Η Συμμαχική Χερσαία Διοίκηση του ΝΑΤΟ με ανάρτησή της στον λογαριασμό της στο Twitter για την εθνική γιορτή της Τουρκίας, συνεχάρη τους Τούρκους για τη νίκη τους κατά των Ελλήνων το 1922 και φυσικά για την Μικρασιατική Καταστροφή και την Γενοκτονία του Μικρασιατικού Ελληνισμού.
Χρησιμοποίησε τις λέξεις: «Ευτυχισμένη Ημέρα Νίκης» στα τουρκικά, όπως γράφει η Turk Press, αλλά και όλα τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης.
Και πρόσθεσε: «Σήμερα συμπληρώνονται εκατό χρόνια από την ανεξαρτησία της Τουρκίας. Συμμετέχουμε με τους Τούρκους συμμάχους μας σε όλο το ΝΑΤΟ και πέραν αυτού για να γιορτάσουμε τη Νίκη τους και την Ημέρα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων».
Αυτοί που το έγραψαν αυτό ή είναι εντελώς «βλήματα» και δεν ξέρουν τι γράφουν γιατί είναι άσχετοι από Ιστορία ή ξέρουν ακριβώς τι λένε και έχουν σκοπό και το λένε.
Στο tweet, η ηγεσία του ΝΑΤΟ κάνει hashtag το τουρκικό υπουργείο Αμυνας, ενώ η Turk Press εξηγεί σε ποιον απευθύνεται η φράση να «γιορτάσουμε τη Νίκη τους», τονίζοντας ότι «Η Αγκυρα στις 30 Αυγούστου τιμά τη νίκη επί των συμμαχικών δυνάμεων και των ελληνικών δυνάμεων εισβολής, που είναι εθνική γιορτή στην Τουρκία και την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».
Σύμφωνα με την τουρκική εκδοχή της Ιστορίας η Τουρκία γιορτάζει την «Ημέρα της Νίκης», με την οποία τιμάται η νίκη του τουρκικού στρατού επί των ελληνικών δυνάμεων στη μάχη που διεξήχθη στις 30 Αυγούστου 1922 στο Ντουμπλουπινάρ, κοντά στο Αφιόν Καραχισάρ της Μικράς Ασίας, με συντριπτική ήττα του Ελληνικού Στρατού.
Μία ήττα που εν συνεχεία έφερε την Μικρασιατική Καταστροφή στο σύνολό της.
Ο όρος Μικρασιατική Καταστροφή αναφέρεται στο τέλος του ελληνοτουρκικού πολέμου του 1919-22, με τη φυγή από την Τουρκία της ελληνικής διοίκησης, που είχε εγκατασταθεί στα δυτικά μικρασιατικά παράλια, κατά τη Συνθήκη των Σεβρών, όπως και τη σχεδόν άτακτη υποχώρηση του Ελληνικού Στρατού μετά την κατάρρευση του μετώπου και τη γενικευμένη πλέον εκδίωξη και εξόντωση μεγάλου μέρους του ελληνικού και χριστιανικού πληθυσμού της Μικράς Ασίας.
Συνολικά, το φθινόπωρο του 1922 έφθασαν στην Ελλάδα περίπου 900.000 Μικρασιάτες πρόσφυγες.
Ο πλήρης απολογισμός της καταστροφής αυτής που συντελέσθηκε ιστορικά σε δύο περιόδους, (αμφότερες τετραετίες), 1914-1918 και 1920-1924 είναι πράγματι πολύ δύσκολος.
Υπολογίζεται πάντως πως δολοφονήθηκαν πάνω από 600.000 Έλληνες.
Οι αρπαγές και οι λεηλασίες σπιτιών και περιουσιών, οι γεωργικές και κτηνοτροφικές καταστροφές, το γκρέμισμα σχολείων, ναών και άλλων ευαγών ιδρυμάτων, η καταστροφή βιοτεχνικών και βιομηχανικών επιχειρήσεων, με τον παράλληλο ευτελισμό κάθε ανθρώπινης αξιοπρέπειας στον οποίο περιλαμβάνονταν βασανισμοί αιχμαλώτων, ακρωτηριασμοί, θανάτωση βρεφών, βιασμοί, η ηθική οδύνη υπό το κλίμα του τρόμου και της απειλής του θανάτου, αλλά και ατέλειωτες πορείες στα περιώνυμα “τάγματα εργασίας”, με άγνωστο αριθμό ανθρώπων που χάθηκαν σ’ αυτά, οι απαγχονισμοί, τα δημόσια λυντσαρίσματα, καθώς και οι εκτελέσεις με αποφάσεις των τουρκικών Δικαστηρίων της Ανεξαρτησίας δεν έχουν μέχρι σήμερα ερευνηθεί πλήρως.
Για να μην τα πολυλογούμε κάποιοι στο ΝΑΤΟ αυτά τα γεγονότα επέλεξαν να τα χαρακτηρίσουν «γιορτή» και συμμετέχουν στην… τουρκική χαρά.
