Το Διεθνές Δίκαιο παρέχει δύο ισότιμες διατάξεις. Της κυριαρχίας, του απαραβίαστου των συνόρων ενός κράτους, αλλά και της αυτοδιάθεσης μιας λαότητας μέσα σε ένα κυρίαρχο κράτος. Η «τυφλή» Δύση για το Ντομπάς και τα οφέλη που θα αποκτήσει η Τουρκία, την ώρα που η Ελλάδα διέκοψε τις διπλωματικές σχέσεις με τη Ρωσία.
Οι συμφωνίες του Μινσκ και ειδικά η συμφωνία Μινσκ 2 που δεν τηρήθηκαν από το Κίεβο θέτει μια σειρά από ερωτηματικά όσον αφορά στα λάθη της Δύσης, ειδικά της Γερμανίας και της Γαλλίας που ήταν παρούσες κατά την υπογραφή τους.
Η μη τήρηση της συμφωνίας Μινσκ 2 που υπογράφτηκε τον Φεβρουάριο του 2015 τελικά οδήγησε σε μια οκταετή γενοκτονία χιλιάδων κατοίκων του Ντονμπάς υπό το βλέμμα της Δύσης, που σιώπησε.
Τι λέει το Διεθνές Δίκαιο και τι απέγινε στην περίπτωση της Ανατολικής Ουκρανίας;
«Το Διεθνές Δίκαιο δίνει δύο ισότιμες διατάξεις. Η μια διάταξη είναι της κυριαρχίας ενός κράτους και το απαραβίαστο των συνόρων και η άλλη διάταξη αναφέρεται στην αυτοδιάθεση δηλαδή μια λαότητα μέσα σε ένα κυρίαρχο κράτος που μπορεί να προσδιορίζεται αλλιώς. Εν προκειμένω, είμαι Ουκρανός πολίτης ρωσικής καταγωγής. Ως εκ τούτου αυτά είναι δύο ισότιμα όπλα που δίνει το Διεθνές Δίκαιο. Ανάλογα με το τι σε συμφέρει επικαλείσαι την ανάλογη διάταξη» είπε στο Sputnik ο αναλυτής και Δρ του Παντείου Πανεπιστημίου, Δημήτρης Σταθακόπουλος.
Για να γίνουν περαιτέρω κατανοητές οι δύο ισότιμες διατάξεις του Διεθνούς Δικαίου και κυρίως η διάταξη περί αυτοδιάθεσης ο κ. Σταθακόπουλος θυμίζει τον αγώνα της Ελλάδας για ανεξαρτησία κατά την Ελληνική Επανάσταση του ’21 έναντι των Οθωμανών και φυσικά το ρόλο της Ρωσίας που τελικά έδωσε το πρώτο ανεξάρτητο κρατίδιο της Ελλάδας μέσα από τη σύμβαση της Αδριανούπολης.
«Η Ελλάδα το διάστημα 1821- 1922 επιθυμούσε την εφαρμογή της διάταξης της αυτοδιάθεσης. Δηλαδή ήταν μέσα σε ένα κυρίαρχο κράτος, την Οθωμανική Αυτοκρατορία και ζητούσε την ανεξαρτησία της. Πολέμησε η Ελλάδα για αυτό και ζήτησε τη βοήθεια των μεγάλων δυνάμεων, μεταξύ των οποίων ήταν η Αγγλία, η Γαλλία και η Ρωσία. Σε αντίθεση με την ελληνική ιστορία που μαθαίνουμε ότι το Ναυαρίνο ήταν το καταλυτικό για τη δημιουργία του πρώτου μικρού ελληνικού κρατιδίου, ο ρόλος της Ρωσίας ήταν αυτός που τελικά καθόρισε την ανεξαρτησία διότι, εάν δεν απειλούσε τον Σουλτάνο Μαχμούτ το 1829 να μπει στην Κωνσταντινούπολη, δεν θα υπέγραφε ποτέ τη σύμβαση της Αδριανούπολης που μεταξύ των οποίων αναγνώρισε ότι η χώρα μας μπορεί να είναι ένα μικρό κρατίδιο στη Στερεά Ελλάδα και στην Πελοπόννησο. Άρα λοιπόν, χάρη στη Συμφωνία της Αδριανούπολης των Ρώσων –κι όχι του Ναυαρίνου το 1827– δημιουργήθηκε το ανεξάρτητο κρατίδιο (σ.σ. της Ελλάδας) στις 3 Φεβρουαρίου του 1830 στη Βρετανία με την υπογραφή της Αγγλίας, της Γαλλίας και της Ρωσίας» ανέφερε.
