Του Ηλία Παπαναστασίου
Έρευνα της Public Issue – εταιρείας Δημοσκοπήσεων με υπεύθυνο τον Δρα Γιάννη Μαυρή– επιβεβαιώνει όσα οι περισσότεροι γνωρίζουμε μέσω δημοσιογραφικών ερευνών και «ερευνητικής» αρθρογραφίας, το αντικειμενικό και αδιαμφισβήτητο γεγονός της έλλειψης κοινωνικής και ταξικής συνείδησης στις λαϊκές και εργαζόμενες τάξεις της χώρας μας. Αίτιο που οφείλεται και στον μεταπρατικό χαρακτήρα της ελληνικής κοινωνίας αλλά και στην συστηματική πλύση εγκεφάλου – κατ’ άλλους «πολιτική προπαγάνδα, επί «το ευγενέστερον»…– την οποία υπέστη ο ελληνικός λαός κυρίως τα τέσσερα χρόνια Κυβερνητικής Εξουσίας της Θατσερικού τύπου Φιλελεύθερης/Νεοφιλελεύθερης Κυβέρνησης της ΝΔ. Πλύση εγκεφάλου που ξεπέρασε το «1984» του Τζωρτζ Όργουελ και τον «Θαυμαστό Κόσμο» του Άλντους Χάξλευ και προσομοιάζει περισσότερο με τις μελλοντολογικές «προβλέψεις» και «επιθυμίες» των κ. Χαρίρι, Τζωρτζ Σόρος ή του αξιότιμου κ. Σβαμπ. Ουσιαστικά δηλαδή με τις ηγετικές μορφές της Παγκόσμιας Ελίτ δηλαδή του Παγκόσμιου Κεφαλαίου που ονειρεύονται έναν κόσμο απόλυτα ελεγχόμενο διανοητικά – «εγκεφαλικά» αν θέλετε– υποταγμένο πολιτικά και εκλογικά, εξηρτημένο και ταχτοποιημένο οικονομικά. Δεν ονειρεύονται τις «Κοινωνίες των 2/3» όπως λέγαμε παλιότερα, πριν 20– 30 χρόνια αλλά τις «Κοινωνίες των 9/10», όπου το 1/10 θα είναι οι «άριστοι» του Κυριάκου Μητσοτάκη και τα «υπόλοιπα» 9/10 η «πλέμπα», οι «φουκαράδες» εξουθενωμένοι της λεγόμενης «Μεσαίας Τάξης», οι εξαθλιωμένοι μικροαστοί, οι άστεγοι, οι πάμπτωχοι, οι επιδοματούχοι του ΚΕΑ δηλαδή των 200 ευρώ κλπ.
Για να προλάβει οποιαδήποτε σκέψη κοινωνικής αμφισβήτησης και πολύ περισσότερο εξέγερσης ή επανάστασης από μέρους των «κάτω», η Κυρίαρχη Τάξη (η Άρχουσα Τάξη, η Αστική Τάξη, η Κυρίαρχη Ελίτ, ή όπως αλλιώς θέλετε να την ονομάσετε) φροντίζει πάντα εκτός από τον Μηχανισμό Βίας (Κράτος), την Οικονομική Κυριαρχία (Μέσα Παραγωγής) να έχει και την «Κυριαρχία του Μυαλού» δηλαδή την Ιδεολογική Κυριαρχία του Εγκεφάλου και της Ψυχής. Αυτό γίνεται μέσω της καθημερινής Πλύσης εγκεφάλου ώστε να αποδεχτεί, δεχθεί και «καταδεχτεί» την Τραγική Πραγματικότητα ο εκπρόσωπος της Πλέμπας σαν κάτι «Φυσιολογικό», «Κανονικό» και – σε τελευταία ανάλυση – «αξεπέραστο».
