Του Δημήτρη Μπεκιάρη
Οι δεκάδες νεκροί των φονικών πυρκαγιών που κατέκαψαν την ανατολική Αττική είναι πολύ βαρύς αριθμός.
Δεκαετίες αυθαιρεσίας, παρανομίας, ασύδοτης δράσης και λειτουργίας μικρών και μεγάλων συμφερόντων, εγκληματικής ανοχής στην αυθαίρετη δόμηση, ελλιπούς ή ανύπαρκτης λειτουργίας και διαχρονικών παθογενειών του κρατικού μηχανισμού οδήγησαν στην τεράστια εθνική καταστροφή.
Ο Αλέξης Τσίπρας ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για την πρωτοφανή τραγωδία. Ανέλαβε την ευθύνη, αν θέλετε, ακόμη και για όσα δεν αναλογούν στην δική του κυβέρνηση. Διότι σε όσα δεν αναλογούν κυρίως στη δική του κυβέρνηση θα αναζητήσει κανείς την αιτιολογική βάση του εγκλήματος που συντελέστηκε.
Όμως, κυβέρνηση σήμερα είναι η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Κυβέρνηση σήμερα είναι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα είναι αυτή που διαχειρίζεται τούτες τις κρίσιμες ώρες τα αποτελέσματα του πύρινου ολέθρου και η κυβέρνηση Τσίπρα είναι αυτή που πρέπει να θέσει τις βάσεις, με γενναιότητα και τόλμη, ώστε να μην επαναληφθεί καταστροφή όμοια με αυτή που συγκλόνισε τις προηγούμενες ημέρες την Ελλάδα.
Στην κυβέρνηση Τσίπρα έλαχε ο κλήρος, για λόγους αντικειμενικούς, αλλά και εξαιτίας των πρόσφατων τραγικών γεγονότων, να αποτρέψει τις μελλοντικές πυρκαγιές και να εξαλείψει οποιαδήποτε πιθανότητα να επαναληφθεί στο μέλλον τραγωδία όμοια με αυτή του Ιούλη του 2018. Το ζητούμενο και το επιτακτικό αίτημα της ελληνικής κοινωνίας είναι η ολοκληρωτική ανάπτυξη εθνικού σχεδίου, ακόμη και αν το πολιτικό κόστος θα είναι μεγάλο.
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να είναι τολμηρός. Οφείλει να συγκρουστεί με όλα εκείνα τα συμφέροντα που κατάντησαν την Αττική τριτοκοσμική περιοχή, επικίνδυνη για τα εκατομμύρια των κατοίκων της.
Επιβάλλεται να συγκρουστεί με τα συμφέροντα που δρουν ανεξέλεγκτα σε ολόκληρη τη χώρα.
Πρέπει να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα που λειτουργούν στους κόλπους της τοπικής αυτοδιοίκησης. Με τα επιχειρηματικά συμφέροντα και την πλουτοκρατία που καταστρέφουν το φυσικό περιβάλλον. Με τους ιδιοκτήτες των επαύλεων που ξεφυτρώνουν σε δάση και παραλίες, αλλά και με τους «ιδιοκτήτες» των παραπηγμάτων που ξεφυτρώνουν επάνω στα αποκαΐδια.
Πρέπει να συγκρουστεί ακόμη και με εκείνους, που μέσα στην κυβέρνηση αποποιούνται κάθε ευθύνη, εκείνους που νιώθοντας «ιερές αγελάδες» κρύβονται πίσω από τη γενναιότητα του πρωθυπουργού να αναλάβει εκείνος ολόκληρη την πολιτική ευθύνη, για όλους και για όλα.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι αναγκαίο να μην σταματήσει τον σκληρό αγώνα, τη σκληρή μάχη που έχει ξεκινήσει ενάντια στη διαπλοκή και τη διαφθορά, ενάντια στο κράτος – τέρας που δημιούργησαν τα προηγούμενα χρόνια η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, ενάντια στα γαλαζοπράσινα απομεινάρια του «χθες» που σήμερα – αν και έχουν τεράστιες ευθύνες – κουνούν προκλητικά το δάχτυλο στην κυβέρνηση της Αριστεράς.
Η υποψία και μόνο ενδεχόμενης δειλής στάσης, από την πλευρά του πρωθυπουργού, έναντι της κρίσιμης συγκυρίας θα δώσει την ευκαιρία «αναζωπύρωσης» τους θράσους των «πυρομανών» ηθικών αυτουργών της εθνικής καταστροφής.
Το θάρρος προϋποθέτει ακόμη και τη «θυσία» κάποιων εκλεκτών, για λόγους ηθικής τάξης, για να σταλεί καθαρό μήνυμα στην κοινωνία, για να σταματήσουν οι κραυγές των θρασύδειλων.
Ο λαός στηρίζει, επιβραβεύει και ακολουθεί τους τολμηρούς, τους γενναίους και τους ειλικρινείς, ακόμη και αν κάνουν λάθη, και απαξιώνει, χλευάζει, «τελειώνει» τα δειλά ανθρωπάκια.
Ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποδείξει μέχρι σήμερα πως είναι τολμηρός. Η πρόσφατη τραγωδία στην ανατολική Αττική τον αναγκάζει και πάλι να υποβάλλει διαπιστευτήρια θάρρους, τόλμης, συγκρουσιακής διάθεσης, ευγενών κινήτρων και πολιτικής βούλησης. Όχι για να διαχειριστεί επικοινωνιακά την εθνική καταστροφή ή να ξεφύγει από τις ευθύνες της δικής του κυβέρνησης ή των «αρχόντων» της τοπικής αυτοδιοίκησης που πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε για να αποδείξει πως δεν είναι ίδιος με εκείνους που κυβερνούσαν μέχρι χθες.
Αυτές τις στιγμές η κοινωνία αδιαφορεί για την πολιτική αντιπαράθεση και ο ελληνικός λαός θα είναι ιδιαίτερα αυστηρός απέναντι σε εκείνους που δείχνουν απλά τους άλλους χωρίς να αναλαμβάνουν τις δικές τους ευθύνες, αλλά και γενναίες πρωτοβουλίες.
Ο Αλέξης Τσίπρας πρέπει να δείξει τολμηρός και θαρραλέος. Όχι για να σώσει την καρέκλα του. Αλλά για να μην επιτρέψει να επιστρέψουν στα πράγματα οι υποκριτές, γραμματείς και φαρισαίοι, αληθινοί υπεύθυνοι της καταστροφής.