Στο σήμερα λοιπόν και σε σχέση με την Ουκρανία, τονίζει ότι «η Ρωσία σήμερα κάνει επίκληση του Διεθνούς Δικαίου του άρθρου για την αυτοδιάθεση», ενώ θυμίζει με νόημα τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Σερβία.
«Επίσης, το ΝΑΤΟ πριν 30 χρόνια επικαλούμενο την ύπαρξη του Διεθνούς Δικαίου περί αυτοδιάθεσης βομβάρδιζε επί 77 ημέρες αμάχους στη Σερβία – Γιουγκοσλαβία όπως τη λέγαμε τότε, για να σεβαστεί το αυτοδιάθετο των Βοσνίων. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι το Δίκαιο το αντικειμενικό δεν υπάρχει. Το Δίκαιο είναι αυτό που είναι και δίνει εργαλεία και στον επιτιθέμενο και στον αμυνόμενο, αναλόγως με τι χρήση θες να κάνεις. Αυτή τη στιγμή, τη Δύση την συμφέρει η επίκληση των διατάξεων του Διεθνούς Δικαίου της κυριαρχίας της Ουκρανίας. Τη Ρωσία, τον Πρόεδρο Πούτιν εν προκειμένω, τον συμφέρει το αυτοδιάθετο των λεγόμενων ανεξάρτητων δημοκρατιών του Ντονμπάς. Σαφώς και η Κριμαία και η Μαριούπολη» είπε.
Γιατί η Ρωσία οδεύει προς Κίεβο
Περαιτέρω, εκτός της επίκλησης περί αυτοδιάθεσης εξηγεί τον λόγο που η ρωσική στρατιωτική επιχείρηση οδεύει και προς Κίεβο.
«Οι λόγοι είναι δύο. Ο ένας είναι η επίκληση ότι έχουμε ένα ολοκληρωτικό καθεστώς που κάνει γενοκτονία στην ανατολική Ουκρανία. Ο δεύτερος λόγος είναι να φύγει η κυβέρνηση του Κιέβου. Χρησιμοποιώντας τις ίδιες πρακτικές που έχει χρησιμοποιήσει η Αμερική και το ΝΑΤΟ σε άλλες περιοχές ξεκινώντας από το Βιετνάμ, το Ιράκ, τη Λιβυή κ.α., γίνεται παρέμβαση και βομβαρδισμός για να καταλυθεί το κυρίαρχο κράτος, να φύγει ο δυνάστης Πρόεδρος εκλεγμένος ή μη οποιασδήποτε χώρας και να εγκατασταθεί μια μεταβατική κυβέρνηση αρεστή στη Δύση. Αυτό επικαλείται σήμερα και ο Πρόεδρος Πούτιν ότι πρέπει φύγει μια κυβέρνηση καταστροφική και ο δυνάστης και να μπει μια μεταβατική και να έχει μια άλλη κατάσταση προφανώς της αρεσκείας της Ρωσίας».
Με την επισήμανση ότι ηθικός πόλεμος δεν υπάρχει ο κ. Σταθακόπουλος τονίζει όμως ότι «ο Πούτιν έχει κάποια ιστορικά ερείσματα που λέει ότι δεν μπορώ στην “αυλή” μου να έχω ένα ελεγχόμενο κράτος –ας το λέμε ανεξάρτητο, αλλά είναι ελεγχόμενο– την Ουκρανία από τη Δύση και κυρίως την Αμερική».
Η ενέργεια της Γερμανίας για να μετατραπεί σε πρώτη στρατιωτική δύναμη στην Ευρώπη
Ο αναλυτής αναφέρει ότι η Γερμανία έκανε «στροφή 180 μοιρών» στη στρατιωτική της πορεία προκειμένου να εξοπλιστεί ξοδεύοντας 100 δισ. ευρώ, «πράγμα που θα είναι ό,τι χειρότερο για την Ευρώπη γιατί θα μας θυμίζει το Δ΄ Ράιχ ενδεχομένως, μετά την οικονομική ηγεμονία της στην Ευρώπη».
