Του Ηλία Παπαναστασίου
Έπρεπε να έλθει η εθνική μας επέτειος για να συνειδητοποιήσουμε το όνειδος της εθνικής μας χαμέρπειας που συγκαταβατικά και αρκούντως διπλωματικά αποκαλείται «εθνική αχαριστία απέναντι στην Ρωσία», δημιουργώντας μιας χλαλοή, μια «χλαπαταγή αρνητικών συναισθημάτων αιδούς» για το μέγεθος της οποίας σαν λαός αισθανόμαστε –όσοι από εμάς αισθανόμαστε…– μια διαρκή αιδημοσύνη προς έναν λαό στον οποίο οφείλουμε την κρατική μας υπόσταση.
Ο έπαρχος της Αμερικανικής Αποικίας που ονομάζεται «Ελλάδα» μαζί με τον χιλίαρχό του και οι οποίοι αυτοαποκαλούνται «Πρωθυπουργός και ΥΠΕΞ» αντίστοιχα, δεν θεωρήσαν πρέπον (!) να προσκαλέσουν για τον εορτασμό της 203ης επετείου της Επανάστασης του 1821 την Ρωσική Κυβέρνηση μέσω του εκπροσώπου της, ως όφειλαν εάν και εφόσον είχαν μια στοιχειώδη ευπρέπεια Ηθικών κανόνων, μια ευκοσμία συμπεριφορά ή μια κοσμιότητα κανόνων διπλωματικής εθιμοτυπίας. Ήταν η καταλληλότερη μέρα του συνθήματος Carpe diem (Άδραξε την ημέρα) της Εθνικής μας επετείου για μια –έστω μερικού χαρακτήρα…– «αποκατάσταση» ενός φιλικότερου κλίματος μεταξύ της χώρας μας και της Ρωσίας, της μεγάλης χώρας των Ρως, χάριν στην γενναιότητα της οποίας και τα νικηφόρα όπλα της, οι κυριότεροι παράγοντες κατά την διάρκεια του Ρωσο/Τουρκικού Πολέμου του 1828-29, υποχρέωσε τον Σουλτάνο να δεχθεί την Ανεξαρτησία της Ελλάδος, τσακίζοντας τον Οθωμανικό στρατό και φθάνοντας 40 χιλιόμετρα έξω από την Κωνσταντινούπολη.
Ταπεινωμένος ο Σουλτάνος και μετά τις πετυχημένες και άοκνες προσπάθειες του πρώην Υπουργού του Τσάρου και τότε Κυβερνήτη της χώρας, Ιωάννου Καποδίστρια υπέγραψε –εκών άκων– την Συνθήκη της Αδριανουπόλεως στις 14/9/1829, αναγνωρίζοντας την ελληνική ανεξαρτησία και την οποία έως τότε αρνιόταν ο ίδιος μετά βδελυγμίας, προτείνοντας μέχρι την υπογραφή της συνθήκης της Αδριανούπολης «Φόρου Υποτελές» κράτος όπως την πρόσταζε η φιλο/Τουρκική ύαινα της Μεσογείου, η Μ. Βρετανία.
Εννοείται πως τίποτε από τα παραπάνω δεν συνέβη. Η Ελλάδα, πιστή στην παράδοση της Βρεττανο/Αμερικανικής Αποικιοκρατίας των τελευταίων 200 ετών και πιστότερη στην «Κουλτούρα Αχαριστίας και διαρκούς Αγνωμοσύνης» η οποία χαρακτηρίζει όχι μόνο την «επίσημη Ελλάδα» αλλά και ένα πολύ μεγάλο τμήμα του λαού της, έκλεισε κάθε δίαυλο επικοινωνίας με την Ρωσία, συμπεριφερόμενη ως η «αγαπημένη Γκέισα του Αυτοκράτορα» και «ευνοούμενη του χαρεμιού», με τον λεγόμενο «Δυτικό κόσμο» ως χαρέμι και τον Αμερικανό Προέδρο ως Σουλτάνο. O tempora o mores!
