Του Γιώργου Λακόπουλου από το anoixtoparatyro.gr
Πήρε ότι είχε να πάρει από το ΠΑΣΟΚ. Οταν κατέρρευσε στράφηκε στον Κυριάκο Μητσοτάκη, που της έδωσε μόνο ψίχουλα. Τώρα που τον βλέπει να τελειώνει, θέλει να της σφάξουν τον μόσχο τον σιτευτό, στο κόμμα που εγκατέλειψε για να υποστηρίξει τους αντιπάλους του.
Είναι πράγματι άξιο απορίας πως η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου θα υπερασπιστεί την υποψηφιότητα της για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ με το βιογραφικό -κουρελού που τη βαρύνει: από το σλάλομ στις διαδοχικές ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ ως το φλερτ με τη Δεξιά.
Στα μάτια του μέσου πολίτη, απόδειξε στην πράξη, ότι δρα χωρίς αρχές, ιδεολογία και προτιμήσεις σε κόμματα και πρωθυπουργούς και κατέληξε αμφιλεγόμενο πρόσωπο, με μόνη σταθερά την καριέρα της.
Ως πολιτικός αποτελεί τυπικό δημιούργημα του κομματικού σωλήνα. Για τρεις δεκαετίες σταδιοδρομούσε με διορισμούς που τη διευκόλυναν να εκλεγεί βουλευτής αρχικά στην Κοζάνη και στη συνέχεια στην Α’ Αθήνας. Ως το 2012 που οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, την έθεσαν εκτός Κοινοβουλίου.
Σε καμία από τις κατ’ απονομήν θέσεις της δεν είχε αξιομνημόνευτο έργο -πλην της προώθησης του εαυτού της. Για χρόνια κρατικοδίαιτη -δήλωνε «πολιτική μηχανικός», αλλά δεν είναι γνωστό πότε και πού άσκησε το επάγγελμα.
Το 1990 όταν η έκλεισε ο τότε κυβερνητικός κύκλος του ΠΑΣΟΚ έστησε με άλλους τρεις πρώην νομάρχες εταιρία για… κοινοτικά προγράμματα. Η επικαιρότητα της εποχής ασχολήθηκε μαζί της όχι και πολύ κολακευτικά.
Κατ’ απονομήν αξιώματα
Μόλις στα 26 της ο Μένιος Κουτσόγιωργας την τοποθέτησε νομάρχη Καστοριάς, από όπου άρχισε να υφαίνει την πολιτική καριέρα της. Μέσω της διαβόητης ΕΓΕ, έπιασε επαφή με τη Μαργαρίτα Παπανδρέου, που φρόντισε για τη μετακίνησή της στο κέντρο, ως συνεργάτιδα του Γ. Παπανδρέου.
Όταν ο Α. Παπανδρέου κατέπεσε, αναζήτησε την εύνοια του Θ. Πάγκαλου, του Γ. Γεννηματά- ως «σύμβουλος» στο υπουργείο Εθνικής Οικονομιας, αλλά και της Μελίνας.
Με την επιστροφή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση το 1993, οι διορισμοί συνεχίσθηκαν: πρόεδρος στον ΕΟΜΜΕΧ και στη συνέχεια γενική γραμματέας Βιομηχανίας. Με υπουργό τον ευπατρίδη Ανάσταση Πεπονή –που την κρατούσε όσο μπορούσε σε απόσταση. Για να πέσει τελικά ο ίδιος θύμα του μηχανισμού των «εκσυγχρονιστών» και να χάσει την έδρα του στην Α’ Αθήνας.
Όταν πήρε προβάδισμα διαδοχής ο Κ. Σημίτης η Διαμαντοπούλου προσκολλήθηκε ως «εκσυγχρονίστρια» πλέον. Οι αλλεπάλληλοι διορισμοί εξασφάλισαν την εκλογή της στην Κοζάνη και ο νέος προστάτης της, ως Πρωθυπουργός, την διόρισε υφυπουργό στο υπουργείο Ανάπτυξης- προς μεγάλη δυσφορία της υπουργού Βάσως Παπανδρέου.
Στη συνέχεια -παρά το πενιχρό πολιτικό βιογραφικό της- υφυπουργός, με ένα απλό πτυχίο και με ξένη γλώσσα που προσπάθησε να μάθει την τελευταία στιγμή, ο Σημίτης την έστειλε στην Κομισιόν. Στις Βρυξέλλες δεν άφησε έργο, αλλά στην Ελλάδα προκαλούσε με εντυπωσιασμούς.