«Τι να κάνουμε, έτσι είναι ο κόσμος!» κελαηδάνε τα ραδιόφωνα της Ελίτ, βροντοφωνάζουν, μαγεύουν, αποχαυνώνουν και αποβλακώνουν μέσω της πανίσχυρης Εικόνας οι Τηλεοράσεις δηλαδή οι Τηλεοπτικοί Σταθμοί των Ολιγαρχών μέσω των φερέφωνων που αυτοαποκαλούνται «Δημοσιογράφοι», ουσιαστικά δηλαδή οι έμμισθοι υπάλληλοι των Ολιγαρχών της Ελληνικής Ελίτ, μιας Ελίτ Κολομβιανού Τύπου όσον αφορά την διαφθορά, γελοίου Αρχοντοχωριατισμού καλυμμένου με μπόλικη άχλη χυδαιότητας και πασπαλισμένου με αχνά, ανεπαίσθητα και δυσδιάκριτα για τους αδαείς αλλά και ευδιάκριτα «σημεία» – για τους μη αδαείς δηλαδή τους επαΐοντες– απίστευτων συμπλεγμάτων κατωτερότητας απέναντι στους «Ξένους» και δη τους «Ευρωπαίους» και «Αμερικανούς» . Ο κομπλεξικός Ευρωλιγούρης και Αμερικανόδουλος που άλλαξε το λεξιλόγιό του με Greeklish της κακιάς ώρας, ο γελοίος Ρωμιός που με μερικά ταξίδια στας «Αμερικανο/Ευρώπας» γυρίζει και «κουνά το δάκτυλο» στους συμπατριώτες του όπως και ο κακομοίρης Νεοέλληνας Gastarbeiter που έφυγε ξυπόλητος και πεινασμένος από την Ελλάδα και γύρισε «πουλώντας ύφος και πόζα» με απίστευτο θράσος αρχοντόγυφτου, επειδή αγόρασε από την Γερμανία μια Mercedes, έφτιαξε ένα σπίτι στο χωριό του και έδωσε από ένα πτυχίο στα παιδιά του.
Όλα τα παραπάνω, τα ζήσαμε και τα γνωρίσαμε, «καταλλήλως και επισταμένως», όσοι τουλάχιστον ζήσαμε στην πραγματική Ελλάδα και συναντήσαμε πραγματικούς Νεοέλληνες και όχι ωραιοποιημένους και εξιδανικευμένους Έλληνες, «καθαρόαιμους απογόνους των Αρχαίων Ελλήνων των οποίων ο τράχηλος ζυγό δεν υποφέρει» και άλλα, ανεκδοτολογικού χαρακτήρα σχόλια. Απλούστατα, η πραγματικότητα είναι τόσο τραγική που δεν επιδέχεται ωραιοποιήσεις και χαϊδολογήματα. Όσοι ενδιαφέρονται για την αλήθεια σε αυτό τον τόπο, πρέπει να έχουν λόγο ευθαρσή, ευθύβολο, διαποτισμένο με ευθυκρισία. Απλά μιλώντας, δεν πρέπει να γραφούν λέξεις αλλά «καρφιά» και «σφαίρες» με τη μορφή των λέξεων, να είναι «τσεκουράτοι» στο ύφος και «καμπανιστοί» στην αύρα που εκπέμπουν. Οποιαδήποτε άλλη μορφή και τρόπος γραφής, αποκοιμίζει και νανουρίζει, «συγχωρεί» και χαϊδεύει τα αυτιά χωρίς να προσφέρει τίποτε!
Όταν στην Δραπετσώνα της Β’ Πειραιά, ίσως στην λαϊκότερη περιοχή πανελλαδικά, η Νέα Δημοκρατία εκτοξεύεται από το 15,7% (2015) στο 37,4% το 2023 και στο Πέραμα, το ίδιο κόμμα συγκεντρώνει πάνω από 32% στο δε Κερατσίνι η ΝΔ φτάνει το 37,4%, τότε τα σχόλια μάλλον περιττεύουν. Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε επίσης τα ποσοστά της ΝΔ στις κατεξοχήν αστικές περιοχές των Βορείων Προαστίων όπου ξεκινούν από το 81,1% της Εκάλης και φτάνουν το 55–60% στο Νότια Προάστια.