Έτσι, η χώρα όπου «ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα» ασκεί τα διπλωματικά της καθήκοντα υπακούοντας στα κελεύσματα των Αμερικανο/Βρεττανών, λειτουργώντας ως «πρόθυμος ηλίθιος» και προμηθεύοντας αναφανδόν με όπλα τον «απατεώνα και τοκογλύφο της γειτονιάς» που είναι ο Ζελένσκυ, εξασθενώντας παράλληλα την άμυνά της προς όφελος της Τουρκίας του Ερντογάν –η σύγκριση Ερντογάν με Μητσοτάκη ισοδυναμεί με σύγκριση Ναπολέοντα και δεκανέα λόχου διοικήσεως στον Έβρο– και στοχοποιώντας παντί τρόπω την Ελλάδα στα αντίποινα της Ρωσίας σε επικείμενο πόλεμο που πιθανότατα θα καταλήξει σε πυρηνικό ολοκαύτωμα. Ωραιότατη εξέλιξη δεν νομίζετε;
Όμως δεν χρειάζεται να αναφέρουμε πολλά περισσότερα για την στάση της ελληνικής κυβέρνησης και την οποία «ψυχαναλύσαμε πολιτικά» τα τελευταία πέντε χρόνια, χωρίς βέβαια να λησμονούμε και τον «αριστερό φιλο/αμερικανισμό» (!) του Τσίπρα και άλλων λεβεντόπαιδων της «Αριστεράς» και οι οποίοι αποδείχθηκαν «βασιλικότεροι του βασιλέως».
Όμως ας έλθουμε και στην «Αριστερά».
Εικοσιπέντε (25) μήνες πολέμου στην Ουκρανία –Πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Αμερικανο/Ευρώπης είναι και όχι μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας, όπως έχουμε γράψει πολλές φορές– όπως έχει φανεί μέχρι σήμερα, δεν έχουν διδάξει απολύτως τίποτε στην ελληνική «Αριστερά». Δεν έχουν καταλάβει– ούτε στο παραμικρό– πως εάν νικηθεί η Ρωσία και «φύγει από την μέση» τεμαχιζόμενη ή διαλυόμενη, όλα τα «Αριστερά» κόμματα, κομματίδια και ανθυποκομματίδια, θα εξαφανιστούν από τον χάρτη γιατί απλούστατα θα επιβληθεί μια απόλυτη κυριαρχία για τους επόμενους αιώνες των Αγγλοσαξόνων και ειδικότερα των Αμερικανών. Η Ελλάδα δεν θα συνεχίσει να υπάρχει ως Αμερικανική Αποικία όπως ακριβώς είναι σήμερα αλλά σαν Πολιτεία των ΗΠΑ δηλαδή σαν έδαφος «Απόλυτης Κυριαρχίας του μοντέλου Δικτατορικής Ψευδο-Δημοκρατίας και ασύδοτου νεοφιλελεύθερου Καπιταλισμού χωρίς κανένα φραγμό και έλεος για τους «κάτω» όπως ακριβώς είναι εγγεγραμμένο αυτό το μοντέλο Κοινωνίας στο DNA του «Καπιταλισμού της Παρακμής» δηλαδή της λεγομένης «Δύσης» που καταρρέει και προκειμένου να μην χαθούν τα προνόμια της Ελίτ, δεν θα διστάσει να προχωρήσει σε Πυρηνικό Πόλεμο.
Το να εξισώνεις την στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία και τον πόλεμο που διεξάγει και ο οποίος πόλεμος από μεριάς της Ρωσίας είναι πόλεμος για την ύπαρξη και επιβίωσή της με την δόλια, ύπουλη και υποχθόνια παρέμβαση των Αμερικανο/Ευρωπαίων είτε μέσω αποστολής στρατευμάτων –Μισθοφόροι, αξιωματικοί και τακτικά στρατεύματα από ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, Γαλλία κλπ.– άφθονου πολεμικού υλικού, εκατοντάδων δις και διαρκών, συνεχών, καθημερινών και ακατάπαυστων προκλήσεων και παρεμβάσεων, δεν είναι απλώς «αφελές» αλλά στρατηγικά ηλίθιο, πολιτικά εγκληματικό και ιδεολογικά παράλογο.
Η ελληνική αλλά και ευρωπαϊκή «Αριστερά» όχι μόνο υποστήριξε και συνεχίζει να υποστηρίζει το εμπάργκο εναντίον της Ρωσίας αλλά η ανεκδιήγητη βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ Όλγα Γεροβασίλη γελώντας (!) πριν μερικούς μήνες είχε υποστηρίξει σε συνέντευξή της σε γνωστό Τηλεοπτικό Σταθμό πως «Εμείς –δηλαδή η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ– διώξαμε πρώτοι τους Ρώσους!!!».
