Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
«Στον κόσμο μας δεν θα ήταν ρεαλιστικό να τερματίσεις μια σχέση για να επιτύχεις οποιονδήποτε πολιτικό σκοπό… Δεν θεωρώ το ταξίδι (σ.σ. του Γερμανού καγκελαρίου) απαράδεκτο», δήλωσε ο Κινέζος αντιφρονών εικαστικός, Άι Γουέιγουεϊ, που ζει στην Ευρώπη.
«Η επαφή μεταξύ ηγετών κρατών κανονίζεται κυρίως λόγω της στρατηγικής αλληλεξάρτησής τους και δεν θα σταματήσει αν ηθικοποιούμε τα ζητήματα… Οι αξίες και τα συμφέροντα πρέπει να διατυπώνονται με σαφή τρόπο… θα ήταν μια καθαρή στάση», παρατήρησε ο καλλιτέχνης. Καλύτερο σύμμαχο ο Σολτς δεν θα μπορούσε να βρει και καλύτερη απάντηση σε αυτούς που τον είπαν «αφελή» ή «κυνικό» και σε εκείνους που του υπέδειξαν ότι επιλέγει «λάθος προορισμό σε λάθος συγκυρία».
Δεν είναι η συγκυρία κρίσιμη για τη βιομηχανία, την οποία πήρε αγκαζέ για μπίζνες πλατινέ; Δεν είναι σύνθετο το υπό διαμόρφωση σκηνικό, στο πλαίσιο όξυνσης του ανταγωνισμού σε διεθνές επίπεδο; Από τις τριάντα πρώτες ύλες που η Ε.Ε. χαρακτηρίζει ως «ζωτικής σημασίας», οι 19 προέρχονται κυρίως από την Κίνα. Χρησιμοποιούνται για την κατασκευή κινητών, λαμπτήρων LED, ηλεκτρικών κινητήρων, ηλιακών κυψελών και τσιπ υπολογιστών.
Ο Καγκελάριος έβαλε, λοιπόν, τις μηχανές μπρος. Πήρε θέση. Ο πιο σύντομος δρόμος είναι αυτός που γνωρίζει. Στους ατλαντιστές ας μην αρέσει. Έχασε η Γερμανία τη Ρωσία, τον φθηνό ενεργειακό προμηθευτή, μα δεν θα ακρωτηριαστεί, χάνοντας και τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο. Το πρώτο μήνυμα ήταν η παράδοση του 25% του λιμένα του Αμβούργου στην Cosco.
Το δεύτερο μήνυμα είχε αποδέκτες το Μπερλεμόντ και τον φίλο Μακρόν. Ο ευρωπαϊκός σχεδιασμός απέναντι στον «συστημικό αντίπαλο», την Κίνα, σε αυτήν τη φάση, στο Βερολίνο δεν θα φέρει κρίνα. Γι’ αυτό και, κατά την κινέζικη παροιμία, «το αρνί γονατίζει για να θηλάσει». Στα ευαίσθητα ζητήματα, από τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών έως την Ταϊβάν, μία στάση. Το ταξίδι έχει σχολάσει.
