Έχει ειπωθεί ότι δεν υπάρχουν νικητές σε έναν πυρηνικό πόλεμο, αλλά οι Ρώσοι και οι Κινέζοι προετοιμάζονται πυρετωδώς για να πολεμήσουν σε έναν τέτοιο πόλεμο.
Οι περισσότερες θεωρίες αναφέρουν ότι κανείς δεν θα τολμούσε ποτέ να ξεκινήσει έναν πυρηνικό πόλεμο επειδή και οι δύο πλευρές θα έριχναν τους πυραύλους τους και όλοι θα πέθαιναν.
Το δόγμα της “αμοιβαία εξασφαλισμένης καταστροφής” ήταν καθολικά αποδεκτό στις Ηνωμένες Πολιτείες, και μόλις τελείωσε ο Ψυχρός Πόλεμος οι πολιτικοί της χώρας θεώρησαν περιττό να αναβαθμίσουν τους πυραύλους ή να αναπτύξουν αντιπυραυλικές τεχνολογίες αιχμής.
Αλλά η ισορροπία δυνάμεων έχει αλλάξει δραματικά την τελευταία δεκαετία.
Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα έχουν κάνει τεράστια άλματα προς τα εμπρός, και αυτό φέρνει τον κόσμο σε πολύ επισφαλή θέση.
Η επίμαχη έκθεση
Τις τελευταίες ημέρες, οι Ρεπουμπλικάνοι στο Κογκρέσο έχουν αναδείξει μια νέα έκθεση “από τον ανώτατο διοικητή των πυρηνικών δυνάμεων των ΗΠΑ” που λέει ότι η Κίνα διαθέτει πλέον περισσότερους εκτοξευτές πυρηνικών πυραύλων εδάφους από ό,τι οι ΗΠΑ.
Κορυφαίοι Ρεπουμπλικάνοι στο Καπιτώλιο κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την είδηση ότι η Κίνα έχει ξεπεράσει τις ΗΠΑ σε αριθμό εκτοξευτών για χερσαίους πυρηνικούς πυραύλους – και υποστηρίζουν ότι οι ΗΠΑ πρέπει να επεκτείνουν το δικό τους οπλοστάσιο για να συμβαδίσουν.
Τέσσερις ηγέτες των Ρεπουμπλικανών στις επιτροπές Ενόπλων Δυνάμεων της Βουλής των Αντιπροσώπων και της Γερουσίας δήλωσαν ότι η αποκάλυψη για την πυρηνική ικανότητα της Κίνας, που έγινε σε επιστολή του ανώτατου διοικητή των πυρηνικών δυνάμεων των ΗΠΑ στις 26 Ιανουαρίου, αποτελεί προειδοποίηση ότι το οπλοστάσιο του Πεκίνου επεκτείνεται ταχύτερα από ό,τι αναμενόταν, αν και οι ΗΠΑ εξακολουθούν να διαθέτουν περισσότερες κεφαλές και διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους.
Αυτό δεν έπρεπε να συμβεί.
Σε τι σκοπεύουν οι Κινέζοι
Όλοι γνωρίζουν ότι οι Κινέζοι αναβαθμίζουν το οπλοστάσιό τους, αλλά αποδεικνύεται ότι ήταν ακόμη πιο ταχείς από ό,τι περίμενε ο υπόλοιπος κόσμος.
Στην πραγματικότητα, “διπλασίασαν τον αριθμό των πυρηνικών κεφαλών τους μέσα σε μόλις 2 χρόνια”.
“Το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα επεκτείνει γρήγορα την πυρηνική του ικανότητα.
Εν τω μεταξύ, οι Ρώσοι έχουν αναπτύξει έναν νέο διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο που είναι ο πιο προηγμένος στον κόσμο με μεγάλη διαφορά.
Ονομάζεται “Sarmat”.
Ο Sarmat είναι ένας βαρύς ICBM τριών σταδίων, με βάση σιλό, υγρών καυσίμων, με αναφερόμενη εμβέλεια 18.000 χιλιομέτρων.
Ο πύραυλος που ονομάστηκε “Satan II” από το ΝΑΤΟ, είναι ένας ρωσικής κατασκευής αντικαταστάτης του ICBM SS-18 “Satan” της σοβιετικής εποχής, ο οποίος φτάνει στο τέλος του κύκλου ζωής του.
