Στις εκλογές του 2012 ο Βαγγέλης Βενιζέλος τοποθέτησε επικεφαλής στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ τον Πύρρο Δήμα σημειώνοντας:
«Ο Πύρρος με τα 4 ολυμπιακά μετάλλιά του, συμβολίζει την Ελλάδα που προσπαθεί, αγωνίζεται και πετυχαίνει, συμβολίζει την Ελλάδα που πρέπει να σηκωθεί και πάλι και να σταθεί όρθια».
Είχε δίκιο. Δεν υπήρχε Έλληνας που να μην υποκλινόταν στους ολυμπιακούς άθλους του Πύρρου. Αλλά η παρουσία του στη Βουλή ως το 2015 δεν πρόσθεσε κάτι – πλην της αποτροπής ενός Χρυσαυγίτη να επιτεθεί σε βουλευτές… Ο καθείς στο είδος του.
Στις εκλογές του περασμένου Μαΐου η κυρία Έλενα Ακρίτα ήταν υποψήφια Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Μια αναφορά μου σε ένα αρθρο κριτικής στον ΣΥΡΙΖΑ -για το απογοητευτικό αποτέλεσμα και την κακή διαχείριση των υποψηφίων του στο πεδίο της επικοινωνίας- σημείωνα ότι ενώ ο υποψήφιος στην Κεφαλλονιά Νίκος Φαραντούρης, εμφανίσθηκε με πρωτοβουλία του σε πολλά μέσα ενημέρωσης προεκλογικά, ενώ:
«αντίθετα η Ακρίτα πήρε μια θέση στο Επικρατείας, αλλά κανείς δεν κατάλαβε τι εισφέρει στην κομματική κάλπη, πέρα από κάποιες αναρτήσεις»
Ενοχλημένη προφανώς ανάρτησε δηκτικά: «Έστειλα το βιογραφικό μου να το εγκρίνετε». Το παρέλαβα με την εισαγωγή: «Ίσως το βιογραφικό μου απαντήσει στις ενστάσεις σας για το Επικρατείας »
Δεν ήταν ανάγκη. Γνωρίζω καλά και τιμώ το οικογενειακό ιστορικό της και την επαγγελματική διαδρομή της ίδιας.
Αλλά εδώ μιλάμε για υποψήφια ενός κόμματος που έχει ανάγκη να βρισκονται στην πρώτη γραμμή τα πρόσωπα που έχουν επιλεγεί να το εκπροσωπήσουν, ιδίως στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.
Μπορεί να μου διέφυγε, αλλά δεν διαπίστωσα ότι η προεκλογική παρουσία της κυρίας Ακρίτα ήταν αντίστοιχη της θέσης της στο ψηφοδέλτιο -αλλά και του προσωπικού της εκτοπίσματος.
Οι εκλογές δεν γίνονται με αναρτήσεις στο Διαδίκτυο. Είναι ανταγωνιστική υπόθεση και κρίνονται στο πεδίο της πολιτικής και ιδεολογικής αντιπαράθεσης με άλλους, που εκπροσωπούν κάτι διαφορετικό.
Σ’ αυτό πεδίο η παρουσία της -εκ νέου υποψήφιας Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ- υπήρξε αναιμική. Αν ήταν δική της επιλογή ή αμέλεια των αρμοδίων του κόμματός της να αξιοποιήσουν την προσωπικότητα τους, είναι εσωτερική υπόθεση.
Αυτό σχολίασα με κριτική διάθεση και χωρίς προθεση να την μειώσω ως προσωπικότητα με πλούσιο βιογραφικό. Δεν έχω «ενστάσεις» για την τοποθέτησή της στο ψηφοδέλτιο, αλλά για την προεκλογική της δραστηριότητα.
Καθώς η κυρία Ακρίτα στην επόμενη Βουλή, θα βρίσκεται στα έδρανα του ΣΥΡΙΖΑ θα διευκολύνει το κόμμα της, αν αποδεχθεί -και λόγω της επαγγελματικής της πείρας- την κριτική.
Η πολιτική δεν γίνεται με κατάθεση βιογραφικών και προσωπικές δάφνες. Κι ένας από τους προκάτοχους της στο ίδιο ψηφοδέλτιο τα είχε, αλλά μην τον είδατε και μην τον απαντήσατε για τέσσερα χρόνια.
Ειδικά αν πρόκειται για βουλευτές προοδευτικών κομμάτων χρειάζεται μαχητικός πολιτικός λόγος, διαρκής παρουσία στο προσκήνιο, αναμετρήσεις και πρωτοβουλίες. Ειδικά από όσους μπαίνουν στην πολιτική έχοντας ήδη ακροατήριο…
Κατά τα λοιπά εδώ είμαστε…
