Ιδιαίτερα «γαλαντόμος» αποδεικνύεται με τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος εμφανίστηκε αποφασισμένος να μοιράσει το Αιγαίο με τους Τούρκους, σαν να ήταν χωράφι του παππού του.
Η τοποθέτηση αυτή του Ευάγγελου Βενιζέλου, την προηγούμενη εβδομάδα, ήλθε να πλαισιώσει ανάλογες τοποθετήσεις ολόκληρου του μετώπου του κατευνασμού της Τουρκίας, που αμέσως μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν θεώρησε ότι ήταν ο κατάλληλος καιρός για μια ομοβροντία υπέρ της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και της συνεννόησης με την Τουρκία προκειμένου να… διασφαλιστεί όχι μόνο η συνοχή της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, αλλά και να «διευκολυνθεί» η ενεργειακή απεξάρτηση της Ευρώπης από τη Ρωσία… μέσω Τουρκίας.
Όπως η «δημοκρατία» είχε ήδη από το Σάββατο αναδείξει με άρθρο της Κύρας Αδάμ, αυτού του είδους οι τοποθετήσεις τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία καθόλου τυχαίες δεν είναι, αφού βρίσκεται σε εξέλιξη ένα πολύ σκληρό γεωπολιτικό πόκερ σχετικά με τη διέλευση αγωγών φυσικού αερίου που η Τουρκία διεκδικεί είτε να καταλήγουν σε αυτήν είτε να αναγνωρίζουν τη «Γαλάζια Πατρίδα» και το γνωστό τουρκολιβυκό μνημόνιο. Στόχευση, δε, τόσο της Τουρκίας όσο και άλλων παραγόντων είναι να υποχρεωθεί η χώρα μας σε κάποιον «συμβιβασμό» με την Τουρκία, έτσι ώστε να μπορέσουν γρήγορα να «προχωρήσουν» τα ενεργειακά έργα της περιοχής.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά την πάγια τακτική αυτών που ζητούν τον κατευνασμό της Τουρκίας, δεν παρέλειψε να «εξάρει» τον ρόλο της στην περιοχή, χαρακτηρίζοντάς την «σημείο ανάσχεσης της ρωσικής πυρηνικής απειλής» και δικαιολογώντας ακόμη και τον ρόλο του «επιτήδειου ουδέτερου» που παίζει στη ρωσο-ουκρανική σύγκρουση, καθώς, όπως εξήγησε, «θέλει βαθμούς ελευθερίας» σε σχέση με τη Δύση, γιατί «η Τουρκία αλλού συγκλίνει και αλλού συγκρούεται με τη Ρωσία». «Η Τουρκία δεν κάνει κάποια πρωτοτυπία» επεσήμανε ο κ. Βενιζέλος σχολιάζοντας τον ρόλο που διαδραματίζει αυτήν την περίοδο η Αγκυρα, σε μια προσπάθεια να εκλογικεύσει το ανατολίτικο παζάρι του Ερντογάν.
Αφού, λοιπόν, πρώτα «θεμελίωσε» το μέγεθος και τη σημασία της Τουρκίας, ο Ευάγγελος Βενιζέλος προχώρησε «στο ψητό» λέγοντας ότι θα πρέπει τώρα να λύσουμε, «στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου», το θέμα της οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών, λέγοντας ότι «η Τουρκία έχει μια θέση στη Μεσόγειο», είναι «παράκτια χώρα», και υπογραμμίζοντας ότι «το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη».
Συμπλήρωσε, δε, ότι στο Αιγαίο η Ελλάδα και η Τουρκία έχουν από έξι μίλια αιγιαλίτιδα ζώνη, ενώ στην ανατολική Μεσόγειο έχουμε έξι εμείς και δώδεκα μίλια η Τουρκία. «Εκεί μπορούμε να τα επεκτείνουμε» είπε, υποδεικνύοντας την πρόθεση να συμμορφωθεί η χώρα μας με το τουρκικό casus belli για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στο Αιγαίο.
Μετά τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από τη χαλαρότητα με την οποία απεμπόλησε τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, ο πρώην υπουργός επανήλθε με ανάρτησή του στο facebook, στην οποία προσπάθησε να αποδώσει στον Κωνσταντίνο Καραμανλή τη φράση «το Αιγαίο δεν είναι ελληνική λίμνη».
Στην ανάρτησή του σημείωνε συγκεκριμένα πως αυτή ειπώθηκε κατά τη συνάντησή του με τον Μπουλέντ Ετσεβίτ το 1978. Ξέχασε, φυσικά, να σημειώσει ότι το δικαίωμα της χώρας μας για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια προκύπτει από την UNCLOS (Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας) που ολοκληρώθηκε το 1982 και άρχισε να εφαρμόζεται μόλις το 1994, και η οποία αντικατέστησε την προηγούμενη «έννοια «ελευθερίας των θαλασσών», που προέβλεπε εθνικά χωρικά ύδατα περίπου τριών μιλίων.