Ακόμη και μετά την εγκληματική ενέργεια στο στάδιο της Μόσχας όπου εκτελέστηκαν εν ψυχρώ σχεδόν 150 –νέοι ως επί το πλείστον– από τους πληρωμένους εγκληματίες των Ουκρανών και πιθανότατα Αμερικανο/Ευρωπαίων, τα υποκριτικά «συλλυπητήρια» των «Αριστερών» κομμάτων δεν απευθυνθήκαν στην Ρωσία σαν Κυβέρνηση, Κρατική οντότητα ή Έθνος αλλά μόνο στις οικογένειες των θυμάτων!!! Λες και δεν υπήρχε Ρωσία σαν Κρατική οντότητα αλλά μόνο δολοφονημένοι αθώοι Ρώσοι που δεν έχουν Κράτος, Κυβέρνηση ούτε ανήκουν σε κάποιο Έθνος! Φοβούνται να αναφέρουν ακόμη και το όνομα της Ρωσίας σαν ανεξάρτητης χώρας μη τους κάνουν «ντα» οι Αμερικανοί!
Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε εκ νέου την μνημειώδη και κατάπτυστη «απαγόρευση» πρόσκλησης στην Ρωσική Κυβέρνηση για να συμμετέχει στους εορτασμούς της 203ης επετείου της Επανάστασης του 1821 από μέρους της Κυβέρνησης της Αμερικανικής Αποικίας που λέγεται Ελλάδα. Όμως τα «Αριστερά» κόμματα γιατί δεν διαμαρτυρήθηκαν; Γιατί δεν έβγαλαν ούτε μια ανακοίνωση; Λησμονήσαν οι δήθεν «Αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ, της Νέας «Αριστεράς» ή του ΚΚΕ την τεράστια και καθοριστική συνεισφορά της Ρωσίας μέσω του Ρωσο/Τουρκικού Πολέμου του 1828/29, της συντριβής των Τούρκων και της Συνθήκης της Αδριανούπολης πως μόνο έτσι δημιουργήθηκε το ξεχωριστό Ελληνικό Κράτος; Λησμονήσαν τι έγραφαν οι (αληθινά) Αριστεροί Ιστορικοί και Ιστοριογράφοι για τον απίστευτα θετικό ρόλο της Ρωσίας μέσω της Συνθήκης του Κιουτσούκ Καϊναρτζή (1774) όταν μέσω της συνθήκης αυτής δημιούργησαν οι Έλληνες Πολεμικό Στόλο που χρησιμοποίησαν στην Επανάσταση του 1821 και όλα αυτά αποκλειστικά με την δυναμική παρέμβαση και με την μεσολάβηση της Ρωσίας; Μήπως «λησμόνησαν» την Ίδρυση ξεχωριστού Ελληνικού Κράτους μέσω της Συνθήκης της Αδριανούπολης το 1829 και πάλι με τον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Τουρκίας;
Μήπως λησμόνησαν οι πανάθλιοι γιάπηδες της «Αριστεράς» και τα 27 εκατομμύρια των Ρώσων που σκοτώθηκαν στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο συντρίβοντας τον Χίτλερ; Ποια θα ήταν η μοίρα της Ελλάδας ή της Ευρώπης εάν νικούσε ο Χίτλερ; Και φυσικά της ίδιας της Αριστεράς;
Οι αμνήμονες και αγνώμονες της ελληνικής «Αριστεράς» που μιλούν για «παράνομη και βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία» δεν γνωρίζουν πως οι Αμερικανο/Ευρωπαίοι υποσχέθηκαν από το 1990 στον Γκορμπατσώφ και Γιέλτσιν πως δεν θα επεκταθούν στη Α. Ευρώπη μέσω του ΝΑΤΟ ούτε θα εντάξουν την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ, όπου μέσω της Ουκρανίας ο στόχος ήταν να εγκαταστήσουν Πυραύλους Πυρηνικούς εναντίον της Ρωσίας και οι οποίοι λόγω μικρής απόστασης από Μόσχα και Α. Πετρούπολη θα έφθαναν στην Μόσχα σε 15 δευτερόλεπτα; (Για να μην μιλήσουμε για τους 14.000 χιλιάδες Ρώσους που εξόντωσαν στην Ανατολική Ουκρανία οι Ναζί Ουκρανοί. Σύμφωνα με τους Έλληνες «αριστερούς» θα έπρεπε οι Ρώσοι να «κοιτάζουν» τον σφαγιασμό των συμπατριωτών τους και να μην βγάζουν τσιμουδιά…). Αλήθεια, τι θα έκανε η Αμερικανική Κυβέρνηση εάν εγκαθιστούσε η Ρωσία στα σύνορα του Μεξικού ή του Καναδά Πυρηνικούς Πυραύλους που θα έφταναν στην Ν. Υόρκη σε 20 δευτερόλεπτα; Δεν θα επενέβαινε, δεν θα έκανε στρατιωτική επέμβαση ή μήπως θα κερνούσε τους Ρώσους καφέ; Δεν έγινε το ίδιο το 1962 όταν ζήτησαν απειλητικά οι Αμερικανοί από τους Ρώσους να αποσύρουν τους Πυραύλους από τη Κούβα και οι Ρώσοι αμέσως συμφωνήσαν και απέσυραν τους Πυραύλους;
