Του Νίκου Τσαγκρή
Τέλος Αυγούστου, κυκλοφόρησε μια δημοσκόπηση που ρίχνει τον ΣΥΡΙΖΑ στο 8%. Πέμπτο κόμμα, λέει, πίσω από ΠΑΣΟΚ, «Ελληνική Λύση» και ΚΚΕ, που προηγούνται του κόμματος της… αξιωματικής αντιπολίτευσης μια – δυό ποσοστιαίες μονάδες και κάτι ψιλά. Η Νέα Δημοκρατία πεσμένη στα πατώματα κι αυτή, αλλά ως συνήθως, προηγείται καμιά δεκαριά μονάδες απ’ τους άλλους. Το «Θέμα» και το «iefimerida» κυκλοφόρησαν αυτή τη δημοσκόπηση – τα κεντροαριστερά σάιτ, ούτε κουβέντα. Προφανώς δεν την πήραν στα σοβαρά…
Σε αντίθεση μ’ εμένα που… με επιβεβαίωνε, καθώς την ώρα που την έπαιρνε το μάτι μου – τη δημοσκόπηση, μιλάμε – πληκτρολογούσα την οριστική εκτίμησή μου πως «τούτος ο Αύγουστος, αυτό το καλοκαίρι, ήταν ένα αυτοκαταστροφικό καλοκαίρι για τον ΣΥΡΙΖΑ». Και η δημοσκόπηση αυτή, αξιόπιστη ή μη, τεκμηρίωνε την συγκεκριμένη – αξιόπιστη ή μη – εκτίμησή μου: μια εκτίμηση βασισμένη σε εκατοντάδες τοξικά εμφυλιοπολεμικά Συριζέικα αποκαΐδια, μαζεμένα από τον Kρανίου Tόπο των θερινών ΜΜΕ.
Λοιπόν, που λέτε, αυτά τα εμφυλιοπολεμικά Συριζέικα αποκαϊδια – τα μαζεμένα από τον Kρανίου Tόπο των θερινών ΜΜΕ, μιλάμε – βρωμούσαν υπονόμευση: του Κασσελάκη από τον Τσίπρα, τα 78 ορφανά του (σ. σ.: μ’ αυτό το ταυτοτικό χρίσμα περιέβαλαν τα θερινά ΜΜΕ τους «78» νέους εσωκομματικούς πολέμιους του Κασσελάκη) και από άλλους καλοθελητές εκ δεξιών και εξ ευωνύμων, του Τσίπρα απ’ τον Κασσελάκη, τον Πολάκη και άλλους καλοθελητές εκ δεξιών, και εξ ευωνύμων επίσης, του Πολάκη απ’ τον Κασσελάκη και τους «78», του Κασσελάκη και του Πολάκη από τον Σπίρτζη και τη… Λινού, κλπ. κλπ: ο υπονομεύσας του υπονομεύσαντος ένα πράμα…
Το οποίο, στη σούμα, σήμαινε καθολική υπονόμευση και αυτοϋπονόμευση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανου Κασσελάκη, του Αλέξη Τσίπρα και των «78»… ορφανών του, του Πολάκη, του Σπίρτζη, της Λινού κλπ., κλπ., και, εν τέλει, ολοκληρωτική υπονόμευση και απαξίωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης∙ τεκμηριώνοντας το συμπέρασμα πως «τούτος ο Αύγουστος, αυτό το καλοκαίρι, ήταν ένα αυτοκαταστροφικό καλοκαίρι για τον ΣΥΡΙΖΑ».
Όλα αυτά, ως εμπεδωμένη αίσθηση «ενημέρωσης» από τα έντυπα και ηλεκτρονικά Μέσα όσον αφορά τη θερινή συνέχεια του εμφυλιοπολεμικού δράματος στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Στην πραγματικότητα, ο αποστασιοποιημένος πολιτικός παρατηρητής καταλάβαινε ότι αυτή «αίσθηση» ήταν μια επιδερμική αίσθηση ενημέρωσης: μια ενημέρωση γεμάτη λακκούβες, παγίδες, τρύπες, κενά, κακοήθεις μυθοπλασίες, οφθαλμοφανείς στρεβλώσεις και fake news, μια «ενημέρωση» που υπηρετεί τα πολιτικά συμφέροντα των παραγωγών, των δημιουργών, των κατασκευαστών και των… συσκευαστών της.
