Η στεγαστική κρίση μαστίζει τους πολίτες της χώρας τα τελευταία χρόνια με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης, που έχει αφήσει την αγορά να λειτουργεί ασύδοτα, χειροτερεύει με ολοένα και πιο γρήγορους ρυθμούς.
Με βάση τα τελευταία στοιχεία της Τραπέζας της Ελλάδος, για το 2023, οι τιμές των διαμερισμάτων αυξήθηκαν με μέσο ετήσιο ρυθμό 13,4%, έναντι αύξησης 11,9% το 2022. Σύμφωνα δε με εκτιμήσεις από τον μεσιτικό κλάδο, από το 2018 και έπειτα η αύξηση αγγίζει το 52% στις τιμές των ενοικίων. Το αποτέλεσμα είναι μία τετραμελής οικογένεια στην Αττική να χρειάζεται να δαπανήσει σχεδόν έναν μέσο μισθό προκειμένου να νοικιάσει ένα διαμέρισμα 80 τετραγωνικών μέτρων. Από την επεξεργασία των στοιχείων της ΤτΕ προκύπτει ότι η αύξηση των τιμών το δ’ τρίμηνο του 2023 σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2022 ήταν 11,0% για τα νέα διαμερίσματα, δηλαδή ηλικίας έως πέντε ετών, και 12,4% για τα παλαιά, δηλαδή ηλικίας άνω των πέντε ετών. Για το 2023, ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης των τιμών για τα νέα διαμερίσματα ήταν 12,4%, έναντι ρυθμού αύξησης 12,5% το 2022, ενώ ο μέσος ετήσιος ρυθμός αύξησης για τα παλαιά διαμερίσματα ήταν 14,2% το 2023, έναντι αύξησης 11,6% το 2022.
Όσον αφορά στην κατανομή ανά γεωγραφική περιοχή προκύπτει ότι η αύξηση των τιμών των διαμερισμάτων το δ’ τρίμηνο του 2023 σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2022 ήταν 10,8% στην Αθήνα, 14,6% στη Θεσσαλονίκη, 13,9% στις άλλες μεγάλες πόλεις και 11,2% στις λοιπές περιοχές της χώρας. Για το σύνολο του 2023 η αύξηση των τιμών στις ίδιες περιοχές σε σχέση με το 2022 ήταν 13,7%, 16,2%, 14,5% και 10,8%, αντίστοιχα. Τέλος, για το σύνολο των αστικών περιοχών της χώρας το δ’ τρίμηνο του 2023 οι τιμές των διαμερισμάτων ήταν κατά μέσο όρο αυξημένες κατά 12,1% σε σύγκριση με το δ’ τρίμηνο του 2022, ενώ για το 2023 η μέση ετήσια αύξηση διαμορφώθηκε στο 13,9%. Τα τελευταία δύο χρόνια η ελληνική κυβέρνηση αναλώνεται σε άσκοπα μέτρα και πρωτοβουλίες, οι οποίες σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν για να λύσουν το πρόβλημα, όπως είναι το πρόγραμμα «Σπίτι Μου» και το πρόγραμμα «Κάλυψη», τα οποία προσέθεσαν στην αγορά μερικές χιλιάδες κατοικίες, χωρίς να βοηθήσουν να πέσουν οι τιμές. Στον αντίποδα, μία σειρά από ευρωπαϊκές χώρες έκαναν το αυτονόητο, όπως, για παράδειγμα, η Πορτογαλία, η Γαλλία, η Δανία, η Ισπανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς προχώρησαν στη θέσπιση πλαφόν στις αυξήσεις των ενοικίων.