Ας έλθουμε και στο –εξίσου– ανεκδιήγητο ΚΚΕ. Σύμφωνα με το ΚΚΕ και την ψευδο-ανάλυσή του –ας σημειώσουμε πως το ΚΚΕ δεν έχει σχεδόν καμμιά σχέση με την διαλεκτική/Μαρξική θεωρία την οποία έχει «δολοφονήσει»– σύμφωνα λοιπόν με το ΚΚΕ, τα κράτη που έχουν καπιταλιστική οικονομία ανήκουν «πυραμιδωτά» στον Ιμπεριαλισμό, συνεπώς λίγο-πολύ συμμετέχουν μέσω των «αστικών τους τάξεων» στον Ιμπεριαλιστικό Καταμερισμό. Ουσιαστικά για τους φωστήρες του ΚΚΕ όλα τα κράτη του ΟΗΕ –περίπου 200– εφόσον είναι καπιταλιστικά είναι και «οιονεί ιμπεριαλιστικά». Οπότε οι επαναστάτες με την «κόκκινη σημαία στην ούγια» θα πρέπει να τηρούν ουδέτερη στάση στους Ανταγωνισμούς μεταξύ των Ιμπεριαλιστικών χωρών, σχεδόν όλων των χωρών του Πλανήτη δηλαδή.
Έτσι, εάν η Μαδαγασκάρη –πρώην Γαλλική αποικία με «καπιταλισμό»– πολεμήσει με την Γαλλία, πρώην μητροπολιτική κυρίαρχη χώρα και νυν ούλτρα–Ιμπεριαλιστική, η σωστή στάση θα ήταν «Ενάντια στον Πόλεμο, ενάντια στις δυο Αστικές Τάξεις Μαδαγασκάρης-Γαλλίας»! (Με λίγα λόγια, η καθημαγμένη αποικία Μαδαγασκάρη, εξισώνεται με τον δήμιό της, την μητροπολιτική Γαλλία). Πως σας φαίνεται αυτό το «μαργαριτάρι», υποψήφιο για Βραβείο Νόμπελ Γεωστρατηγικής;
Σύμφωνα με την λογική του ΚΚΕ, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η Σοβιετική Ένωση θα έπρεπε, όταν χτυπήθηκε από τους Γερμανούς Ναζί, να αρνηθεί κάθε βοήθεια από τους Αγγλο/Αμερικανούς, κάθε συμμαχία μαζί τους και κάθε «κατηγοριοποίηση» του αντιπάλου (Άλλο «Φασιστική Δύναμη», άλλο Αστική/Καπιταλιστική Δύναμη με αστικό δημοκρατικό χαρακτήρα υποστήριζαν οι Σοβιετικοί τότε και πολύ σωστά. Πολεμάμε τους Φασίστες, συμμαχούμε με τους Αστούς Δημοκράτες εναντίον των Φασιστών ήταν η τακτική τους και πάλι σωστά). Σύμφωνα με το ΚΚΕ, θα έπρεπε να πει η Σοβιετική Ηγεσία και ειδικότερα ο Στάλιν «Α πα πα! Δεν θέλουμε καμμιά συμμαχία με τους Αγγλο/Αμερικανούς Ιμπεριαλιστές! Πολεμάμε τους Ναζί και παράλληλα πολεμάμε και τους Αγγλο/Αμερικανούς!» . Είσαστε σίγουροι πως θα άντεχαν οι Σοβιετικοί – τότε– δυο μέτωπα και όχι ένα;
Μετά την πτώση του Σοβιετικού κρατικού σοσιαλισμού και την κυριαρχία ενός διαρκώς και περισσότερο ελεγχόμενου –εποχή Πούτιν– καπιταλισμού, ο πόλεμος σύμφωνα με το ΚΚΕ είναι «Πόλεμος Δυο Αστικών Τάξεων, της Δυτικής και της Ρωσικής» οπότε το ΚΚΕ, ζηλεύοντας την δόξα του Πόντιου Πιλάτου μετά 2.000 χρόνια, παριστάνει τον Πόντιο Πιλάτο Νο 2 χωρίς να ενδιαφέρεται ποιος θα νικήσει. Λησμονώντας πως η Ρωσία, δεν υπήρξε ποτέ αποικιοκρατική Δύναμη γι’ αυτό έχει τους λαούς της Αφρικής και Ασίας με το μέρος της. Δεν εκμεταλλεύτηκε οικονομικά λαούς και ό,τι κατάφερε οικονομικά, κοινωνικά, επιστημονικά και τεχνολογικά το κατάφερε μόνη της και με το σπαθί της.
