Του Γιώργου Λακόπουλου
Το σκάνδαλο Νοβάρτις είχε εξ αρχής μια διαφορά από το σκάνδαλο Ζήμενς που κουκουλώθηκε εύκολα: ήταν πολύ απλωμένο. Μοιραία παίρνει τη μορφή Λερναίας Ύδρας με πολλά κεφάλια. Γι’ αυτό η συντονισμένη επιχείρηση να αναστραφεί ως σκάνδαλο και να καταστούν κατηγορούμενοι οι κατήγοροι ήταν παρακινδυνευμένη.
Ωστόσο υλοποιήθηκε – όπως τη συνέλαβε διακεκριμένος «νομομαθής» και αποδέχθηκαν οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι- με πολλές συνέργειες στο Δικαστικό Σώμα, στο πολιτικό σύστημα και στα ΜΜΕ.
Το κόλπο ήταν απλό: επειδή οι προστατευόμενοι μάρτυρες δεν είναι δυνατόν να αποκαλυφθούν, τους βαφτίζουμε «κουκουλοφόρους», ώστε αποδυναμώνεται η αξιοπιστία τους και η νόμιμη δικαστική έρευνα χαρακτηρίζεται «σκευωρία» του Τσίπρα κατά των πολιτικών αντιπάλων του.
Από μόνη της η έννοια της σκευωρίας ήταν αστεία: οι εμπλεκόμενοι μόνο απειλή δεν εκπροσωπούσαν για τον τότε πρωθυπουργό, ώστε να στήσει «πλεκτάνη » εναντίον τους . Όλοι ηταν «τελειωμένοι» πολιτικά και οι περισσότεροι εκτός Βουλής.
Επειδή γλυκό της «σκευωρίας» δεν έδενε, όσο και αν το σερβίριζαν νυχθημερόν εξαχρειωμένοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι, έπρεπε να στοχοποιηθεί και η αρμόδια εισαγγελέας που απλώς εκανε τη δουλειά της.
Έτσι η θεωρία της «σκευωρίας» ήταν «σκευωρία» για να προστατευθεί το «ακαταδίωκτο» κάποιων πολιτικών προσώπων και να μην αναζητηθεί ενδεχόμενη εμπλοκή τους στο σκάνδαλο.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά, αλλά όχι όλα. Πολλά από εδώ και πέρα θα αποκαλυφθούν….
Η σκευωρία περί «σκευωρίας»
Οι αρχειοθετήσεις των φακέλων -που αποφάσισε η Ελένη Τουλουπάκη- σε συνθήκες πρωτοφανούς επίθεσης σε εισαγγελική λειτουργό- έδειξαν τον υψηλό βαθμό συνείδησης του ρόλου της.
Δεν απάλλαξε κανέναν, γιατί δεν κατηγόρησε κανέναν- πλην ενός. Τυπική έρευνα διενεργούσε και αν τα ονόματα των ερευνώμενων έγιναν πρόωρα γνωστά, δεν ευθύνεται η ίδια αλλά ο πανάθλιος νόμος «περί ευθύνης υπουργών», τον οποίο ήταν υποχρεωμένη να εφαρμόσει και τα έστειλε στη Βουλή.
Οι αρχειοθετήσεις δεν καθησύχησαν όσους είχαν λόγους να ανησυχούν για το κύκλωμα της Νοβαρτις». Σε δύο περιπτώσεις η αρχειοθέτηση είχε ως προϋπόθεση να βγει από τη μέση η εισαγγελέας, μαζί με τη υπηρεσία της. Και σε μια ειχε ασκήσει ηδη μια ποινική δίωξη.
Με την έρευνα να συνεχίζεται γι’ αυτές της περιπτώσεις, έμενε ανοιχτό το ενδεχόμενο να προκύψουν λόγοι άρσης των αρχειοθετήσεων. Ειδικά, αν έστω η μια δίωξη φτάσει σε δίκη, όλα είναι πιθανά.
Γι’ αυτό επεκτάθηκε η σκευωρία περί «σκευωρίας» στην Τουλουπάκη και τους δημοσιογράφους Βαξεβάνη και Γιάννα Παπαδάκου που δεν μετέχουν στο «τραστ» της συγκάλυψης. Για να υπάρχει σύνδεση με την κυβέρνηση Τσίπρα, στήθηκε με μόνο στοιχείο την… αριθμητική πλειοψηφία τη Βουλη και μια προανακριτική για τον ανερμάτιστο Παπαγγελόπουλο.
Οι τρεις ήταν πολλοί σκληροί για να κατηγορηθούν με κατεβασμένα χέρια.
Η Τουλουπάκη άφησε εμβρόντητη την αρμόδια Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου και τα διεθνή ΜΜΕ με τις τεκμηριωμένες καταγγελίες για την εκδικητική δίωξή της.