Π.χ. με την ιδέα της καθιέρωση της αγγλικής γλώσσας ως δεύτερης επίσημης γλώσσας του κράτους, επισύροντας την καταγγελία του υπουργού Παιδείας, Πέτρου Ευθυμίου: «Η ΕΕ πρέπει να προάγει και να σέβεται όλες τις εθνικές γλώσσες».
Ως αρμόδια για την κοινωνική πολιτική διολίσθησε σε νεοφιλελεύθερες θεωρίες, όπως η έμπνευση για την «ευελφάλεια», ως συνδυασμός των λέξεων ευελιξία και ασφάλεια, που πρακτικά οδηγούσε σε ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων. Πώς άραγε θα τα αναιρέσει αυτά ως υποψήφια του ΠΑΣΟΚ;
Ψωμί- Παιδεία- Φωτοτυπία
Το 2004, πριν λήξει η θητεία της επέστρεψε στην οικογένεια Παπανδρέου, διαπραγματευομένη τον διορισμό της στη Βουλή ως αριστίνδην. Δήλωνε «ένας Παπανδρέου ίδρυσε το ΠΑΣΟΚ και ένας Παπανδρέου μπορεί να το αλλάξει». Ως πορτ παρόλ του Γ. Παπανδρέου -στις εκλογές συνέβαλε στην ήττα του από τον Κ. Καραμανλή.
Ωστόσο η ίδια φιλοτεχνεί το προφίλ με αξιώσεις, αυτοπροβαλλόμενη ως Ελληνίδα Σεγκολέν, με το βιβλίο «Έξυπνη Ελλάδα» που έβγαλε το 2006 και την αναπαριστούσε στο εξώφυλλο. Της έμεινε το παρατσούκλι και η «εξυπνάδα».
Όταν ο Γιώργος έγινε πρωθυπουργός -η ίδια μετακόμισε στην Α’ Αθήνας- τη διόρισε υπουργό Παιδείας. Τοποθετώντας όμως δίπλα της τον καθηγητή και φίλο του Γ. Πανάρετο, για να καλύπτει την απόστασή της από τα εκπαιδευτικά θέματα.
Άφησε ιστορία με τις περίφημες «φωτοτυπίες» αντί για σχολικά βιβλία- «Ψωμί Παιδεία, Φωτοτυπία» ήταν το σύνθημα της εποχής- την κατάργηση της βάσης του δέκα, που είχε καθιερώσει η Μαριέττα Γιαννάκου και την έναρξη της κατάργησης σχολείων δια των «συγχωνεύσεων».
Ωστόσο από την περίοδο εκείνη περιφέρει ως επίτευγμα, έναν αντιεκπαιδευτικό νόμο για τα ΑΕΙ , που καταργούσε τους πρυτάνεις και το άσυλο και αποδείχθηκε ανεφάρμοστος -αφού προηγουμένως έφερε αναταραχή στην εκπαίδευση. Η ίδια προβάλει ως επιχείρημά ότι τον ψήφισε και η ΝΔ- που τον κατάργησε στη συνέχεια- και ο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη.
Πάει με όλα -και στην Coca-Cola
Ο εξοβελισμός της από το Κοινοβούλιο της κόστισε, αλλά και την αποκάλυψε με την -διόλου ηθική και φεμινιστική -επίθεσή της σε παλαιότερη από την ίδια συνυποψήφια στην Α’ Αθήνας επειδή είχε το ίδιο επώνυμο.
Στην απόπειρα συνένωσης του ΠΑΣΟΚ με το Ποτάμι και άλλες δυνάμεις με τη δημιουργία του ΚΙΝΑΛ, δεν τόλμησε να εμφανίσει τις φιλοδοξίες της. Ήδη είχε επιχειρήσει τη δημιουργία κόμματος που ναυάγησε νωρίς: οι εταίροι της την εγκατέλειψαν.
Στην πολιτική πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, αλλά στον ιδιωτικό τομέα βρήκε καταφύγιο στην Coca-Cola- από τη οποία γράφεται ότι είχε υψηλό μισθό αμοιβή, σαν να ήταν σπουδαία μάνατζερ- σε τρεις επιτροπές: Αμοιβών, Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης και Ανάδειξης Υποψηφίων.
Για να υπάρχει στο προσκήνιο συνέστησε ένα προσωπικό « Δίκτυο» -για τη χρηματοδότηση του οποίου δεν έδωσε ποτέ εξηγήσεις. Ως «πρόεδρος» -του εαυτού της- οργάνωσε εκδηλώσεις δημοσίων σχέσεων και κυρίως έπιασε επαφή με τον Μητσοτάκη, δηλώνοντας την πίστη της στη… ΝΔ.