Η Ρωσία δεν υπήρξε ποτέ «κλασσική χώρα» του Καπιταλισμού. Ακόμη και μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991, δεν συγκρίνεται η καπιταλιστική κυριαρχία και παντοδυναμία των Αμερικανικών και Δυτικών Εταιρειών με τις δικές της που είναι και πολύ περισσότερο ελεγχόμενες.
Στο Οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό υποσυνείδητο και DNA των Ρώσων διατηρείται η «Κοινοτική και συμβιωτική παράδοση του Κοινοτισμού της Κοινότητας του Μιρ» αλλά και το «Κοινοτιστικο/σοσιαλιστικό χαρακτηριστικό του Ορθοδόξου Κολεκτιβιστικού Χριστιανισμού» που δεν έχει καμμιά σχέση με τον Προτεσταντικό Χρηματοπιστωτικό Καπιταλισμό. Τέλος,
Το να συγκρίνεται ο Ναζιστικός, Φασιστικού τύπου Καπιταλισμός των Ναζί Ουκρανών του Αζόφ με την Ρωσία και το χειρότερο να εξισώνονται σαν δυο όμοια μεγέθη, δεν δείχνει μόνο πλήρη ιστορική άγνοια αλλά έναν απερίγραπτο «ιδεολογικό κρετινισμό» στρατηγικού τύπου που θυμίζει τις χειρότερες περιόδους του ελληνικού Τροτσκισμού. Εκεί κατέληξε το ΚΚΕ, σαν μια Τροτσκιστική παραφυάδα που ζει μόνη της σε «διακριτό Σύμπαν», σε «Άλλο Κόσμο» και η οποία επικοινωνεί με τον πραγματικό κόσμο μέσω επικίνδυνων φαντασιώσεων.
Όποιος δεν παίρνει θέση στη σημερινή σύγκρουση μεταξύ Αμερικανο/Ευρωπαίων και Ρωσίας παριστάνοντας τον «ουδέτερο» ή τον Πόντιο Πιλάτο, ουσιαστικά ταυτίζεται με τον κύριο και μοναδικό πόλο, αυτόν του Αμερικανό/Ευρωπαϊκού Ιμπεριαλισμού που ζητά και επιδιώκει την Παγκόσμια Κυριαρχία και απειλεί μάλιστα με Πόλεμο Πυρηνικών όπλων εάν χάσει –όπως χάνει –τον πόλεμο στο Ουκρανικό έδαφος.
