο Γκλάζιεφ αναφέρθηκε στις κυρώσεις: η Ρωσία προσπαθεί ταυτόχρονα να αναδιοργανώσει την πολιτική του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, να καταπολεμήσει την φυγή κεφαλαίων και να ελαχιστοποιήσει την επίδραση του κλεισίματος πιστωτικών ορίων από τις τράπεζες για πολλούς επιχειρηματίες. Ωστόσο, το τελικό αποτέλεσμα των κυρώσεων, λέει, είναι ότι η Ευρώπη θα είναι οι απόλυτοι χαμένοι οικονομικά· Η γραφειοκρατία στην Ευρώπη έχει χάσει την οικονομική της προσήλωση καθώς έχουν αναλάβει οι Αμερικανοί γεωπολιτικοί».
Πρέπει να πληρώσω τον «φόρο ανεξαρτησίας»
Στη Μόσχα φαίνεται να υπάρχει συναίνεση ότι η ρωσική οικονομία θα σταθεροποιηθεί γρήγορα, καθώς θα υπάρξει έλλειψη προσωπικού για τη βιομηχανία και θα απαιτηθούν πολλά επιπλέον χέρια. Ως εκ τούτου, δεν υπάρχει ανεργία. Μπορεί να υπάρχουν ελλείψεις, αλλά όχι πληθωρισμός. Οι πωλήσεις – δυτικών – ειδών πολυτελείας έχουν ήδη περιοριστεί. Τα εισαγόμενα προϊόντα θα τεθούν υπό έλεγχο τιμών. Όλα τα απαραίτητα ρούβλια θα είναι διαθέσιμα, αν και με ελέγχους τιμών – όπως συνέβη στις ΗΠΑ τον Β ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ένα κύμα εθνικοποίησης των περιουσιακών στοιχείων μπορεί να είναι μπροστά. Η ExxonMobil ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί από το έργο Sakhalin-1 αξίας 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων (είχαν αποσυρθεί από το Sakhalin-2, το οποίο κρίθηκε πολύ ακριβό), παράγοντας 200.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα, αφού η BP και η Equinor της Νορβηγίας ανακοίνωσαν ότι αποσύρονται από έργα με τη Rosneft. Η BP ονειρευόταν να πάρει όλες τις μετοχές της Rosneft.
Σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό Μιχαήλ Μισούστιν, το Κρεμλίνο εμποδίζει τώρα τις πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων από ξένους επενδυτές που επιθυμούν να εκποιήσουν. Παράλληλα, η Rosneft, για παράδειγμα, είναι υποχρεωμένη να αντλήσει κεφάλαια από την Κίνα και την Ινδία, που είναι ήδη μειοψηφούντες επενδυτές σε διάφορα έργα, και να τους εξαγοράσει 100%: μια εξαιρετική ευκαιρία για τις ρωσικές επιχειρήσεις.
Αυτό που θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως η μητέρα όλων των αντι-κυρώσεων δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί. Ο ίδιος ο Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας Ντμίτρι Μεντβέντεφ άφησε να εννοηθεί ότι όλες οι επιλογές είναι στο τραπέζι.
Ο υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, διοχετεύοντας την υπομονή 10.000 Ταοϊστών μοναχών, αναμένοντας ακόμα να εξασθενίσει η τρέχουσα υστερία, χαρακτηρίζει τις κυρώσεις “κάποιου είδους φόρο ανεξαρτησίας”, με τις χώρες να απαγορεύουν στις εταιρείες τους να εργαστούν στη Ρωσία υπό “τεράστιες πιέσεις”.
Θανατηφόρες αντεπιθέσεις όμως δεν αποκλείονται. Εκτός από την πλήρη απο-δολαρίωση – όπως συνιστά ο Γκλάζιεφ – η Ρωσία μπορεί να απαγορεύσει την εξαγωγή τιτανίου, σπάνιων γαιών, πυρηνικών καυσίμων και, ήδη στην πραγματικότητα, πυραυλικών κινητήρων.