Στην πραγματικότητα, για τον αποστασιοποιημένο πολιτικό παρατηρητή ήταν ολοφάνερο ότι ουσιαστική υπονόμευση του Κασσελάκη απ’ τον Τσίπρα δεν υπήρξε (σ. σ.: ο Τσίπρας απουσίαζε εμφατικά από τα θερινά εμφυλιοπολεμικά δρώμενα του ΣΥΡΙΖΑ και όταν «συμμετείχε» σ’ αυτά, «συμμετείχε» μέσω αυτόκλητων επωνύμων και ανωνύμων φερέφωνων της… «ηχηρής σιωπής του»), και ότι η ταύτισή του τέως προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ με τους «78» νέους εσωκομματικούς αμφισβητίες του Κασσελάκη ήταν μια κακόβουλη στρέβλωση ετερόδοξων αντί – Κασσελακικών κέντρων που, εν τέλει, υπονόμευσε περισσότερο τον Τσίπρα, παρά τον Κασσελάκη.
Ήταν ολοφάνερο, επίσης, ότι υπονόμευση του Τσίπρα απ’ τον Κασσελάκη δεν υπήρξε, ότι η πολύκροτη «αναφορά Κασσελάκη σε μαύρα ταμεία του ΣΥΡΙΖΑ επί προεδρίας Τσίπρα» δεν υπήρξε ποτέ: η συγκεκριμένη αναφορά Κασσελάκη αφορούσε τον Μητσοτάκη και τα ταμεία της ΝΔ και εκτοξεύτηκε παρενθετικά, αδέξια και αποσπασματικά διατυπωμένη, στη διάρκεια της τοποθέτησής του για τα προβλήματα χρηματοδότησης των ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ, ως απάντηση στην τοτεινή υποκριτική και άκρως προσβλητική για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ παρέμβαση της ΝΔ… υπέρ της ΑΥΓΗΣ. Και την πήραν όλης της… ριζοσπαστικής αριστεράς και δεξιάς οι πικραμένοι, και την στρέβλωσαν κατά το δοκούν, και την έκαναν καλοκαιρινή αντι – Κασσελακική τσιχλόφουσκα.
Αντίστοιχα «πειραγμένα», στρεβλωμένα από κακόβουλους αναμεταδότες ώστε να φυτιλιάζουν τις εσωκομματικές έριδες και συγκρούσεις, ήσαν και τα δημοσιεύματα περί υπονόμευσης του Πολάκη απ’ τον Κασσελάκη και τους 78, του Κασσελάκη και του Πολάκη από τον Σπίρτζη και τη… Λινού και, τούτος ο Αύγουστος, αυτό το καλοκαίρι, ήταν ένα αυτοκαταστροφικό καλοκαίρι για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ευτυχώς(!) όχι ολοκληρωτικά αυτοκαταστροφικό, αν πάρουμε στα σοβαρά τη δημοσκόπηση που κυκλοφόρησε τέλος Αυγούστου και δείχνει ότι, αν γινόντουσαν τώρα οι εκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ θα παρέμενε κοινοβουλευτικό κόμμα της τάξεως του 8%. Πέμπτο κόμμα λέει, πίσω από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, «Ελληνική Λύση» και ΚΚΕ!..
Και ο Αύγουστος φεύγει, και μπαίνουμε στο φθινόπωρο, και ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να σπαράσσεται από μια εσωτερική διαμάχη, στην οποία απουσιάζει οποιαδήποτε ιδεολογική αναφορά: ο καβγάς μοιάζει να γίνεται για το πάπλωμα, για τη σφραγίδα του κόμματος, από πρόσωπα που δεν υπηρετούν πολιτικές πλατφόρμες, αλλά προσωπικές ατζέντες, ευκαιριακές συμμαχίες, συμφεροντολογικούς μακιαβελισμούς, ξεκαθαρίσματα λογαριασμών. Καυγάς μέχρις οριστικής εξόντωσης του Κασσελάκη, ολοκληρωτι