Όμως η κυριαρχία της ΝΔ στα Βόρεια Προάστια δεν είναι το «παράξενο της ιστορίας» αλλά κάτι το φυσιολογικό. Το «δύσπεπτο» σενάριο της Ιστορίας είναι τα μεγάλα, σχεδόν τεράστια ποσοστά της ΝΔ στα εργατικά και λαϊκά προάστια της Β’ Αθήνας και Β’ Πειραιά. Εκεί όπου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε βαρύτατες απώλειες χάνοντας περίπου το 40% της εκλογικής του δύναμης, το δε –σχετικά «όμορο»– ΚΚΕ είχε μέτρια κέρδη που κυμαίνονται από 2,5% έως 3,2% σε περιοχές όπως η Δυτική Αττική, Β’ Πειραιά κλπ. Πανελλαδικά το ΚΚΕ, χωρίς να μπορεί να συγκρατήσει τους μάλλον γελοίους πανηγυρισμούς του, κέρδισε 1,9% παραπάνω από τα ποσοστά του 2019. Δηλαδή από το πανελλαδικό 5,3% αυξήθηκε στο 7,2%. Αυτό δεν αποτελεί θρίαμβο αλλά μια σχετική αύξηση, εάν θέλουμε να είμαστε σοβαροί. Άλλωστε το ΚΚΕ, δεν πλησίασε καν τα ποσοστά του Μάιου 2012 – 8,5%– και μάλλον βλέπει «με τα κιάλια» το σχεδόν 11% – 10,92% – του Οκτωβρίου 1981!
Το βασικότερο φυσικά θέμα, είναι ο χαμηλότατης κοινωνικής και ταξικής συνείδησης εργαζόμενος, όπως αναφέραμε πιο εμπεριστατωμένα στα τελευταία μας άρθρα, γεγονός που σχετίζεται άμεσα με την φρενιτιώδη πλύση εγκεφάλου των τελευταίων ετών, πλύση εγκεφάλου άκρως οργανωμένη και επιστημονικά υλοποιημένη, με καθαρόαιμο «Αμερικανικό τρόπο και στυλ» ! Εκμεταλλευόμενη την περίοδο πανδημίας, όταν λόγω εγκλεισμού η Τηλεόραση αναγορεύτηκε στο «Απόλυτο Μέσο», ταΐζοντας την μεγάλη μάζα με «Αμερικανοειδή κακόγουστα προγράμματα ελληνικής version» – γίναμε λόγω ταχύτατου νεοπλουτισμού των «τελευταίων» 50–60 ετών απίστευτα κακόγουστοι και επιδερμικοί, χυδαίοι και μιμητικοί σαν τους πίθηκους, μιμούμενοι τους Αμερικανο/Ευρωπαίους σε όλα τα αρνητικά τους και πρόθυμοι σαν Ρωμιοί να εισάγουμε στην Ελλάδα κάθε είδους ιδεολογική διαστροφή και «ερωτικό δικαιωματισμό». Μια απίστευτη κατάσταση από έναν Ανατολίτη Ρωμιό που παριστάνει με «καβαλημένο τρόπο» τον Ευρωπαίο ενώ ταυτόχρονα είναι γνήσιος Νότιος Βαλκάνιος με Μικρασιατική Ρίζα δηλαδή Ασιατικό υπόβαθρο και εάν δε προσθέσουμε και τους Κύπριους, με «μπόλικη γεύση» Μέσης Ανατολής και Ανατολικής Μεσογείου! Πάει πολύ λοιπόν να παριστάνουμε τους «Δυτικούς», χοροπηδώντας σαν τους κλόουν στο Τσίρκο Medrano και αναφωνώντας «Είμαι Ευρωπαίος! Είμαι Δυτικός!» προκαλώντας τον γέλωτα σε όσους έχουν «σώας τας φρένας» σε αυτή την χώρα αλλά και σε όσους στο εξωτερικό συμπαθούν την Ελλάδα και λυπούνται για την κατάντια της! Να είναι δηλαδή ένας «αστείος ιθαγενής που μιμείται δουλοπρεπώς τον Αποικιοκράτη κύριό του!» Γιατί αυτή είναι η τραγική αλήθεια.
