Του Γιώργου Λακόπουλου
Με την πανδημία να κορυφώνεται δραματικά ήταν αδύνατον να φαντασθεί κανείς όσα είπε στη Βουλή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αν δεν τον άκουγε.
Μόνο ερωτήματα προκάλεσε. Τι ήταν αυτά που έλεγε; Πού τα βρήκε; Ποιος του τα γράφει; Πού ζει; Ποιοι τον ενημερώνουν; Πού το πάει;
Δεν καταλαβαίνει, ή πιστεύει πως δεν καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι;
Δεν ξέρει ή ποντάρει στην παραπληροφόρηση που καλλιεργούν στον πληθυσμό τα φιλικά του μέσα ενημέρωσης;
Πώς μπορεί να λέει ότι έχει δημιουργήσει 1470 ΜΕΘ όταν με 740 δια σωληνωμένους βρίσκονται 140 ασθενείς διασωληνωμένοι εκτός ΜΕΘ;
Όταν την ίδια μέρα ο «Ευαγγελισμός» εφημερεύει χωρίς ούτε μια ΜΕΘ;
Πώς γίνεται να αθροίζει την πρώτη και τη δεύτερη δόση εμβολιασμών και από 620. 000 που είναι οι ασφαλώς εμβολιασμένοι να τους βγάζει 1, 7 εκατ.;
Πώς μπορεί να λέει ότι η Ελλάδα στον COVID-19 τείνει προς κορυφή της Ευρώπης, όταν τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο;
Πώς μπορεί να προβάλει σαν επιτυχία του ότι πάει καλύτερα από κάποιες χώρες, επειδή πάντα θα βρίσκεται κάποιος χειρότερος για να τον κερδίζει στη σύγκριση;
Ποιος κυνισμός τον οδηγεί να δηλώνει ότι «τα καταφέρνει καλά» και η χώρα «αντέχει», με πάνω από 8.000 νεκρούς;
Πώς μπορεί να λέει ωμά ψέματα για… προσλήψεις «χιλιάδων» στο ΕΣΥ όταν δεν έχει προσλάβει ούτε έναν γιατρό και το συνολικό προσωπικό έχει μειωθεί από πέρυσι.
Είναι δυνατόν να ισχυρίζεται ότι ο ιδιωτικός τομέας συμμετέχει, όταν οι ιδιωτικές κλινικές απλώς διαθέτουν κάποιες υποδομές τους έναντι υψηλής αποζημίωσης; Πώς «διαθέτουν τις περισσότερες ΜΕΘ» τους όταν τις διαθέτουν σε non COCCID περιστατικά αποκλειστικά;
Ποια λογική βάση μπορεί να έχει η προσπάθεια να μοιραστεί την ευθύνη για την «έξυπνη» απαγόρευση διαδημοτικών μετακινήσεων με τον… αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης λέγοντας «κ. Τσίπρα, εσείς πρώτος είχατε πει ότι κακώς είχαν κλείσει και θα συμφωνήσω εκ των υστέρων μαζί σας».
Πού κολλάει ότι παραλογισμός μετά τον δημόσιο εξευτελισμό του «Σωτήρη» – τον οποίο κατέβασε από τον χάρτινο Όλυμπο που τον είχε ανεβάσει πέρυσι- να επιχειρεί και το διασυρμό της Επιτροπής των «επιστημόνων που ακούει», λέγοντας ότι «δεν τον έβρισκε σύμφωνο η εισήγηση της»;
Γιατί προσπαθεί να την απονομιμοποιήσει, να την απαξιώσει και να τη διασπάσει, στέλνοντας κάθε τόσο τον Γεραπετρίτη να της υπαγορεύει αποφάσεις;
Πώς μπορεί να σταθεί η συγκεκριμένη Επιτροπή όταν κρατάει στην κυβέρνηση του τον Γεωργιάδη που διαφωνεί με τις αποφάσεις της κάθε τόσο; Τώρα την κατηγορεί ότι επέτρεψε να ανοίξουν τα κέντρα αισθητικής προκειμένου να εξυπηρετήσουν συναδέλφους τους, γιατρούς, οι οποίοι «με το πρόσχημα των επεμβάσεων, «κλέβουν» πελάτες από τα κέντρα αισθητικής, που αντιμετωπίζουν τώρα αθέμιτο ανταγωνισμό».