Οι πολύ τοξικές κινήσεις θα περιλαμβάνουν την κατάσχεση όλων των ξένων περιουσιακών στοιχείων εχθρικών εθνών. πάγωμα όλων των αποπληρωμών δανείων σε δυτικές τράπεζες και τοποθέτηση των κεφαλαίων σε δεσμευμένο λογαριασμό σε ρωσική τράπεζα, να απαγορεύσει πλήρως όλα τα εχθρικά ξένα μέσα ενημέρωσης, την ιδιοκτησία ξένων μέσων ενημέρωσης, τις ανάμεικτες ΜΚΟ και τα μέτωπα της CIA και να εφοδιάζονται φιλικά έθνη με όπλα τελευταίας τεχνολογίας, ανταλλαγή πληροφοριών, κοινή εκπαίδευση και ασκήσεις.
Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι ( σε παραμερισμό του SWIFT) μια νέα αρχιτεκτονική συστημάτων πληρωμών – όπως συζητήθηκε από τον Michael Hudson και άλλους – που ενώνουν το ρωσικό SPFS και τα κινεζικά CHIPS, μπορεί σύντομα να προσφερθεί σε δεκάδες έθνη σε όλη την Ευρασία και τον Παγκόσμιο Νότο – αρκετά από αυτά ήδη υπό κυρώσεις, όπως το Ιράν, η Βενεζουέλα, η Κούβα, η Νικαράγουα, η Βολιβία, η Συρία, το Ιράκ, ο Λίβανος, η ΛΔΚ.
Αργά αλλά σταθερά, είμαστε ήδη στο δρόμο για την εμφάνιση ενός μεγέθους παγκόσμιου νότιου μπλοκ απρόσβλητου από τον αμερικανικό οικονομικό πόλεμο.
Το RIC στο BRICS – Ρωσία, Ινδία και Κίνα – ήδη αυξάνουν το εμπόριο στα δικά τους νομίσματα. Αν εξετάσουμε τον κατάλογο των εθνών του ΟΗΕ που καταψήφισαν τη Ρωσία ή απείχαν από την καταδίκη της επιχείρησης Ζ στην Ουκρανία, συν εκείνα που δεν επέβαλαν κυρώσεις στη Ρωσία, έχουμε τουλάχιστον το 70% του συνόλου του Παγκόσμιου Νότου.
Έτσι, για άλλη μια φορά είναι η Δύση – συν σατραπείες / αποικίες όπως η Ιαπωνία και η Σιγκαπούρη στην Ασία – ενάντια στους υπόλοιπους: Ευρασία, Νοτιοανατολική Ασία, Αφρική, Λατινική Αμερική.
Η επερχόμενη ευρωπαϊκή κατάρρευση
Ο Michael Hudson μου είπε, «οι ΗΠΑ και η Δυτική Ευρώπη περίμεναν ένα Froelicher Krieg («ευτυχισμένο πόλεμο»). Η Γερμανία και άλλες χώρες δεν έχουν αρχίσει να αισθάνονται τον πόνο της έλλειψης του αερίου και της στέρησης ορυκτών και τροφίμων. Αυτό θα είναι το πραγματικό παιχνίδι. Ο στόχος θα ήταν να απομακρυνθεί η Ευρώπη από τον μέσω του ΝΑΤΟ έλεγχο των ΗΠΑ. Αυτό θα περιλαμβάνει «ανάμειξη» με τη δημιουργία ενός πολιτικού κινήματος και κόμματος της Νέας Παγκόσμιας Τάξης, όπως ήταν ο κομμουνισμός πριν από έναν αιώνα. Θα μπορούσατε να το ονομάσετε ένα νέο Μεγάλο Ξύπνημα.»