Φωτογραφίζονταν με τον Άδωνι Γεωργιάδη, υποστήριζε τις μνημονιακές πολιτικές με τις οποίες είχε προλάβει να ταυτιστεί και υμνούσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Αναδρομικά και τον πατέρα του, του οποίου δήλωσε… κρυφή μαθήτρια. Και του παλιού Μητσοτάκη και του Ανδρέα!
Ωστόσο ο Κυριάκος επειδή, όπως του αποδόθηκε, τη θεωρούσε τοξική, δεν την έβαλε ποτέ στη λίστα των υπουργών του Σημίτη, που υπουργοποίησε ο ίδιος: Περιορίσθηκε σε …κολακείες και στη χιμαιρική υποψηφιότητα στον ΟΟΣΑ.
Διεθνώς δεν την πρόσεξε κανείς, δεν είχε άλλωστε το προφίλ. Αλλά στα ημέτερα ΜΜΕ εμφανίσθηκε ότι βγήκε τρίτη… παγκοσμίως! Σαν να υπήρχε πρωτάθλημα με γύρους και “Final-4”.
Ακολούθησε μια ακόμη τοποθέτηση σε μια ευρωπαϊκή επιτροπή απομάχων- χωρίς σημασία. Αλλά υπουργείο γιοκ…
Υποψήφια για όλα
Εχοντας καλλιεργήσει από νωρίς σχέσεις με μιντιάρχες και οικονομικούς παράγοντες, αλλά και με κάποιους υπερατλαντικούς κύκλους, υπολόγιζε στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. «Αν δεν τα καταφέρει ο Βενιζέλος, έχουμε και τη Διαμαντοπούλου» είπε ο Σταύρος Ψυχάρης στον Στέφ. Τζουμάκα το 2007, παρουσία και άλλου στελέχους του ΔΟΛ.
Όταν έκλεισε αυτή η πόρτα ετέθη στη… διάθεση παντός αξιώματος. ΜΜΕ της διαπλοκής την εμφάνιζαν κατά καιρούς ως υποψήφια προεδρο της Δημοκρατίας, εκ νέου επίτροπο, υπουργό, επικεφαλής τράπεζας. Χωρίς να ιδρώσει το αυτί του ο Μητσοτάκης την κράτησε σε απόσταση.
Καθώς η περίοδος Ανδρουλάκη χαμήλωσε τον πήχη στο ΠΑΣΟΚ, βρίσκει την ευκαιρία να ικανοποιήσει την παλιά φιλοδοξία της για την ηγεσία του κόμματος, για το οποίο ως τώρα δήλωνε ότι δεν έχει σχέση και το στιγμάτιζε για λογαριασμό της Δεξιάς.
Όλα αυτά θα τα βρει μπροστά της τώρα. Πέραν της ηθικής πλευράς της συγκεκριμένης υποψηφιότητας- πολιτικοί παρατηρητές υποψιάζονται ότι δεν είναι υπόθεση προσωπικής κενοδοξίας, αλλά και έξωθεν υποκίνησης.
Την θεωρούν συνέχεια της .. υποψηφιότητας του Ανδρέα Λοβέρδου, τον οποίο ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνέδραμε όσο μπορούσε για να τον δει πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, αλλά απέτυχε.
Αν η υποψηφιότητα της Διαμαντοπούλου κατατίθεται καθ’ υπόδειξη του Μεγάρου Μαξίμου, όπως φημολογείται, δεν μπορεί να μην συνδεθεί με την προοπτική της ήττας του Μητσοτάκη. Η παρουσία της στο ΠΑΣΟΚ, ως ανανήψαντος στελέχους, θα είναι χρήσιμη.
Ως τι «επιστρέφει»;
Για τους παροικούντες οι άξονες της υποψηφιότητας Διαμαντοπούλου είναι ορατοί προτού κατατεθεί:
-Παραμένει σε ανοιχτή γραμμή με κάποιους ισχυρούς του χρήματος και των ΜΜΕ -παρότι δεν μπορούν πλέον να κάνουν σοβαρές επενδύσεις στο πρόσωπό της. Η πολιτική σταδιοδρομία της βρίσκεται στη δύση της μετά από τριάντα χρόνια «γιούργια στο νταβά με τα κουλούρια», αλλά κάποιος την χαρακτήρισε… «νέα πολιτικό».
-Ως μέλος κόμματος πέραν της ΝΔ είναι εύκολο να στρατευθεί εναντίον του Κώστα Καραμανλή, εφόσον η οικογένεια Μητσοτάκη κρίνει ότι ήλθε η ώρα της αντιπαράθεσης τους.
