Του Μάρκου Μαλλιάρη
Στην πόλη σας για αρκετές παραστάσεις ακόμα (δεν ξέρουμε ακριβώς πόσες), ο διάσημος θίασος με όλα του τα αστέρια! Επιστολές, διασπάσεις, αποχωρήσεις, συντροφικά «μαχαιρώματα» και παρασκήνιο που θα διασκεδάσουν μικρούς και μεγάλους!
Δυστυχώς αυτή είναι η εικόνα που παρουσιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, παρακμή, διάλυση και θλίψη. Μία διαδικασία που ξεκίνησε το βράδυ το βράδυ του δημοψηφίσματος και μένει να ολοκληρωθεί με την διάλυση του κόμματος.
Ο Τσίπρας μετά από αυτό δεν κατάφερε να πείσει ποτέ την κοινωνία, παρά τα πολλά χαρίσματά του, και έτσι με μια αργή και πολλές φορές υποκινούμενη συντροφικά φθορά, έφτασε στο τέλος του δρόμου βαριά ηττημένος πολιτικά.
Όσοι έμειναν, αποκομμένοι από την κοινωνία, ανήμποροι να καταλάβουν γιατί ο λαός τους καταβύθισε στις εκλογές, αποφάσισαν να εκλέξουν γρηγορά αρχηγό και «φύγουν προς τα εμπρός» για να μην κοιτάξουν τον εαυτό τους στον καθρέπτη και αναγκαστούν να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Κάπου εκεί, εμφανίστηκε ένας άγνωστος τύπος που έπαιζε στα δάχτυλα την επικοινωνία και τα social media, τους πήρε το κόμμα πατώντας στην εκλογή από τη βάση που είχε καθιερώσει ο Τσίπρας για τον εαυτό του και ξεκίνησε τα δικά του.
Η συνέχεια γνωστή και πρόσφατη, ο σύντροφος εκ των ΗΠΑ προέκυψε… Βοναπάρτης καταφέρνοντας να εξοργίσει και όσους τον στήριξαν από την πρώτη στιγμή, το κόμμα βρίσκεται σταθερά κάτω από το ΠΑΣΟΚ και η προοπτική των ευρωεκλογών μοιάζει το λιγότερο αποκαρδιωτική.
Ο κατήφορος θα συνεχιστεί μέχρι τελικής πτώσεως.
ΥΓ: Εκτός από τους πολιτικούς νάνους, εντός του ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν και υπάρχουν άνθρωποι με ιστορία και στους κοινωνικούς αγώνες και με πραγματικές αγωνίες και διάθεση προσφοράς. Αλίμονο σ’ αυτούς…