«Όσοι επικαλούνται ότι θα υπάρχει ισορροπία σε αυτό το εξοπλιστικό, γιατί είναι και η Γαλλία πυρηνική δύναμη, να μην έχουν τέτοια σιγουριά. Γιατί τα πράγματα είναι ρευστά και η Γερμανία μετά την οικονομική της πρωτοκαθεδρία σαφώς και θα θέλει να έχει και στρατιωτική πρωτοκαθεδρία. Και ουδείς γνωρίζει τι θα γίνει σε δέκα χρόνια. Και η Ρωσία δεν θα το ήθελε αυτό για τους γνωστούς ιστορικούς λόγους. Ενδεχομένως και η Αγγλία και η Γαλλία να μην το θέλουν αυτό. Η επίκληση της Ελλάδας ότι πρέπει να γίνει μια ενιαία ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και να υπάρχει και ενιαίος στρατός είναι θετικό ως αφήγημα και σαφώς θα το θέλαμε, αλλά μάλλον δίνει το άλλοθι στη Γερμανία να εξοπλιστεί. Κάτι που δεν θέλουμε. Δηλαδή έχουμε εδώ πέρα μια αμφισβήτηση των καταστάσεων και μια αμφιβολία τι μέλλει γενέσθαι».
Γιατί η Ρωσία δεν βομβαρδίζει το Κίεβο
«Αυτό που αγνοούν οι περισσότεροι σχολιαστές είναι ότι η ιστορική πρωτεύουσα των Ρώς είναι το Κίεβο. Ο λόγος που δεν βομβαρδίζεται το Κίεβο –πέραν των ανθρωπιστικών– είναι ότι και οι Έλληνες δεν θα βομβάρδιζαν ποτέ ακόμα και στον ελληνικό εμφύλιο, την Αθήνα και τον Παρθενώνα. Ο μόνος που βομβάρδισε τον Παρθενώνα ήταν ένας δυτικός ο Μοροζίν. Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι το Κίεβο δεν βομβαρδίζεται όχι μόνο για ανθρωπιστικούς λόγους που σχολιάζουν όλοι, αλλά και για λόγους ιστορικούς. Δεν μπορεί η Ρωσία να βομβαρδίζει την πρώτη πρωτεύουσα των Ρώς, εκεί που οι Ρως συνάντησαν τους Βυζαντινούς κι έγιναν χριστιανοί» ανέφερε ο κ. Σταθακόπουλος.
Δυτικοί Ουκρανοί με στολές Ναζί
Σκιαγραφώντας την Ουκρανία, έκανε λόγο για ένα «φυσικό ιδεολογικό όριο» μεταξύ της δυτικής και της ανατολικής Ουκρανίας τόσο όσον αφορά την καταγωγή των πολιτών στις δύο πλευρές, αλλά και τον ρόλο των δυτικών Ουκρανών που φορώντας στολές των Ναζί πολέμησαν στο πλευρό των Γερμανών.
«Ο πληθυσμός της δυτικής Ουκρανίας έχει καταγωγή κυρίως από Γερμανούς, Πολωνούς της παλιάς Αυστροουγγαρίας και στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τάχθηκε στο πλευρό του Χίτλερ, πολεμώντας τους Σοβιετικούς λυσσαλέα στο Στάλιγκραντ. Επίσης, έκαναν εκκαθαρίσεις πάρα πολλές στον εβραϊκό πληθυσμό φορώντας στολές των Ναζί. Άρα υπάρχει ένα ιδεολογικό πρόβλημα στην Ουκρανία –πρακτικό– το οποίο σχετίζεται με τους ανατολο-Ουκρανούς, ορθοδόξους φίλα προσκείμενους στους Ρώσους, και τους δυτικό- Ουκρανούς, οι οποίοι εκτός από καθολικοί προτεστάντες και οι λεγόμενοι Ορθόδοξοι έχουν προσεταιριστεί την Ουνία δηλαδή έχουν επικό καθολικό αν και με εμφάνιση ορθόδοξη. Άρα, υπάρχει ένα βαθύ σχίσμα ιδεολογικό, θρησκευτικό, πολιτιστικό που έχει ένα ιστορικό βάθος το οποίο η Δύση αγνοεί» τόνισε.