Ο Βαξεβάνης με την Παπαδάκου αποδιοργάνωσαν, με τις καταθέσεις τους ως κατηγορούμενοι, την ανακρίτρια Αλεβιζοπούλου, που έβλεπε στοιχεία που δεν υπήρχαν και δεν έβλεπε όσα υπήρχαν.
Μοιραία κάπου θα γινόταν η κίνηση που δεν έπρεπε να γίνει, παρότι ο Σαμαράς απαγόρευσε στον Μητσοτάκη να κυρώσει την κοινοτική οδηγία για την ενίσχυση του θεσμού των προστατευόμενων μαρτύρων,- που ακυρώνει το παραμύθι περί «κουκουλοφόρων» και αναβαθμίζει την εμπλοκή τους στην αναζήτηση της αλήθειας.
Το λάθος έγινε υπό το κλίμα του πανικού που προκλήθηκε, όταν στοιχεία που κατέθεσε κυρίως ο Βαξεβάνης για τον Μανιαδάκη, αποσταθεροποίησαν το σύστημα της συγκάλυψης.
Έτσι μια τυπική μεταβίβαση εγγράφου υπηρεσίας ξένης χώρας, που ανέφερε όσα πράγματι δεν ήταν άγνωστα τους μυημένους, οδήγησε στην νευρική διαγραφή ονομάτων.
Μια νέα Τουλουπάκη φαίνεται στον ορίζοντα
Ο Ανδρέας Λοβέρδος, βλέποντας πως ο Δένδιας προσπαθεί να του φορτώσει την ευθύνη με τους ισχυρισμούς περί ιδιωτών, αναγκάσθηκε να παραδεχθεί την παραποίηση, «διερωτώμενος» για τον δράστη κι’ αυτός. Μόνο που αυτό δεν είναι η ουσία του θέματος όποιος και αν το εκανε. Είναι το περιεχόμενο του εγγράφου του FBI.
Κάποιες προσπάθειες να θολώσουν πάλι τα νερά που ήδη εκδηλώθηκαν είναι καταδικασμένες. Πίσω από όλους τους ισχυρισμούς υπάρχει ένα έγγραφο του οποίου την γνησιότητα και το περιεχόμενο ουδείς αμφισβητεί. Η σκευωρία να μετατραπεί το σκάνδαλο σε » σκευωρία» τινάζεται στον αέρα σε μια τουλάχιστον περίπτωση- ενώ προστίθενται και άλλες…
Αυτό το στοιχείο ολοκληρώνει την τεκμηρίωση Τουλουπάκη-Βαξεβάνη, Παπαδάκου για τις μεθοδεύσεις της συγκάλυψης και καθιστά αναπόφευκτο να ανοίξει εκ νέου ο φάκελος Νοβάρτις.
Υπήρχαν ήδη λογοι να συμβεί από καιρό. Αλλά περιέργως δεν έφταναν στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Βασίλη Πλειώτα. Όπως δεν έφτασε ποτέ και η παράνομη αρνησιδικία του Δικαστικού Συμβουλίου για τη συνέχεια της δίωξης κατά Λοβέρδου.
Με την προφανή παρέμβαση παραποίησης το συγκεκριμένο έγγραφο- καθίσταται το πιο συναρπαστικό κείμενο στη χώρα. Έτσι θα αναγκαστεί να αναψηλαφίσει ο ίδιος ο ανώτερος υπεύθυνος για την εύρυθμη λειτουργία της Δικαιοσύνης και να ερευνήσει τι συμβαίνει στο εσωτερικό της με το συγκεκριμένο σκάνδαλο και εύκολα θα φτάσει στις παραδικαστικές πλευρές του.
Καθώς είναι έντιμος δικαστικός και δεν έχει λόγο να αφήσει σκιές για τη θητεία του στην ηγεσία της Δικαιοσύνης.
Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πάντως το σκάνδαλο Νοβάρτις είναι εδώ και η εκ νέου διερεύνησή του αναγκαία. Αυτό σημαίνει ότι εμπλεκόμενοι, κόμματα, πολιτικοί, δημοσιογράφοι και δικαστικοί λειτουργοί θα πρέπει να αξιολογηθούν εξ αρχής- έκαστος σε ό,τι το αναλογεί…..
Μια νέα Τουλουπάκη φαίνεται στον ορίζοντα και ο τρόμος που πλανάται πάνω από την πόλη δεν αφήνει πολλούς να κοιμηθούν. Σύντομα θα υπάρχουν νέα με ονόματα και διευθύνσεις. Η «σκευωρία» θα πέσει και θα πλακώσει όσους την υπηρέτησαν για να καλύψουν το σκάνδαλο. Και «θα γίνουν κάτι γλέντια» που θα έλεγε και ο Καραγκιόζης…
