Το σύστημα με την ευρύτερη έννοια αναζητά τρόπους να επιτύχει την ισορροπία στους συσχετισμούς που αφορούν στο πολιτικό σύστημα.
Στα υψηλά κλιμάκια της οικονομικής ζωής του τόπου δεν είναι λίγοι εκείνοι που απεργάζονται σενάρια αποτροπής της εξέλιξης του Κυριάκου Μητσοτάκη σε “Ερντογάν της Ελλάδας”.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι πανίσχυρος στην παρούσα συγκυρία. Κυρίως γιατί δεν έχει αντίπαλο. Δεν υπάρχει, δηλαδή, αντιπολίτευση αυτή τη στιγμή που να τον απειλεί. Δεν υπάρχει αντιπολίτευση την οποία μπορούν μεγαλοεπιχειρηματίες και ολιγάρχες να του δείχνουν ως φόβητρο. Επομένως μπορεί να κάνει οτιδήποτε θέλει χωρίς να τους λογαριάζει.
Μέχρι στιγμής ο Στέφανος Κασσελάκης δεν δείχνει να δίνει δυναμική στον ΣΥΡΙΖΑ. Είπαμε: ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ένα πολιτικά καμένο χαρτί, με σκελετούς στην ντουλάπα και αυτό σύντομα θα το καταλάβουν όλοι.
Ισχυρά επιχειρηματικά λόμπι θα ήθελαν προετοιμάσουν από τώρα τον Δήμαρχο Αθηναίων, Χάρη Δούκα, ώστε να ηγηθεί του ΣΥΡΙΖΑ.
Όμως υπάρχουν και ισχυροί κύκλοι που απεργάζονται άλλα σενάρια.
ΠΡΟΣΕΞΤΕ: Τα ονόματα που θα διαβάσετε δεν σημαίνει ότι συμμετέχουν σε κάποιου είδους συνωμοσία σε βάρος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ωστόσο οι ισχυροί κύκλοι στους οποίους αναφέρθηκα συζητούν και ρίχνουν ιδέες. Μόνο ιδέες προς το παρόν.
Λένε λοιπόν: “Μήπως πρέπει το αντίπαλο δέος του Κυριάκου Μητσοτάκη να προκύψει μέσα από τη Νέα Δημοκρατία; Όχι ως διάδοχος, αλλά ως ηγετική μορφή ενός νέου πολιτικού κόμματος”.
Ποιο μπορεί να είναι ένα τέτοιο πρόσωπο.
Ονόματα που έχουν ακουστεί είναι εκείνο του Νίκου Δένδιας, που μπορεί να προσελκύσει κεντρώους ψηφοφόρους και μετριοπαθείς Δεξιούς – ακόμη και ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και εκείνο του Κυριάκου Πιερρακάκη, ο οποίος προέρχεται από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ.
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ: Αυτά είναι μόνο συζητήσεις χωρίς συμμετοχή των δύο ονομάτων που προανέφερα σε σχέδια υπονόμευσης του Κυριάκου Μητσοτάκη.