Ο Sarmat φέρεται να μπορεί να μεταφέρει ωφέλιμο φορτίο 10 τόνων που αποτελείται από 10 και πλέον πολλαπλά ανεξάρτητα οχήματα επανεισόδου μαζί με βοηθήματα διείσδυσης που χρησιμοποιούνται για την αποφυγή της πυραυλικής άμυνας.
Η Μόσχα λέει ότι ο νέος πύραυλος μπορεί επίσης να μεταφέρει πολλά υπερηχητικά οχήματα Avangard.
Ένας μόνο Sarmat μπορεί να μεταφέρει αρκετή δύναμη πυρός για να καταστρέψει μια περιοχή στο μέγεθος του Τέξας.
Η απάντηση των ΗΠΑ
Αν οι Ρώσοι ή οι Κινέζοι εκτοξεύσουν τους πυραύλους τους εναντίον των ΗΠΑ, μπορούν να τους καταρρίψουν;
Η απάντηση είναι όχι.
Στην πραγματικότητα, μια μελέτη που μόλις κυκλοφόρησε κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αντιπυραυλικές άμυνες των ΗΠΑ είναι τόσο αδύναμες που δεν θα μπορούσαν να κάνουν πολλά “ούτε καν για να σταματήσουν μια σχετική χούφτα βορειοκορεατικών ICBM από το να φτάσουν στους στόχους τους.
Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να κάνουν πολύ λίγα για να σταματήσουν έναν ουρανό γεμάτο από ρωσικά ή κινεζικά υπερηχητικά οχήματα ώθησης-ολίσθησης από το να βρουν τους στόχους τους στο αμερικανικό έδαφος… θα μπορούσαν να κάνουν εξίσου λίγα για να σταματήσουν μια σχετική χούφτα βορειοκορεατικών ICBM από το να φτάσουν σε αυτούς τους στόχους.
Πριν από λίγο περισσότερο από ένα μήνα, μια ομάδα 13 φυσικών και μηχανικών της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας δημοσίευσε μια μελέτη 54 σελίδων που διερευνούσε αυτό ακριβώς το ερώτημα και κατέληξε σε αυτά τα συμπεράσματα.
– Οι Ρώσοι εργάζονται πολύ σκληρά για την ανάπτυξη πολύ εξελιγμένων αντιπυραυλικών συστημάτων.
– Μέχρι την ανάπτυξη του S-500, το A-135 ήταν το καλύτερο σύστημα που είχαν οι Ρώσοι για την αναχαίτιση διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων.
– Το Α-135 σχεδιάστηκε για την αναχαίτιση διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων των ΗΠΑ καθώς και βαλλιστικών πυραύλων που εκτοξεύονται από υποβρύχια.
– Αυτό το αντιβαλλιστικό πυραυλικό σύστημα έχει ικανότητα διάκρισης και μπορεί να αναγνωρίσει τα πραγματικά οχήματα επανεισόδου από τα δολώματα και τις ψεύτικες κεφαλές.
– Το A-135 είναι ανώτερο αλλά απέχει πολύ από το να είναι τέλειο.
– Αλλά τώρα το S-500 είναι εδώ
– Οι ΗΠΑ δεν έχουν αναπτύξει νέους χερσαίους διηπειρωτικούς βαλλιστικούς πυραύλους εδώ και δεκαετίες.
– Η ραχοκοκαλιά του χερσαίου οπλοστασίου μας αποτελείται από μόλις 400 εξαιρετικά ξεπερασμένους πυραύλους Minuteman III.
Τι υποστηρίζει το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ
Τα παρακάτω προέρχονται από την επίσημη ιστοσελίδα του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ.
Έως και 400 πύραυλοι Minuteman III αποτελούν το πιο ευέλικτο σκέλος της πυρηνικής τριάδας.
Η αμερικανική δύναμη ICBM παραμένει σε συνεχή, νυχθημερόν συναγερμό από το 1959.
Το πρόγραμμα Επίγειας Στρατηγικής Αποτροπής θα ξεκινήσει την αντικατάσταση των Minuteman III και τον εκσυγχρονισμό των 450 εγκαταστάσεων εκτόξευσης ICBM το 2029.
Αυτοί οι πύραυλοι Minuteman III τέθηκαν για πρώτη φορά σε υπηρεσία στις αρχές της δεκαετίας του 1970 και τα σιλό για αυτούς τους πυραύλους βρίσκονται στις πολιτείες Μοντάνα, Βόρεια Ντακότα και Γουαϊόμινγκ.