Τι άλλο από υποκρισία ήταν όταν η Φώφη Γεννηματά του είπε για «μπίζνες από το Μαξίμου ΑΕ μόνο για φίλους» έκανε πως δεν κατάλαβε: «Αλήθεια; Μπίζνες στο Μαξίμου; Έχετε να πείτε κάτι συγκεκριμένο;». Τι πιο συγκεκριμένο από τις αλλεπάλληλες απευθείας αναθέσεις;
Πως μπορεί να χαρακτηριστεί ένας Πρωθυπουργός που σε μια δύσκολη ώρα για τη χώρα κατηγορεί στη Βουλή για «μαξιμαλισμό» τη Γεννηματά, για «μηδενισμό», τον Τσίπρα, για «αρνητισμό» τον Κουτσούμπα, για «λαϊκισμό» τον Βελόπουλο, για «σουρεαλισμό» Βαρουφάκη και δίνει στον εαυτό του τα εύσημα του… «ρεαλισμού» και τις επιτυχίες, – όταν πέφτει έξω σε όλες τις προβλέψεις και τις πολιτικές του και δεν έχει ιδέα που πατάει και που βρίσκεται;
Πώς μπορεί να λέει για την εστίαση, που ανοίγουν κάθε τόσο οι υπουργοί του, ότι «θα ανοίξει μετά το Πάσχα», όταν δεν μπορεί να ξέρει τι θα πει η Επιτροπή- που «ακούει» ο ίδιος;
Γιατί επιμένει ότι για την έκρηξη της πανδημίας φταίνε οι πολίτες που δεν τηρούν τα μέτρα, όταν ο ίδιος μια τα παίρνει και μια τα αποσύρει; Πώς να συνδράμουν οι πολίτες όταν ο Πρωθυπουργός εκεί που πέφτουν τα κρούσματα τους βάζει σε καραντίνα, όταν ανεβαίνουν υπόσχεται άνοιγμα -χωρίς σε καμιά από τις δυο περιπτώσεις ξέρουν τι ισχύει και τι όχι;
Πώς γίνεται Πρωθυπουργός και μάλιστα συντηρητικός να μην βλέπει αυτό που διακρίνει ακόμη και το ΔΝΤ: ότι επέρχεται κοινωνική αναταραχή; Ή να κάνει πως δεν άκουσε την επισήμανση του Ταμείου «η επιτάχυνση της ψηφιακής μετάβασης εξαιτίας της πανδημίας κάνει ολοένα δυσκολότερο για τους εργαζόμενους με χαμηλή ειδίκευση να βρουν απασχόληση» για να μην απαντήσει τι θα γίνει μ’ αυτούς;
Τι κρύβεται πίσω από τη θεωρία του «στις δημοσκοπήσεις οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ φαίνεται να στηρίζουν στην πλειοψηφία τους τις κυβερνητικές πολιτικές «αν όχι σχέδιο διάλυσης του κόμματος της Γεννηματά, όπως διέλυσε το κόμμα του Θεοδωράκη;
Συμπέρασμα: Κάτι δεν πάει καλά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ιδίως αν τα πιστεύει αυτά που λέει.
Είναι επίδειξη μεγαλείου ή αφασία, όταν προβάλλει ότι είναι ο καλύτερος στην Ευρώπη, ότι έχει επιτυχία στην οικονομία και στην πανδημία, ότι η Ελλάδα απογειώνεται, ότι είναι σωτήρας και αναμορφωτής.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο «καλύτερα προετοιμασμένος Πρωθυπουργός», είναι ο χειρότερος Πρωθυπουργός: αλαζονεία, αδίστακτες πρακτικές, φαυλότητα, αυταρχισμός, ψεύδη, παραπληροφόρηση διαπλοκή, διάλυση.
Έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση. Με οποιονδήποτε άλλον η χώρα θα βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση σήμερα.