«Ο Πούτιν δεν είναι Σαντάμ Χουσεϊν»
Η Δύση, όπως λέει ο κ. Σταθακόπουλος, μπορεί «ενωμένη να κερδίσει ένα ολοκληρωτικό καθεστώς» αλλά αγνοεί ότι «ο Πούτιν δεν είναι ούτε Σαντάμ Χουσεϊν ούτε μια μικρή χώρα που θα καταβληθεί εύκολα».
«Η Ρωσία έχει έναν αξιακό κώδικα που αγνοεί η Δύση, ότι ένας κόσμος χωρίς τη Ρωσία δεν μας ενδιαφέρει επομένως πριν μας φάτε θα σας πάρουμε μαζί μας. Αυτή η λογική που λέει ότι θα τα κάνω όλα μπουρλότο –που είχαν και οι Έλληνες του Αγώνα (σ.σ. εννοεί 1821) και την έχουμε ξεχάσει σήμερα– λαοί όπως η Ρωσία, η Τουρκία, η Κίνα, η βόρεια Κορέα το έχουν ακόμα είτε μας αρέσει ή όχι. Επίσης, η Δύση ξεχνάει ότι αθροιστικά ο πληθυσμός των μη δυτικών, δηλαδή Κίνα, Ινδία, Ρωσία, Βραζιλία και άλλες περιοχές, είναι πολλαπλάσιος του πληθυσμού της Δύσης. Επιπλέον, η Δύση ξεχνάει ότι αθροιστικά τα πυρηνικά όπλα των μη δυτικών –Ρώσων, Κινέζων κ.ά.– είναι περισσότερα. Αν λοιπόν θεωρήσουμε τον Πούτιν απομονωμένο, να ξέρουμε ότι ο απομονωμένος Πούτιν δεν θα πέσει στα γόνατα. Η Ρωσία αυτή τη στιγμή δεν είναι η Σοβιετική Ένωση μετά τη διάλυση της. Είμαστε 30 χρόνια μετά, έχει την πρωτοκαθεδρία στα πυρηνικά κι όσο κάποιος το θεωρεί ανήθικο –που μ μπορεί και να είναι όταν επικαλείσαι τα πυρηνικά– εντούτοις τα πυρηνικά είναι το ύστατο όπλο της διπλωματίας για να σταματήσει η φρενίτιδα της καταστροφής του κόσμου. Αν αυτό δεν το αντιληφθεί η Δύση, οδεύουμε στην καλύτερη περίπτωση σε ένα νέο ψυχρό πόλεμο που θα υποστούν συνέπειες όλοι οι πληθυσμοί και στην χειρότερη οδηγούμαστε σε έναν πυρηνικό πόλεμο καταστροφής της ανθρωπότητας. Πρέπει όλοι οι ηγέτες του κόσμου να συνετιστούν και είτε τους αρέσει ή όχι πρέπει να σεβαστούν, λόγου όγκου και δύναμης, τη Ρωσία. Αν δεν ακούσουν τι λέει ο Πούτιν, δεν θα φύγει νικημένος από το πεδίο της μάχης σε διπλωματικό ή στρατιωτικό επίπεδο. Θα πάρει κάτι. Δεν θα το χαρίσει σε κανέναν» ανέφερε.
Τι θα χάσει η Ελλάδα και τι θα κερδίσει η Τουρκία
Ο κ. Σταθακόπουλος βλέπει ως κερδισμένους τους Έλληνες εφοπλιστές εξαιτίας του στόλου τους που είναι και ο «μεγαλύτερος στη μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου».
«Οι Έλληνες εφοπλιστές θα πλουτίσουν, θα είναι οι κερδισμένοι της όλης κρίσης. Αλλά η Ελλάδα θα χάσει τον ρωσικό τουρισμό, το εμπόριο με τη Ρωσία» είπε και πρόσθεσε ότι οι διπλωματικές σχέσεις Ελλάδας και Ρωσίας οδηγήθηκαν σε διακοπή.