Ας το έχει υπόψη του ο ελληνικός λαός και ειδικότερα η Κυβέρνησή του που νομίζει πως θα «την γλυτώσει», παριστάνοντας κουτοπόνηρα και δουλοπρεπώς τον εαυτό της ως «Αμερικανότερο των Αμερικανών» και δεχόμενοι άκριτα και οι δυο τους, την ψυχοπαθολογικού και υστερικού τύπου αντι/Ρωσική προπαγάνδα, ας το έχει επίσης υπόψη της η ελληνική «Αριστερά» που θα εξαϋλωθεί σε χρόνο dt στην απίθανη περίπτωση Ρωσικής ήττας/εξαφάνισης και Αμερικανικής νίκης. Ούτε όλοι οι ΛΟΑΤΚΙ+ του Γαλαξία δεν θα σώσουν τους Κασσελάκηδες του ΣΥΡΙΖΑ ή τους Βαρώνους και τις Μαρίες Αντουανέτες της Νέας Αριστεράς (Οι Αριστεριστές δεν «χρήζουν μνείας», απλά αρκετοί από αυτούς με αυτά που γράφουν για τον πόλεμο στην Ουκρανία και τον λυσσαλέο αντι/Ρωσισμό που αποπνέουν, μάλλον ψυχολόγο και ψυχοθεραπευτή χρειάζονται). Τέλος, ας σοβαρευτεί και το ΚΚΕ – γνωρίζουμε πως του βάζουμε «δύσκολα καθήκοντα» αλλά η προσπάθεια μετράει…– αναλογιζόμενο, έστω και μια φορά, πως γίνεται κάθε φορά που κινδυνεύει με κατάρρευση η Κυρίαρχη Τάξη –1944, 1946, 1989, 2015 αλλά και 2022-24 λόγω πολέμου– με την αλλοπρόσαλλη πολιτική του να της προσφέρει «σωσίβιο σωτηρίας» και να μας «κουφαίνει όλους» με τα απίθανα που σερβίρει πλασάροντάς τα μάλιστα ως Ταξική και «Μαρξιστική» (!!!) ανάλυση; Εντάξει, τον Μαρξ δεν τον ρώτησε αφήνοντας τα κόκκαλά του να τρίζουν στον τάφο του, εκεί μακριά στο Heygate του Λονδίνου, εμείς όμως τι φταίμε να ταλαιπωρούμαστε και υποφέρουμε διαβάζοντας τις ψευδο-αναλύσεις του; Ψυχή δεν έχουμε;
ΥΓ. Στο «Ριζοσπάστη» της 23/3/24 –επ’ ευκαιρία των 25 ετών από τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας έχει γραφτεί κατά λέξη το εξής: «Ο κατακερματισμός της Γιουγκοσλαβίας ήταν αναγκαίος για να προχωρήσει ο ευρωατλαντικός σχεδιασμός στα Βαλκάνια ειδικά απ’ όταν η καπιταλιστική πλέον Ρωσία δεν έδειχνε διατεθειμένη να παραιτηθεί από τα οικονομικά και πολιτικά ερείσματά της στην Βαλκανική».
Bondsteel, πιο σύγχρονη αμερικάνικη βάση που εμφυτεύτηκε στην Ευρώπη
Όπως το καταλαβαίνετε κι εσείς αγαπητοί αναγνώστες, σύμφωνα με το ΚΚΕ, ο σχεδιασμός του ΝΑΤΟ του διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας ήταν αναγκαίος «επιταχύνθηκε» όμως η αναγκαιότητά του ειδικά από όταν η Ρωσία δεν έδειχνε «διατεθειμένη (!) να παραιτηθεί(!) από τα ερείσματά της στη Βαλκανική»(!). Προηγουμένως κατηγορήσαμε ευθέως το ΚΚΕ σαν δεκανίκι της Κυρίαρχης Τάξης σε κρίσιμες περιόδους, όποτε η Κυρίαρχη Ελίτ «βλέπει τον Χάρο με τα μάτια της». Με την υποστήριξη σε στυλ Ποντίου Πιλάτου που παρέχει σήμερα στον Αμερικανό/Ευρωπαϊκό Ιμπεριαλισμό στον πόλεμο στην Ουκρανία και σε βάρος της Ρωσίας, τώρα βλέπουμε πως παρέχει υποστήριξη, άμεσα και έμμεσα και με «αναδρομική ισχύ» και στο έγκλημα των Δυτικών κατά της Σερβίας. Όπως διαβάζετε και στο προαναφερθέν απόσπασμα, οι ευθύνες για την καταστροφή της Γιουγκοσλαβίας σύμφωνα με το ΚΚΕ «Διαμοιράζονται μεταξύ ευρωατλαντικών και Ρωσίας», εάν δε προσέξουμε και την λέξη «ειδικά» τότε όπως φαίνεται και στο κείμενο, η Ρωσία του 1999 ήταν «πιο υπεύθυνη» (!) για τον Βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας από την Αμερικανο/Ευρώπη.
Φαίνεται πως το ΚΚΕ, κάθε δεκαετία «αναβαθμίζεται». Από «δεκανίκι της Άρχουσας Τάξης» έχει πάρει προαγωγή σε «δεκανίκι των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ». Και σ’ ανώτερα!
