Του Μιχάλη Ψύλου
Τι χωράει στο «καλάθι» του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη σήμερα, στην Αγκυρα;
Οσο και αν, μετά από χρόνια δύσκολων σχέσεων, οι τακτικές συνομιλίες μεταξύ των δύο ηγετών δείχνουν πώς κάτι έχει αλλάξει, η ατζέντα είναι αναγκαστικά περιορισμένη σε θέματα «χαμηλής πολιτικής»:
Βελτίωση στις διμερείς σχέσεις, συνέχιση της μείωσης της έντασης στο Αιγαίο και νέες συμφωνίες για την αύξηση των εμπορικών συναλλαγών, συνεργασία στο μεταναστευτικό και στον τουρισμό.
Ουδείς ανέμενε φυσικά ότι η επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Άγκυρα θα οδηγήσει στην επίλυση της μίας και μόνης τεράστιας διαφοράς-σύμφωνα με την εθνική μας γραμμή – με την Τουρκία: την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, στη βάση του διεθνούς δικαίου και του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.
Αλλά, «δεν μπορούμε να είμαστε διαρκώς με το δάχτυλο στη σκανδάλη» όπως σωστά τόνισε ο πρωθυπουργός.
Ο Τούρκος πρόεδρος επέμεινε πάντως στην τακτική αμφισβήτησης της εθνικής μας κυριαρχίας: « Η έγερση ζητημάτων κυριαρχίας δεν είναι μια κατάσταση που βλάπτει το έδαφος του διαλόγου και εμποδίζει την πρόοδό του», είπε χαρακτηριστικά, στην «Καθημερινή».
Ο πρωθυπουργός από την πλευρά του, μιλώντας στην Μιλιέτ, τόνισε πώς οι δύο χώρες «δεν είναι καταδικασμένες να ζουν σε συνθήκες μόνιμης έντασης. Εξέφρασε μάλιστα την ευχή «σε 10 χρόνια από τώρα να έχουμε ανοίξει μια νέα και διαρκή σελίδα στις σχέσεις μας»
Αλλά, ο Ερντογάν επανέλαβε πώς «τα προβλήματα πρέπει να επιλύονται ως πακέτο. Δεν πρέπει να αγνοούμε άλλα αμφιλεγόμενα σημεία εστιάζοντας σε μία και μόνο διαφορά».
Ο Τούρκος πρόεδρος βάζοντας ανέκαθεν στην ελληνο-τουρκική ατζέντα «πολλές διαφορές», φανερώνει την προσήλωσή του στην παλιά τακτική των «Οθωμανικών παζαριών»: Να υποχρεώσει δηλαδή την Ελλάδα σε σταδιακές εκπτώσεις στην εθνική κυριαρχία.
Το γεγονός. για παράδειγμα, ότι δεν υπάρχει ένταση στους ουρανούς του Αιγαίου, σημαίνει πώς τα τουρκικά αεροσκάφη δεν παραβιάζουν το FYR Αθηνών, αλλά και τα ελληνικά «φτερά» δεν πετούν σε «αμφισβητούμενες » από τους Τούρκους , κυριαρχικές μας περιοχές στο Αιγαίου;
Για τον Ερντογάν βέβαια, τα Ελληνο-τουρκικά βρίσκονται σήμερα αρκετά κάτω στη λίστα του.
Ειδικά, μέσα στον κυκεώνα των πολλαπλών μετώπων, που έχει ανοίξει με το Ισραήλ, τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και την Ευρώπη. Αλλά και να διαχειριστεί τα πολλά «αγκάθια» στο εσωτερικό : Από την άσχημη πορεία της οικονομίας με τον πληθωρισμό στο 70%, την ήττα στις δημοτικές εκλογές, αλλά την «ισλαμική αντιπολίτευση» από το υπερσυντηρητικό κόμμα της «Νέας Ευημερίας (YSP), που αναδείχθηκε τρίτη δύναμη στις τοπικές εκλογές. Για αυτό και η προκλητική μετατροπή σε τζαμί της ιστορικής Μονής της Χώρας, στην Κωνσταντινούπολη.για να δελεάσει και πάλι τους συντηρητικούς μουσουλμάνους ψηφοφόρους, που φαίνεται να γυρίζουν την πλάτη στο κυβερνών κόμμα ΑΚΡ , όπως φάνηκε και με την καταστροφική ήττα στις τοπικές εκλογές στην Τουρκία.
Η πορεία του 70χρονου Τούρκου πρόεδρου θα γίνεται πλέον όλο και πιο αντιφατική, αλλά δείχνει και τα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει. Εχοντας «δεσμευτεί» άλλωστε πώς δεν θα θέσει εκ νέου υποψηφιότητα για την προεδρία της Τουρκίας.
