Στην Τουρκία, η επανεκλεγείσα κυβέρνηση του Κόμματος της Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) πιθανότατα θα συνεχίσει την ίδια πορεία στις περισσότερες εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές, αλλά θα μπορούσε να μετριάσει κάποιες από τις οικονομικές πολιτικές καθώς ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιδιώκει να ενισχύσει την κληρονομιά του.
Ο Ερντογάν εξασφάλισε μια τρίτη θητεία ως πρόεδρος της Τουρκίας στις 28 Μαΐου, έχοντας κερδίσει τον αντίπαλό του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου σε έναν ιστορικό δεύτερο γύρο. Σε ομιλία του στις 30 Μαΐου, ο Ερντογάν υποσχέθηκε να συνεχίσει πολλές από τις «επιτυχημένες» πολιτικές του, να «βρει λύσεις» για οικονομικά προβλήματα, και να βελτιώσει τους διπλωματικούς δεσμούς της Τουρκίας με τους περιφερειακούς γείτονές της και με τους συμμάχους στη Δύση.
Στις 30 Μαΐου, το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο της Τουρκίας (YSK) επιβεβαίωσε επίσης πως η Συμμαχία του Λαού, υπό την ηγεσία του AKP, θα διατηρήσει τον έλεγχο της βουλής της Τουρκίας, καθώς εξασφάλισε τις περισσότερες έδρες στις βουλευτικές εκλογές της 14ης Μαΐου. Τόσο η νέα βουλή όσο και ο Ερντογάν θα ξεκινήσουν τη νέα τους θητεία στις 2 Ιουνίου.
- Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών έδειξε ένα έντονο χάσμα μεταξύ πόλεων και υπαίθρου: μεγάλες πόλεις όπως το Ιζούμ, η Άγκυρα και η Κωνσταντινούπολη υποστήριξαν τον Κιλιτσντάρογλου και στους δύο γύρους, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των μη κουρδικών αγροτικών περιοχών υποστήριξε τον Ερντογάν.
- Αφού τάχθηκε υπέρ του Κιλιτσντάρογλου στην ψηφοφορία της 14ης Μαΐου, η πληγείσα από το σεισμό επαρχία Χατάι στη νότια Τουρκία επέστρεψε στον Ερντογάν στον δεύτερο γύρο, ενδεχομένως επειδή οι ψηφοφόροι της αντιπολίτευσης είχαν αποθαρρυνθεί από την ήττα τους στις βουλευτικές εκλογές.
- Το 85,7% των εγγεγραμμένων Τούρκων ψηφοφόρων συμμετείχε στον επαναληπτικό γύρο της 28ης Μαΐου, σε σχέση με το ρεκόρ του 88,8% που συμμετείχε στον πρώτο γύρο της ψηφοφορίας. Αυτή η πτώση της συμμετοχής ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτη στις περιοχές της νοτιοανατολικής Τουρκίας με κουρδική πλειοψηφία, ένα βασικό μπλοκ ψηφοφόρων της αντιπολίτευσης. Η χαμηλότερη συμμετοχή των Κούρδων ψηφοφόρων φάνηκε να γέρνει την πλάστιγγα υπέρ του Ερντογάν – ενδεχομένως χάρη στη ρητορική του Κιλιτσντάρογλου που πήρε έναν πιο έντονο εθνικιστικό τόνο μεταξύ των εκλογικών γύρων, καθώς προσπάθησε να προσελκύσει τους συντηρητικούς ψηφοφόρους που ταλαντεύονταν.
Η συνεχιζόμενη δημοφιλία του Ερντογάν και η ανεπιτυχής στρατηγική της αντιπολίτευσης έστρωσαν το δρόμο για την επανεκλογή του και επίσης θα βελτιώσουν τις προοπτικές του AKP στις τοπικές εκλογές του 2024.
Για να ενισχύσει την υποστήριξη εν όψει των προεδρικών εκλογών, ο Ερντογάν ανακοίνωσε και εφάρμοσε νέες λαϊκιστικές οικονομικές πολιτικές όπως οι αυξήσεις στους μισθούς. Και μπόρεσε να επιβάλει τα μέτρα αυτά εν μέρει λόγω της επιρροής του AKP στη βουλή και άλλους κρατικούς θεσμούς, που απλώς θα ενισχυθούν τώρα που το κόμμα έχει διατηρήσει τον έλεγχο της βουλής και της προεδρίας.
