Χωρίς ψήγμα ουσιαστικής αυτοκριτικής -και με ένα μόνιμο μειδίαμα στις απαντήσεις του- ο πρωθυπουργός απέδωσε ολοκληρωτικά στην κλιματική κρίση την ανυπολόγιστη καταστροφή από τις πυρκαγιές.
Έκλεισε ταυτόχρονα το μάτι στα ιδιωτικά συμφέροντα ενόψει της αποκατάστασης των πληγεισών περιοχών.
O κ. Μητσοτάκης, επιβεβαιώνοντας το κούφιο πλαίσιο της συγγνώμης του, είπε γενικόλογα ότι «οι ευθύνες, στον βαθμό που μπορούν να προσωποποιηθούν, θα αποδοθούν την κατάλληλη στιγμή και σίγουρα όχι την ώρα της μάχης», καθώς και ότι «δεν αφορούν μόνο πρόσωπα και δεν πρέπει να αποδίδονται εν βρασμώ ψυχής»!
Δεν δίστασε δε σε μικροκομματικούς τόνους να δηλώσει σε όσους ασκούν κριτική ότι «αυτό που παραλάβαμε δε ήταν σίγουρα επιτελικό και σε πολλές περιπτώσεις ούτε κράτος»! Συν τοις άλλοις αίσθηση προκάλεσαν οι αντιφατικές προσεγγίσεις του για τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που αποτυπώνουν το μέγεθος και της επικοινωνιακής σύγχυσης.
Αρχικά ανέφερε ότι «το επιτελικό κράτος δεν σβήνει φωτιές με μάνικα» -κάτι που ερμηνεύτηκε ως άδειασμα στον υπουργό για την προχθεσινή αλαζονική δήλωσή του-, ωστόσο αργότερα σημείωσε ότι προτιμά «έναν υπουργό ο οποίος είναι παρών στο πεδίο παρά κάποιον ο οποίος είναι εξαφανισμένος».
Υπενθυμίζεται πως ο κ. Χρυσοχοΐδης είχε δηλώσει «συνεχώς παρών», όπως και «πυροσβέστης και επιτελικός» στο πλαίσιο μιας προσπάθειας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για την πολυήμερη εξαφάνισή του.
«Ο ρόλος ενός υπουργού που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή δεν είναι μόνο να συντονίζει, αλλά να βρίσκεται και κοντά στις δυνάμεις, να τις ενθαρρύνει, όχι κατ’ ανάγκην να τις κατευθύνει, γιατί αυτή είναι δουλειά των προϊσταμένων της Πυροσβεστικής. Νομίζω ότι αυτά έκανε ο κ. Χρυσοχοΐδης, ο κ. Χαρδαλιάς, αλλά και όλοι με τον τρόπο μας» είπε ο κ. Μητσοτάκης επιδιώκοντας να βάλει προσωρινό φρένο στη φημολογία για την αποπομπή του κ. Χρυσοχοΐδη.
Όλα… επιτελικώς καμωμένα
Αναφορικά με τις καταγγελίες που αφορούν το επιχειρησιακό πεδίο, δεν δίστασε να ισχυριστεί ότι «τα εναέρια μέσα ήταν περισσότερα από κάθε άλλη φορά» -χωρίς να συγκεκριμενοποιήσει πόσα λειτούργησαν συνολικά, καθώς παρέπεμψε στις σχετικές απαντήσεις του κ. Χαρδαλιά.
Με κυνικό τρόπο συμπλήρωσε δε ότι «δυστυχώς δεν μπορούμε να έχουμε ένα εναέριο μέσο για κάθε εστία πυρκαγιάς», αποφεύγοντας κάθε ανάληψη ευθύνης για την καθήλωση πολλών εξ αυτών λόγω έλλειψης συντήρησης.
Σε ερώτηση που αφορούσε την κριτική για τον μονοδιάστατο σχεδιασμό των εκκενώσεων αρκέστηκε να πει ότι «είναι χυδαία η σπέκουλα που χτίστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης» αγνοώντας την αγανάκτηση πολιτών για το γεγονός ότι κάηκαν τα σπίτια τους ενώ διέθεταν τον χρόνο να τα σώσουν…
Για την εξάπλωση της φωτιάς στη Βαρυμπόμπη, παρά τις συνθήκες άπνοιας που επικρατούσαν, επέμεινε στο αφήγημα ότι «όταν αναζωπυρώθηκε και παρά το γεγονός ότι υπήρξε γρήγορη επέμβαση, υπήρχε και γρήγορη προσβολή από τον αέρα και ήταν πια αργά». Υπ’ αυτό το πρίσμα επεδίωξε εκ νέου να απενοχοποιήσει το επιτελικό κράτος λέγοντας ότι «κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε σχεδόν 600 πυρκαγιές και η συντριπτική πλειοψηφία από αυτές ελέγχθηκε πολύ νωρίς. Λίγες μας ξέφυγαν δυστυχώς και βλέπουμε το αποτέλεσμα».
Νεύμα στα ιδιωτικά συμφέροντα
Με τη φράση «προτιμώ από το να μαζεύω χρήματα να συλλέγω έργα» ο κ. Μητσοτάκης έκανε νεύμα στους ιδιώτες για τις «άμεσες παρεμβάσεις στα δάση», καθώς «δίνονται κίνητρα για την εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στην προσπάθεια». Απέφυγε μάλιστα χθες να χρησιμοποιήσει ως περιτύλιγμα των «κοινωνία των πολιτών».
Θεωρεί δε «πολύ σημαντική πρωτοβουλία» τον θεσμό του ανάδοχου αναδάσωσης, «όπου οι ιδιωτικές εταιρείες που έχουν τεχνογνωσία θα αναλάβουν έργα αναδάσωσης και να παραδίδουν τελικό αποτέλεσμα στο κράτος».
Αλγεινή εντύπωση, στα κοινωνικά δίκτυα, προκάλεσε η προσπάθεια του πρωθυπουργού να ταυτίσει τους πολίτες που συμμετέχουν στα οικολογικά κινήματα με τους αντιεμβολιαστές:
«Αυτή η δαιμονοποίηση των ανεμογεννητριών βρίσκεται απέναντι στην πολιτική όλου του πλανήτη εναντίον του διοξειδίου του άνθρακα. Οι ανεμογεννήτριες είναι σύμμαχοί μας σε αυτή την προσπάθεια. Σε αυτή τη συζήτηση συναντήθηκαν πολλά υπόγεια ρεύματα με αντιεμβολιαστές, με άλλους που μιλούσαν για σενάρια ότι κάποιοι θα καίνε εκτάσεις για να προστατευτεί η περιοχή και να μην γίνουν ανεμογεννήτριες» είπε χαρακτηριστικά!
Περιγράφοντας μάλιστα τον σχεδιασμό που επιφυλάσσει πάνω στις στάχτες κατεστραμμένων περιοχών τόνισε ότι «πρέπει να δούμε πού μπορούμε να χτίσουμε τέτοιες εγκαταστάσεις, ποιοι είναι οι κανόνες για να προχωρήσουμε σε αυτές τις επενδύσεις χωρίς να επηρεάζεται το περιβάλλον».