«Ήδη η ομιλία του Έλληνα πρωθυπουργού θεωρείται διακοπή διπλωματικών σχέσεων με τη Ρωσία διότι ήταν ουσιαστικά σαν κήρυξη πολέμου, ότι είμαστε αντίθετοι με τη Ρωσία, άρα εν δυνάμει εχθροί με τη Ρωσία, η οποία θα επιβάλει σαφώς αντίμετρα στην Ελλάδα και εκείνο το οποίο απεύχεται η χώρας μας, πιθανόν να γίνει: Η αναγνώριση από τη Ρωσία της βόρειας Κύπρου (σ.σ. κατεχόμενη Κύπρος από τους Τούρκους). Η Ελλάδα θα χάσει ένα μέλος των G7 κι ένα μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας (σ.σ. εννοεί τη Ρωσία), η οποία δεν θα δείχνει πλέον καμία ανοχή στα θέματα της χώρας μας. Επίσης, αναβαθμίζεται ο ρόλος της Τουρκίας η οποία θα λειτουργήσει ως νατοϊκή δύναμη με ανοχή των δυτικών να μην της επιβάλλονται κυρώσεις και ποτέ δεν της επιβάλλονται παρότι κατέχει τη μισή Κύπρο και απειλεί την Ελλάδα. Η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει την Τουρκία ως δίαυλο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο σε περίπτωση που αποκλειστεί. Η Τουρκία έχει λειτουργήσει ως δίαυλος του αποκλεισμένου Ιράν, παρά τις ιδεολογικές διαφορές τους. Ωφελείται η Τουρκία, είναι ρυθμιστής των Στενών του Βοσπόρου και γενικώς είναι ωφελημένη ως επιτήδειος ουδέτερος, δεν εμπλέκεται πολεμικά, δεν έχει σηκώσει μπαϊράκι κυρώσεων κατά της Ρωσίας και “μιλά” διπλωματική γλώσσα. Αναβαθμίζεται ο ρόλος της για όλους και η Ελλάδα πάλι κινδυνεύει, έστω κι αν είναι με τη σωστή πλευρά της ιστορίας που λένε κάποιοι, δηλαδή με τη Δύση, να πληρώσει πάλι την επιλογή της αυτή με μεγάλο τίμημα χωρίς να ξέρουμε το αποτέλεσμα, διότι δεν είμαστε στον παλιό κόσμο. Οι αντίθετοι στη Δύση αθροιστικά –Ρωσία, Κίνα, Ινδία κ.ά.– πληθυσμιακά είναι υπερπολλαπλάσιοι της Δύσης και εξοπλιστικά υπερπολλαπλάσια δυνατότεροι της, άρα δεν είμαστε σίγουροι ότι θα κερδίσει η Δύση και ότι η Ελλάδα τελικώς, παρά το όποιο τίμημα θα πληρώσει, θα είναι κερδισμένη. Μπαίνουμε σε αχαρτογράφητα ύδατα, οποιοσδήποτε μιλήσει για βεβαιότητες πλανάται πλάνην οικτράν, θα ζήσουμε δύσκολες εποχές στην καλύτερη περίπτωση συνέπειες ψυχρού πολέμου. Δυστυχώς ο κόσμος άλλαξε και δεν το συνειδητοποιούν οι μεγάλοι» κατέληξε.
Υπενθυμίζει ότι τα ξημερώματα της Πέμπτης 24/02, η Ρωσία ξεκίνησε στρατιωτική επιχείρηση αφού οι Λαϊκές δημοκρατίες του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ ζήτησαν βοήθεια για την αντιμετώπιση των ουκρανικών κυβερνητικών δυνάμεων.
Το ρωσικό υπουργείο Άμυνας τόνισε ότι η επιχείρηση στοχεύει τις στρατιωτικές υποδομές της Ουκρανίας και πως ο άμαχος πληθυσμός δεν κινδυνεύει.
Επιπλέον, η Μόσχα ξεκαθάρισε ότι δεν έχει σχέδια να καταλάβει την Ουκρανία.