Η πτώση της αντιπολίτευσης, αντιθέτως, φάνηκε να είναι η αποτυχία της να προσφέρει ένα ελκυστικό όραμα για το μέλλον, πέραν του απλώς να είναι κατά του Ερντογάν και του AKP. Τα ιδεολογικά διαφορετικά κόμματα που απαρτίζουν την αντιπολιτευόμενη Εθνική Συμμαχία του Κιλιτσντάρογλου ενώθηκαν μόνο από την επιθυμία τους να διώξουν τον Ερντογάν και να αναιρέσουν τις πρόσφατες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις που εξάλειψαν τους νομοθετικούς ελέγχους στην προεδρία.
Ωστόσο, η πλατφόρμα της συμμαχίας δεν παρείχε σημαντικά διαφορετικές λύσεις για την αντιμετώπιση της συνεχιζόμενης οικονομικής κρίσης της χώρας, που είχε διαβρώσει τη δημοφιλία του Ερντογάν και του AKP τα τελευταία χρόνια αλλά όχι αρκετά για να αντισταθμίσουν την θρησκευτική-εθνικιστική προεκλογική πλατφόρμα του Ερντογάν.
Χωρίς την ικανότητα να διώξουν τον Ερντογάν μέσω εκλογών για άλλα πέντε χρόνια, η αντιπολίτευση θα επικεντρωθεί στην προσπάθεια να αποτρέψει ένα ενισχυμένο AKP να έχει περισσότερα κέρδη στις τοπικές εκλογές του 2024. Ωστόσο, η αντιπολίτευση πιθανότατα θα δυσκολευτεί να βρει μια συνεκτική στρατηγική για τη συνέχεια, έχοντας μόλις δει την στρατηγική ενοποίησής της να αποτυγχάνει να κερδίσει την προεδρία ή του βουλή.
- Ένας καταλύτης που ένωσε τα ετερόκλητα και διαφορετικά κόμματα της αντιπολίτευσης σε μια συμμαχία πριν από τις εκλογές του Μαΐου 2023 ήταν η προοπτική ότι ο Ερντογάν θα ξόδευε τα επόμενα πέντε χρόνια στην προσαρμογή του εκλογικού συστήματος της Τουρκίας για να εξασφαλίσει περαιτέρω τον μακροπρόθεσμο πολιτικό έλεγχο της χώρας από το ΑΚΡ.
- Η αντιπολίτευση αγωνίστηκε να δημιουργήσει μια πολιτική στρατηγική που θα μπορούσε να ενώσει τους Τούρκους εθνικιστές και τους Κούρδους ψηφοφόρους στα επίπεδα συμμετοχής που απαιτούνταν για να κερδίσουν την εθνική ψηφοφορία, καθώς οι Κούρδοι ψηφοφόροι ήταν επιφυλακτικοί απέναντι στις υποσχέσεις μιας συμμαχίας της αντιπολίτευσης που βασιζόταν σε τέτοιους συχνά αντικουρδικούς εθνικιστές όπως το κόμμα Iyi.
Ο Ερντογάν θα διατηρήσει τις περισσότερες από τις προηγούμενες εξωτερικές πολιτικές του κατά τη διάρκεια της τρίτης θητείας του, αν και μπορεί να γίνει πιο επιθετικός αναφορικά με ορισμένα ζητήματα εθνικής ασφάλειας.
Ενώ η νέα κυβέρνηση της Τουρκίας θα συνεχίσει πιθανότατα να ενισχύει τους αμυντικούς και οικονομικούς δεσμούς της με τη Ρωσία, θα διατηρήσει επίσης μια ρεαλιστική σχέση με το ΝΑΤΟ και τη Δύση, πράγμα που σημαίνει ότι ο Ερντογάν θα επιτρέψει πιθανότατα την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ πριν από τη σύνοδο κορυφής της συμμαχίας τον Ιούλιο, μετά την οποία θα είναι σε θέση να αγοράσει μαχητικά αεροσκάφη F-16 από τις ΗΠΑ.
