«Η παραβολή των τυφλών»
Του Μιχάλη Ψύλου
Η Μαρίν Λε Πεν αρχίζει να ονειρεύεται. Η ακροδεξιά λαϊκίστρια προηγείται στις δημοσκοπήσεις για τις προεδρικές εκλογές του 2027 στη Γαλλία, με 30%, πολύ μπροστά από τους υπόλοιπους υποψηφίους.
Πρόσφατη έρευνα της Le Monde έδειξε ότι το 45% των Γάλλων δεν θεωρεί πλέον το κόμμα της Μαρίν Λε Πεν ως ανησυχία για τη δημοκρατία. Το ποσοστό αυτό είναι μάλιστα το υψηλότερο τα τελευταία 40 χρόνια.
Μετά την πρωθυπουργία της μεταφασίστριας Τζόρτζια Μελόνι στην Ιταλία, την πρωτιά του ξενόφοβου Γκέερτ Βίλντερς στις εκλογές στην Ολλανδία και την ισχυρή άνοδο της ακροδεξιάς AfD στη Γερμανία, η Λεπέν δεν έχει αποκτήσει απλώς, επιπλέον δυναμική. Η κόρη του διαβόητου ακροδεξιού και αντισημίτη Ζαν-Μαρί Λε Πεν, σήμερα φαίνεται να είναι κοινωνικά αποδεκτή και ως εκ τούτου κατάλληλη για να αναλάβει την ηγεσία της Γαλλίας. Μετέχοντας μάλιστα και σε διαδηλώσεις κατά του αντισημιτισμού!
Αν η 55χρονη Γαλλίδα κατορθώσει να εκλεγεί στο Μέγαρο των Ηλυσίων στις επόμενες προεδρικές εκλογές του 2027 – στις οποίες ο νυν πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δεν μπορεί πλέον να είναι υποψήφιος – θα ήταν μια τεκτονική αλλαγή εποχής, όχι μόνο για τη Γαλλία, αλλά για όλη την Ευρώπη. Με μια «Λε Πεν» επικεφαλής του έθνους που έχει ως σημαία του τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ΕΕ δεν θα επιβίωνε με τη σημερινή της μορφή.
Φυσικά για να γίνει πρόεδρος της Γαλλίας, η Μαρίν Λεπέν πρέπει να κερδίσει στον κρίσιμο δεύτερο γύρο με τουλάχιστον το 50 % των ψήφων. Κάτι που δεν είναι εύκολο.
Γι’ αυτό η τρεις φορές υποψήφια για την προεδρία της Γαλλίας, έχει αρχίσει να μεταμορφώνεται, ακολουθώντας και τα «συστημικά» βήματα της Μελόνι: Η Λεπέν χαρακτήρισε «σοκ» το αίτημα του «ομόσταυλού» της Βίλντερς για «λιγότερους Μαροκινούς» στην Ολλανδία. Απορρίπτει επίσης δημόσια την ιδέα του για δημοψήφισμα για την παραμονή της Γαλλίας στην ΕΕ. Με λίγα λόγια, η Λεπέν προσπαθεί να βάλει «προβιά προβάτου» για να μην φαίνεται πλέον, τρομακτική. Βάζει μάλιστα όλο και περισσότερο στο στόχαστρό της τα θέματα της φτώχειας, των συντάξεων, του κράτους και του πληθωρισμού, για να αυξήσει την λαϊκή υποστήριξη.
Όπως εξηγεί ο Ακιλινό Μορέλ, πρώην σύμβουλος του Φρανσουά Ολάντ, στο βιβλίο του, «Η Παραβολή των Τυφλών», ο «κοινωνικός ρατσισμός» των νεοαστών σπρώχνει τους Γάλλους στην αγκαλιά της Λεπέν. «Το να επισημαίνεις μόνο ότι η ψήφος στη Λεπέν είναι στήριξη στην ακροδεξιά, σημαίνει ”πνευματική τεμπελιά”, λέει ο Μορέλ.
«Οταν οι ιδέες του κόμματός της εγκρίνονται από τους τέσσερις στους 10 Γάλλους, όταν ένα αυξανόμενο ποσοστό πολιτών κρίνει τη Μαρίν Λε Πεν «προσκολλημένη στις δημοκρατικές αξίες» (58%), «αρμόδια» (52%), «κοντά στις ανησυχίες τους» (57%) και έχει ανάστημα Προέδρου κράτους (47%), η μόνιμη καταγγελία ως ακροδεξιάς, επιτυγχάνει το ακριβώς αντίθετο: Πολλά μυαλά είναι πλέον πεπεισμένα ή παραιτούνται, βλέποντας πιθανή τη νίκη της Μαρίν Λε Πεν…