Μια πιθανή Μεγάλη Αφύπνιση σίγουρα δεν θα περιλαμβάνει τη σφαίρα ΝΑΤΟstan σύντομα. Η συλλογική Δύση βρίσκεται μάλλον σε σοβαρή κατάσταση μεγάλης αποσύνδεσης, με ολόκληρη την οικονομία της οπλισμένη με στόχο, δηλωμένο απερίφραστα, την καταστροφή της Ρωσίας και ακόμη – το αιώνιο υγρό όνειρο – την πρόκληση αλλαγής καθεστώτος.
Ο Σεργκέι Ναρίσκιν, ο επικεφαλής της SVR, (ρωσικής αντικατασκοπείας) το περιέγραψε συνοπτικά:
«Οι μάσκες έπεσαν. Η Δύση δεν προσπαθεί απλώς να περικλείσει τη Ρωσία με ένα νέο «Σιδηρούν Παραπέτασμα». Μιλάμε για προσπάθειες καταστροφής του κράτους μας – την «κατάργησή» του, όπως συνηθίζεται να λέει κανείς στο «ανεκτικό» φιλελεύθερο-φασιστικό περιβάλλον. Δεδομένου ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους δεν έχουν ούτε την ευκαιρία ούτε το πνεύμα να προσπαθήσουν να το κάνουν αυτό σε μια ανοιχτή και ειλικρινή στρατιωτική-πολιτική αντιπαράθεση, καταβάλλονται ύπουλες προσπάθειες για τη δημιουργία ενός οικονομικού, ενημερωτικού και ανθρωπιστικού «αποκλεισμού».
Αναμφισβήτητα η κορυφή της δυτικής υστερίας είναι η έναρξη μιας νεοναζιστικής Τζιχάντ του 2022: ΄Ενας στρατός 20.000 μισθοφόρων συγκεντρώνεται στην Πολωνία υπό την επίβλεψη της CIA. Το μεγαλύτερο μέρος προέρχεται από ιδιωτικές στρατιωτικές εταιρείες όπως η Blackwater/ Academi και η DynCorp. Το ψευδώνυμό τους: «Επιστροφή Ουκρανών από τη Γαλλική Λεγεώνα των Ξένων”. Αυτό το αφγανικό κοκτέιλ προέρχεται κατευθείαν από το μόνο εγχειρίδιο που ξέρει η CIA.
Πίσω στην πραγματικότητα, τα γεγονότα επί τόπου θα οδηγήσουν τελικά ολόκληρες οικονομίες της Δύσης να γίνουν θύματα– με το χάος στον τομέα των βασικών προϊόντων να οδηγεί σε εκτίναξη του κόστους ενέργειας και τροφίμων. Για παράδειγμα, έως και το 60% των γερμανικών και το 70% των ιταλικών μεταποιητικών βιομηχανιών ενδέχεται να αναγκαστούν να κλείσουν οριστικά – με καταστροφικές κοινωνικές συνέπειες.
Η μη εκλεγμένη, uber-Kafkaesque μηχανή της ΕΕ στις Βρυξέλλες επέλεξε να διαπράξει ένα τριπλό χαρά-κίρι, μένοντας ως άθλιοι υποτελείς της Αυτοκρατορίας, καταστρέφοντας τυχόν εναπομείνασες γαλλικές και γερμανικές παρορμήσεις κυριαρχίας και επιβάλλοντας αποξένωση από τη Ρωσία-Κίνα.
Εν τω μεταξύ, η Ρωσία θα δείξει το δρόμο: μόνο η αυτάρκεια προσφέρει πλήρη ανεξαρτησία. Και η Μεγάλη Εικόνα έχει επίσης γίνει έντονα κατανοητή από τον Παγκόσμιο Νότο: Μια μέρα κάποιος έπρεπε να σηκωθεί και να πει, « Φτάνει. Ως εδώ!». Με μέγιστη ωμή ισχύ για να το υποστηρίξει.
