Του Θανάση Καρτερού
Το ΑΣΕΠ, ο νόμος Πεπονή, υπήρξε μία από τις πιο εμβληματικές μεταρρυθμίσεις του ΠΑΣΟΚ. Για πρώτη φορά μπήκαν κάποιοι κανόνες αξιοκρατίας και διαφάνειας στις προσλήψεις στο Δημόσιο. Και συνεπώς κάποιος φραγμός στη βιομηχανία που άνθιζε στα κόμματα εξουσίας παράγοντας και διαθέτοντας ρουσφέτια. Με… αποτέλεσμα όχι μόνο τα βάρη στον προϋπολογισμό, αλλά και ένα κλίμα γενικευμένης φθοράς στο πολιτικό προσωπικό, στους κομματικούς μηχανισμούς και στην κοινωνία, αφού είχε αναδειχτεί σε κοινή πεποίθηση ότι η εξασφάλιση κρατικού λουφέ βρέξει – χιονίσει προϋποθέτει την ένταξη σε κάποια κλαδική ή τοπική. Του ΠΑΣΟΚ ή της Ν.Δ.
Αυτή τη μεταρρύθμιση την έβλεπε πάντα με μισό μάτι η Δεξιά. Το ΑΣΕΠ τους έδενε τα χέρια και τους χαλούσε τις δουλειές. Εξ ου και με την ευκαιρία της πανδημίας ο μεταρρυθμιστής Μητσοτάκης -κάνει και μαθήματα δημοκρατίας και αντίθεσης στον λαϊκισμό ο ανεκδιήγητος Φαρισαίος-, που έχει βαλθεί να ξεθεμελιώσει κάθε θετική μεταρρύθμιση της Μεταπολίτευσης, έβαλε χέρι και στο ΑΣΕΠ. Αποφάσισε να καταργήσει τον άγραφο κανόνα της συναίνεσης που επί χρόνια ίσχυε στην επιλογή του και να προχωρήσει σε μια επιλογή που μυρίζει από μακριά ότι είναι επιλογή επιστροφής στον κομματισμό, στο ρουσφέτι και στην αναξιοκρατία που επί χρόνια ταλάνιζαν το Δημόσιο. Με συνεργό το ΚΙΝ.ΑΛΛ.!
Το κόμμα δηλαδή, που εμφανίζεται ως η συνέχεια του ΠΑΣΟΚ, βάζει χεράκι – χεράκι με τον Μητσοτάκη ταφόπλακα σε μια προοδευτική μεταρρύθμιση του ΠΑΣΟΚ! Για να αποδειχτεί ότι δεν ξέχασε μόνο αυτό που ο λαός δεν ξεχνά – τι σημαίνει Δεξιά. Ξέχασε και τι σημαίνει δημοκρατική συνέπεια, ήθος, αξιοκρατία, δικαιοσύνη. Ξέχασε επίσης πού το έχουν οδηγήσει οι μοιρασιές με τη Ν.Δ. Μάθημα μηδέν για τις αιτίες της κατάπτωσής του. Τόσο μηδέν, που γεννάει τη σκέψη ότι έχει πεθάνει ως προοδευτικό κόμμα και δεν το ξέρει. Υπογράφει τη ληξιαρχική πράξη του θανάτου του με την καρατόμηση του ΑΣΕΠ και πιστεύει ότι έτσι κερδίζει την αιώνια ζωή.
Θα διορίσουμε, σου λέει. Διόρισε, ηλίθιε. Και άμωμος εν οδώ, αλληλούια. Γιατί πού να καταλάβεις αυτό που κάποια στιγμή οι πολιτικοί σου πρόγονοι κατάλαβαν. Ότι όσα ρουσφέτια – αδικίες κι αν διαπράξεις, οι αδικημένοι θα είναι πάντα χίλιες φορές περισσότεροι. Απ’ αυτούς θα το βρεις.