Το 1970, ο Minuteman III έγινε ο πρώτος ICBM που αναπτύχθηκε με πολλαπλά οχήματα επανεισόδου με ανεξάρτητη στόχευση (MIRV): τρεις μικρότερες κεφαλές που βελτίωσαν την ικανότητα του πυραύλου να πλήττει στόχους που υπερασπίζονταν οι ΑΒΜ[8].
Αρχικά ήταν οπλισμένοι με την κεφαλή W62 με απόδοση 170 κιλοτόνων.
Μέχρι τη δεκαετία του 1970 είχαν αναπτυχθεί 1.000 πύραυλοι Minuteman.
Η δύναμη αυτή έχει συρρικνωθεί σε 400 πυραύλους Minuteman III από τον Σεπτέμβριο του 2017, οι οποίοι αναπτύχθηκαν σε πυραυλικά σιλό γύρω από την Malmstrom AFB στη Μοντάνα, την Minot AFB στη Βόρεια Ντακότα και την Francis E. Warren AFB στο Γουαϊόμινγκ.
Τα στρατηγικά μας βομβαρδιστικά είναι ένα άλλο σκέλος της τριάδας.
Το βομβαρδιστικό Β-52 υπάρχει εδώ και πολύ καιρό και είναι ικανό να μεταφέρει πυρηνικά όπλα…
Το B-52 είναι ένα βαρύ βομβαρδιστικό μεγάλου βεληνεκούς που μπορεί να εκτελέσει μια ποικιλία αποστολών.
Μπορεί να μεταφέρει πυρηνικά όπλα ή συμβατικά όπλα με καθοδήγηση ακριβείας με πλοήγηση παγκόσμιας ακρίβειας.
Το B-52 προβλέπεται να παραμείνει σε υπηρεσία και μετά το 2040.
Τα βομβαρδιστικά stealth είναι πολύ καλύτερες επιλογές…
Το B-2 Spirit είναι ένα βομβαρδιστικό stealth πολλαπλού ρόλου, ικανό να μεταφέρει συμβατικά και πυρηνικά όπλα.
Το B-21 Raider θα συμπληρώσει αρχικά και τελικά θα αντικαταστήσει το B-2 από τα μέσα της δεκαετίας του 2020.
Υποβρύχια
Το τελευταίο σκέλος της πυρηνικής μας τριάδας αποτελείται από μόλις 14 υποβρύχια κλάσης Οχάιο.
Δεκατέσσερα υποβρύχια SSBN κλάσης Οχάιο αποτελούν το πιο βιώσιμο σκέλος της πυρηνικής τριάδας.
Η σχεδίασή τους ως stealth καθιστά την ανεύρεση ενός SSBN σχεδόν αδύνατη υπόθεση, δίνοντας ανάσα στους πιθανούς αντιπάλους.
Το πρόγραμμα SSBN κλάσης Columbia θα αρχίσει να αντικαθιστά τα SSBN κλάσης Ohio από τις αρχές της δεκαετίας του 2030.
Όπως έχει σημειώσει το Υπουργείο Άμυνας, τα υποβρύχια αυτά είναι σίγουρα “το πιο επιβιώσιμο σκέλος της πυρηνικής τριάδας”.
Εάν οι Ρώσοι ρίξουν πυρηνικά, θα πρέπει οι ΗΠΑ να είναι σε θέση να στείλουν πίσω υποβρύχιους πυραύλους.
Αλλά για άλλη μια φορά, αυτοί οι πύραυλοι είναι ξεπερασμένοι.
Αυτή τη στιγμή, τα υποβρύχια κλάσης Οχάιο μεταφέρουν πυραύλους Trident II που τέθηκαν για πρώτη φορά σε υπηρεσία το 1990.
Ο UGM-133A Trident II ή Trident D5 είναι ένας βαλλιστικός πύραυλος υποβρυχίου (SLBM), που κατασκευάστηκε από την Lockheed Martin Space στο Sunnyvale της Καλιφόρνια και αναπτύχθηκε με το αμερικανικό και το βρετανικό ναυτικό.
Αναπτύχθηκε για πρώτη φορά τον Μάρτιο του 1990, και παραμένει σε υπηρεσία.
Το σύστημα στρατηγικών όπλων Trident II είναι ένας βελτιωμένος SLBM με μεγαλύτερη ακρίβεια, ωφέλιμο φορτίο και εμβέλεια από τον προηγούμενο Trident C-4. Αποτελεί βασικό στοιχείο της στρατηγικής πυρηνικής τριάδας των ΗΠΑ και ενισχύει τη στρατηγική αποτροπή των ΗΠΑ.
