Για άλλη μια μέρα το Ουκρανικό, ο κίνδυνος ρωσικής εισβολής και η στάση που θα τηρήσει η Δύση απέναντι στις εγγυήσεις που ζητά ο ρώσος πρόεδρος Πούτιν μονοπωλούν τα σχόλια του γερμανικού Τύπου.
Η Frankfurter Allgemeine Zeitung σε σχόλιό της παρατηρεί ότι «η Ρωσία έχει ήδη επιτύχει σε αυτή τη διαμάχη. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια η Δύση, ειδικά οι Αμερικανοί, είναι πρόθυμοι να διαπραγματευθούν για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο ο Πούτιν δημιουργεί πίεση, δυσχεραίνει για τον ίδιο την επίτευξη των στόχων του. Δε θέλει, μεταξύ άλλων, δυτικά όπλα στην Ουκρανία, αλλά ούτε αμερικανικό προσωπικό στην Ανατολική Ευρώπη (…) Το ερώτημα είναι τι θέλει πραγματικά ο Πούτιν».
Από την πλευρά της η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt αναλύει τους λόγους εκείνους για τους οποίους δεν συμφέρει στη Μόσχα να ηγηθεί ενός πολέμου στην Ουκρανία.«Στις περσινές βουλευτικές εκλογές, το κόμμα του Πούτιν πέτυχε εύκολα συντριπτική νίκη. Οι διαμαρτυρίες περιορίστηκαν σε μερικές εκατοντάδες διαδηλωτές. Άρα ούτε λόγος για επίθεση» σημειώνει η εφημερίδα. «Στην άλλη πλευρά υπάρχει και το ρίσκο που θα αναλάμβανε ο ρώσος πρόεδρος. Χιλιάδες Ρώσοι πεσόντες, σημαντικές οικονομικές κυρώσεις της Δύσης κι όλα αυτά εν μέσω της ήδη δύσκολης κατάστασης του κορωνοϊού (…) Ένα είναι δεδομένο. Ένας πόλεμος θα έθετε σε κίνηση μηχανισμούς, το κόστος των οποίων ούτε το Κρεμλίνο δεν μπορεί να υπολογίσει ακριβώς (…) O Ρώσος πρόεδρος δεν θα πάρει τέτοιο ρίσκο (…) Aυτό που βιώνουμε είναι πρωτίστως ένα: H ψυχολογική πίεση που ασκεί, έχει ως στόχο να κάμψει τη Δύση και πάνω από όλους τους Ουκρανούς».
Dreamteam με Ματαρέλα-Nτράγκι ή Ντράγκι παντού;
Στην ανάδειξη του νέου Ιταλού προέδρου από το ιταλικό κοινοβούλιο που ξεκίνησε τη Δευτέρααναφέρεται εκτενώς ο γερμανικός Τύπος, εστιάζοντας κυρίως στον νυν πρωθυπουργό Μάριο Ντράγκι.
Η Süddeutsche Zeitung του Μονάχου βλέπει θεωρητικά δύο σενάρια: «Το πρώτο. Απλά σταματά η ταινία. Πρόεδρος παραμένει ο Σέρτζιο Ματαρέλα και πρωθυπουργός ο Μάριο Ντράγκι. Διατηρείται το status quo με το ‘dreamteam’, έτσι το βλέπουν oι Ιταλοί. Σύμφωνα με δημοσκοπήσεις ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο ικανοποιημένοι από κάποιο δίδυμο στην κορυφή όσο τώρα (…) H δεύτερη εναλλακτική μοιάζει με σπαζοκεφαλιά, που οι δημοκράτες δεν τολμούν καν να σκεφτούν δυνατά: ο Ντράγκι γίνεται πρόεδρος και απλώς κυβερνά έναν χρόνο ακόμη. Σε διπλό ρόλο, όπως γνωρίζει από τον κόσμο των επιχειρήσεων -διευθύνων σύμβουλος και πρόεδρος εποπτικού συμβουλίου. Μέχρι να τελειώσει η πανδημία και να ξεκινήσει πραγματικά η ανάκαμψη».
Γαλλικός προεκλογικός αγώνας… χωρίς λεφτά
Στον γαλλικό προεκλογικό αγώνα για τις προεδρικές του Απριλίου αναφέρεται ρεπορτάζ επίσης στην Handelsblatt. Mε τον Μακρόν προς το παρόν να προηγείται στις δημοσκοπήσεις και βασικές αντιπάλους τη Βαλερί Πεκρές και την Μαρίν Λεπέν από τη συντηρητική και άκρα δεξιά, οι Σοσιαλιστές με την Αν Ινταλγκό υπολείπονται, προσπαθώντας να καλύψουν το κενό με υποσχέσεις παροχών. Ωστόσο η οικονομική εφημερίδα παρατηρεί: «Η Τράπεζα της Γαλλίας προειδοποιεί ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια παροχών. Ο επικεφαλής της γαλλικής Κεντρικής Τράπεζας Φρανσουά Βιλρουά ντε Γκαλώ καλεί τους υποψήφιους για την προεδρία να είναι προσεκτικοί με τις φορολογικές περικοπές και τις αυξήσεις δαπανών. ‘Στην πραγματικότητα η χώρα δεν έχει τα περιθώρια για τίποτα από τα δύο’ ανέφερε. ‘Η κατάσταση του χρέους πρέπει να μας ανησυχεί’».