-Επειδή μισεί τον Αλέξη Τσίπρα, θα είναι διατεθειμένη να υιοθετήσει ακραία συμπεριφορά εναντίον του, σε περίπτωση που επιστρέψει στην κεντρική πολιτική σκηνή.
-Είναι υπόδειγμα πολιτικού ιδανικού για το κατεστημένο: δεν έχει ιδεολογικές αντιστάσεις και μετακομίζει με ευχέρεια από τη μια πλευρά του φάσματος στην άλλη. Με το επιχείρημα ότι «δεν υπάρχει πια διαχωρισμός Δεξιά-Αριστερά».
Η Ζαν ντ’ Αρκ της Δεξιάς
Η Διαμαντοπούλου έχει την ευχέρεια να «πουλάει τον εαυτό » της επικοινωνιακά, με φουσκωμένο βιογραφικό υπερτιμημένης σταδιοδρομίας. Αλλά καλές κουβέντες εξασφαλίζει κυρίως από τη Δεξιά, που την ανακηρύσσει ηρωίδα της.
Από όσα λένε γι’ αυτήν ο Μητσοτάκης, ο Γεωργιάδης, η Μιράντα Ξαφά, ο Στεφ. Μάνος, ο Γ. Κύρτσος, ακόμη και ο …Τζήμερος, είναι ένα είδος Ζαν ντ Αρκ. Τα φιλο-νεοδημοκρατικα μίντια- την αντιμετώπιζαν σαν δική τους.
Ο Παν. Πικραμένος- της οικογένειας- την ήθελε …επικεφαλής του ψηφοδέλτιου της ΝΔ. Ο Λοβέρδος, όταν την έχρισε ο Μητσοτάκης υποψηφία στον ΟΟΣΑ, υπαινίχθηκε «υπόγεια συνεννόηση με τον κ. Μητσοτάκη”.
Το 2019 ήθελε αυτοδυναμία της Ν.Δ. και κυβέρνηση Μητσοτάκη έχοντας ξεκαθαρίσει: «Δεν είμαι πια ΠΑΣΟΚ». Ακόμη και προς την ακροδεξιά κοίταζέ με τη δήλωσή «δεν είναι απειλή η ακροδεξιά για την Ευρώπη». Και όταν ευχήθηκε «σε εκατό χρονια να μην γίνει η Ευρώπη δια της βίας σκουρόχρωμη».
Με την εύνοια των ΜΜΕ της διαπλοκής
Καθώς υπήρξε από νωρίς ευνοημένη της διαπλοκής, τα ΜΜΕ της την προστάτευσαν, παρότι η διαδρομή της έχει κενά σαν κεφαλοτύρι Κοζάνης.
Δεν φώτισαν ποτέ τις «μπίζνες» που έκανε -όταν δεν την συντηρούσε το κόμμα ή το κράτος- εκτός της ιδίας είχε διοριστεί και ο -αξιοπρεπής ως άνθρωπος-σύζυγός της σε προνομιούχες κρατικές θέσεις με ισχυρούς προϋπολογισμούς.
Για μια περίοδο δήλωνε επιχειρηματίας, με δουλειές από τη Σιγκαπούρη και την Κίνα, μέχρι το Καζακστάν και τη Γερμανία. Ποτέ δεν έγινε γνωστό με ποιες ξένες εταιρίες συνεργάζονταν, ποια ήταν δική της εταιρία, τι τζίρους έκανε.
Κανείς δεν ρώτησε για το -«μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα» «Δίκτυο», τον προϋπολογισμό του, τη χρηματοδότηση των δαπανών λειτουργίας του και των εκδηλώσεων δημοσίων σχέσεων που οργάνωνε.
Αν το ΠΑΣΟΚ σε οδηγεί παντού -αλλάζοντας στρατόπεδα- και όταν είσαι μέσα και όταν το εγκαταλείψεις, η ενδιαφερομένη να ηγηθεί του ΠΑΣΟΚ, δώδεκα χρόνια από τότε που το εγκατέλειψε, το εκφράζει πλήρως.
Με πρακτικές ασύμβατες με την ηθική της πολιτικής, που επιβάλει στον πολιτικό συνέπεια σε αρχές και ιδέες, σεβασμό στους ομοϊδεάτες, τιμή στην πολιτική παράταξη που τον ανέδειξε.
Η Άννα Διαμαντοπούλου πήρε πολλά από την πολιτική. Αλλά θέλει πάντα περισσότερα.