Ο Ερντογάν θα συνεχίσει επίσης να δίνει προτεραιότητα σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας, όπως η καταπολέμηση της κουρδικής μαχητικότητας, οπότε οι στρατιωτικές επιχειρήσεις κατά των Κούρδων μαχητών στη Συρία και το Ιράκ θα συνεχιστούν και πιθανότατα θα επεκταθούν. Ωστόσο, η σαφής επιθυμία του Ερντογάν να επεκτείνει την τουρκική επιρροή στο εγγύς εξωτερικό σημαίνει ότι μπορεί να γίνει πιο διεκδικητικός στην ανατολική Μεσόγειο, όπου η Τουρκία θέλει να εδραιώσει εδαφικές διεκδικήσεις, και στον Καύκασο, όπου η Τουρκία μπορεί να κινηθεί για να στηρίξει συμμάχους στο Αζερμπαϊτζάν.
Ομοίως, η άνοδος του εθνικιστικού και αντιμεταναστευτικού αισθήματος στην Τουρκία θα ωθήσει πιθανότατα τον Ερντογάν να γίνει πιο επιθετικός, επεκτείνοντας τη νεκρή ζώνη της χώρας του στη Συρία, εάν οι δύο χώρες δεν μπορούν να συμφωνήσουν στους όρους που θα επιτρέψουν στους Σύρους πρόσφυγες να επιστρέψουν στην πατρίδα τους. Ωστόσο, ακόμη και αν ο Ερντογάν γίνει πιο συγκρουσιακός, πιθανότατα θα διατηρήσει εγκάρδιες σχέσεις με περιφερειακούς αντιπάλους, όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καθώς πιθανότατα ελπίζει να προσελκύσει δάνεια σε μετρητά και επιχορηγήσεις για να βοηθήσει την προβληματική οικονομία της Τουρκίας.
Παρά τις επερχόμενες απόπειρες της νέας κυβέρνησης να καθησυχάσει τους εγχώριους και ξένους επενδυτές, η πρόθεση του Ερντογάν να διατηρήσει τμήματα της επιθετικής οικονομικής του πολιτικής πιθανότατα θα υπονομεύσει τις προσπάθειες αυτές. Το πιο πιεστικό ζήτημα της νέας κυβέρνησης θα είναι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των επενδυτών στην τουρκική οικονομία, καθώς ο υψηλός πληθωρισμός έχει προκαλέσει κρίση κόστους ζωής και η τρέχουσα χρήση των συναλλαγματικών αποθεμάτων της κυβέρνησης για τη στήριξη της ασταθούς λίρας δεν είναι βιώσιμη. Αυτό σημαίνει ότι η Άγκυρα μπορεί να εφαρμόσει επώδυνες προσαρμογές, όπως οι επίσημοι έλεγχοι κεφαλαίων, ειδικά αν ο Ερντογάν πιστεύει ότι οι πολιτικές επιπτώσεις δεν θα τον βλάψουν.
Ο Ερντογάν μπορεί επίσης να προσπαθήσει να ενισχύσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών φέρνοντας περισσότερους τεχνοκράτες για να βοηθήσουν στη χάραξη της οικονομικής πολιτικής όταν ορίσει το νέο του υπουργικό συμβούλιο έως τις 3 Ιουνίου, αν και μπορεί να απολύσει οποιουσδήποτε τέτοιους τεχνοκράτες όταν τον πιέσουν να αλλάξει την οικονομική του πολιτική, όπως συνέβη κατά τη διάρκεια των προηγούμενων θητειών του Ερντογάν. Αυτές οι προσπάθειες να καθησυχάσει τους επενδυτές μπορεί να επιτύχουν οριακά, γεγονός που θα ανακουφίσει ελαφρώς τη μεταβλητότητα της λίρας, αλλά δεδομένου ότι ο Ερντογάν έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι θα διατηρήσει την πολιτική χαμηλών επιτοκίων παρά τον υψηλό πληθωρισμό, πολλοί διεθνείς επενδυτές θα παραμείνουν επιφυλακτικοί απέναντι στις τουρκικές αγορές.
- Η λίρα έπεσε σε νέο χαμηλό, στο 20,36 προς 1 δολάριο, όταν άνοιξαν οι αγορές στις 30 Μαΐου, και έπεσε λίγο περισσότερο στα 20,41 προς 1 δολάριο μέχρι να κλείσουν οι αγορές.
- Ο Ερντογάν άφησε να εννοηθεί ότι ο Μεχμέτ Σιμσέκ, ένας διεθνώς αναγνωρισμένος οικονομολόγος και πρώην υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας, θα μπορούσε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση υπό την ηγεσία του AKP.
- Η Τουρκία έχει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια υποχρεώσεων χρέους σε ξένο νόμισμα που λήγουν έως το 2025.