Σε προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε εκτενεστέρα στην διαδικασία δημιουργίας «Ψευδούς Συνείδησης» στην Ελλάδα, στην έλλειψη κοινωνικής/ταξικής συνείδησης κλπ. Τα εκλογικά αποτελέσματα μας επιβεβαίωσαν, «κατοχυρώνοντας» στον εκλογικό χάρτη την επικράτηση μιας ψευδεπίγραφης (δήθεν) «Μεσαίας Τάξης», μιας τεράστιας μάζας εξαθλιωμένων μικροαστών και λούμπεν και ενός άνευρου, άμορφου πολιτικά και μη– συνειδητοποιημένου ιδεολογικά προλεταριάτου που αποτελεί μια από τις εφεδρείες του συστήματος. Δεν εξηγούνται τα πάντα από την Πλύση Εγκεφάλου, την προπαγανδιστική Τηλεόραση και τον μεταπρατικό, εισαγόμενο χαρακτήρα της Ελληνικής Κοινωνίας όπου δεν παράγεται σχεδόν τίποτα και εισάγονται τα πάντα, όμως αυτά τα δυο σημεία αποτελούν τα δυο βασικά ερμηνευτικά εργαλεία εκκίνησης για την πλήρη κατανόηση της πορείας της ελληνικής κοινωνίας. Προσθέτουμε επίσης την «έλλειψη εγχώριου αστικού πολιτισμού», όπου η «παραγωγή πολιτισμού από εγχώριους φορείς αντικαταστάθηκε από την εισαγωγή εικόνας και την διανομή/αναδιανομή εικόνας μέσω Τηλεόρασης, ιντερνέτ, βίντεο, κινητών smartphones κλπ.». Όχι μόνο δεν παράγει προϊόντα η Ελλάδα αλλά δεν παράγει ούτε άυλο/υλικό πολιτισμό γιατί είναι το «Επιστημονικό Παράδειγμα» (Paradigm) της «Εισαγόμενης χώρας» και η οποία μεταπήδησε τα τελευταία 30 χρόνια από «Το στάδιο της εξάρτησης στο Στάδιο της Απόλυτης Εισαγωγής». Εάν η Μεγάλη Βρετανία ήταν το Workshop (Εργαστήρι) του 19ου Αιώνα, η Κίνα το Workshop του 21ου Αιώνα, η Ελλάδα είναι το Import shop (Κατάστημα εισαγωγής) του 21ου αιώνα!
Όπως όμως «Χωρίς Παραγωγή δεν υπάρχει κανένα μέλλον», έτσι και χωρίς συνείδηση, κοινωνική και ταξική» δεν υπάρχει αντίσταση στα σχέδια των Ολιγαρχών και καμιά προοπτική βελτίωσης της Κοινωνίας. Όσον αφορά δε τον Πολιτισμό, χωρίς αυτόν είμαστε απλά τετράποδα και συνομοταξία ηλιθίων, μιμητικοί πίθηκοι και καταναλωτές αμερικανο/ευρωπαϊκών αποβλήτων, άξιοι μόνο για τον Ζωολογικό Κήπο!
Ας λάβουν υπόψη τους όλα τα παραπάνω, τα αριστερά κόμματα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ας καταλάβει πως η οδυνηρή του ήττα έλαβε χώρα κατά πρώτο λόγο στις λαϊκές/εργατικές περιοχές και λιγότερο στις περιοχές της «πολυπαινεμένης, πολυδαφνοστεφανωμένης και πολυσυζητημένης», «φαντασιακού τύπου» Μεσαίας Τάξης, το δε ΚΚΕ ας μην «πανηγυρίζει» για το καχεκτικό 1,9% που κέρδισε με μια παρόμοια εργατική τάξη που βρίσκεται σε τραγική, «συνειδησιακή και ιδεολογική» κατάσταση. Μια εργαζόμενη τάξη – όπως προαναφέρθηκε – η οποία ομολογουμένως είναι πολύ αμφίβολο εάν θα αντισταθεί μαζικά και δυναμικά σε όλα τα αρνητικά μέτρα που θα επακολουθήσουν. Άλλωστε, η ελληνική εργαζόμενη τάξη είναι «Τάξη αυτή καθεαυτή» (Κlasse an sich) και «Όχι Τάξη για τον εαυτό της» (Klasse für sich) όπως διαχωρίζει την εργατική τάξη ο Κ. Μαρξ στην «Γερμανική Ιδεολογία». Και συνεχίζει ο μεγάλος Γερμανός στα «Συνδικαλιστικά Κείμενα», «Η Εργατική Τάξη ή είναι επαναστατική ή δεν αξίζει πεντάρα». Τελικά, το μέλλον θα δείξει «πόσο αξίζει» ο καθένας. Μέχρι τότε κρατάμε μικρό καλάθι!
