Τις παρακρατικές μεθοδεύσεις που οργανώθηκαν προκειμένου το σκάνδαλο Novartis και κυρίως η ανάμειξη πολιτικών προσώπων σε αυτό να περάσουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας ως σκευωρία αποκαλύπτει η ηχογραφημένη συνομιλία του εκδότη και δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη με τον καθηγητή Νίκο Μανιαδάκη, που δημοσιεύτηκε στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας «Documento».
Εμπνευστές αυτών των μεθοδεύσεων, όπως αποκαλύπτει η ίδια συνομιλία, ήταν τα πολιτικά πρόσωπα που έχουν πλέον συγκροτήσει το άτυπο «κόμμα Novartis», το οποίο ενορχήστρωσε και συνεχίζει να ενορχηστρώνει τις διώξεις των εφημερίδων (μεταξύ αυτών και η «δημοκρατία») και των δημοσιογράφων που τόλμησαν να αποκαλύψουν όλες τις διαστάσεις τόσο του σκανδάλου της ελβετικής φαρμακοβιομηχανίας όσο και αυτό της περιβόητης «λίστας Λαγκάρντ».
Συγκεκριμένα, η λέξη προς λέξη καταγραφή της συνομιλίας του Κώστα Βαξεβάνη με τον Νίκο Μανιαδάκη, ο οποίος δρούσε ως μεσάζοντας μεταξύ της Novartis και πολιτικών προσώπων, με στόχο την αύξηση των κερδών της φαρμακευτικής, και υπήρξε και προστατευόμενος μάρτυρας στην υπόθεση δείχνει ξεκάθαρα πως ήδη από το 2018 το «κόμμα Novartis» οργάνωνε την επίθεσή του. Βασικός στόχος ήταν να έχει στηθεί όλος ο παρακρατικός μηχανισμός των διώξεων πριν καν αναλάβει την εξουσία το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, ώστε να μπει σε εφαρμογή το επόμενο λεπτό που θα σχημάτιζε κυβέρνηση.
Οι εκβιασμοί των προστατευόμενων μαρτύρων, που αποκάλυψαν όλες τις πτυχές του πολύκροτου σκανδάλου στη χώρας μας, για το οποίο η Novartis πλήρωσε στις ΗΠΑ -και δυστυχώς μόνο εκεί- 340.000.000 δολάρια, ήταν στο κέντρο του παρακρατικού σχεδιασμού. Ο ίδιος ο Νίκος Μανιαδάκης, το 2018, όταν δηλαδή ήταν ακόμη προστατευόμενος μάρτυρας, αποκάλυψε στον Κώστα Βαξεβάνη ότι δεχόταν απειλές πως θα τον «γα…σουν», όταν το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας καταλάβει την εξουσία.
Απειλές που του μετέφερε ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος δήλωνε πως δρούσε μαζί με τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, σαν τριάδα ομοούσιος και αχώριστος. Και οι τρεις αυτοί πολιτικοί, εξάλλου, εξετάζονταν εκείνη την περίοδο για πιθανή εμπλοκή τους στο σκάνδαλο. Μάλιστα ο κεντρικός τραπεζίτης υποστήριζε στον Νίκο Μανιαδάκη (σύμφωνα με όσα λέει ο καθηγητής στη συνομιλία με τον εκδότη) πως ο Βενιζέλος ετοίμαζε όλο το νομικό σχέδιο για τη δίωξη προστατευόμενων μαρτύρων και εισαγγελέων. Δυστυχώς, όμως, οι παρακρατικές μεθοδεύσεις, όπως επισημαίνεται και στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας «Documento», εκθέτουν πλέον και τον χώρο της Δικαιοσύνης, αφού στα κατηγορητήρια που συντάχθηκαν για μέσα και δημοσιογράφους, προκειμένου να «στιγματιστούν» ως σκευωροί, οι φαντασιακές κατασκευές γεγονότων ξεπερνούν κάθε προηγούμενο.
Για παράδειγμα, όπως αναφέρεται στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας «Documento», δύο είναι τα επίμαχα σημεία στο κατηγορητήριο του Κώστα Βαξεβάνη. Το πρώτο αφορά κατάθεση της προστατευόμενης μάρτυρος με την κωδική ονομασία «Αικατερίνη Κελέση», την οποία, σύμφωνα με το κατηγορητήριο, «δήθεν δημοσίευσε το “Documento” προτού αυτή δοθεί». Στην πραγματικότητα, όμως, οι καταθέσεις της μάρτυρος με τα συγκεκριμένα στοιχεία είχαν δοθεί καιρό πριν από το δημοσίευμα.
Το δεύτερο αφορά δημοσίευμα της εφημερίδας για την πρώην εισαγγελέα Ελένη Ράικου σε σχέση με μία αναφορά που της είχε κάνει η ανακρίτρια Ηλιάνα Ζαμανίκα για τους χειρισμούς της στην υπόθεση του επιχειρηματία Θωμά Λιακουνάκου. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, η αναφορά ήταν αβάσιμη και το δημοσίευμα προϊόν μεθόδευσης ώστε να παραιτηθεί η Ελένη Ράικου. Οπως αποκαλύπτει όμως το «Documento», η ανακρίτρια του Ειδικού Δικαστηρίου Κωνσταντίνα Αλεβιζοπούλου δεν είχε καν στα χέρια της την αναφορά της ανακρίτριας Ζαμανίκα, όταν συνέτασσε το κατηγορητήριο κατά του Κώστα Βαξεβάνη, για να διαπιστώσει εάν ήταν «αβάσιμη», αλλά το πήρε στα χέρια της στη συνέχεια, έπειτα από απαίτηση του εκδότη. Και δυστυχώς αυτό δεν είναι το μόνο κατηγορητήριο που έχει συνταχθεί με κατασκευασμένα γεγονότα που υπερβαίνουν κάθε φαντασία, ώστε το σενάριο της σκευωρίας να θάψει το πραγματικό σκάνδαλο. Μαζεύονται πολλά…
