Σε παρέμβασή του στο anoixtoparatyro.gr, ο δημοσιογράφος Γιώργος Λακόπουλος γράφει τα ακόλουθα:
Είναι αποκαρδιωτικό ότι η Έλενα Ακρίτα, το μήλο κάτω από τη μηλιά της Σίλβας και του Λουκή Ακρίτα, ξεπλένει έναν αγροίκο της πολιτικής.
Το 2023 ο Τσίπρας την έβαλε στη Βουλή – αν οι λόγοι ήταν ψηφοθηρικοί, δεν δούλεψαν – μετά από αυτόν αναδεικνύεται πιονέρα του Κασσελάκη.
Παρότι στην περίπτωση των Σπετσών μόλις την τελευταία στιγμή «έριξε σακ βουαγιάζ τις ενστάσεις της και ένα δεύτερο πουλόβερ» και πήγε. Τα είχε πάρει με την Τζάκρη, που το έπαιζε δεκανέας υπηρεσίας.
Με την αίγλη της επωνυμίας της συγκρούεται συχνά με πρόσωπα και καταστάσεις της εποχής του νεομητσοτακισμού.
Με τον πυρήνα του έχει να ξεκαθαρίσει πράγματα σε μια δική με τη Μαρέβα – που την έστειλε κατηγορουμένη – αλλά εν τέλει δεν θα έχει τη χαρά να την υπερασπιστεί ο σύζυγός της παρότι πήρε δημοσίως όρκο.
Προφανώς, δεν είναι καιρός πρωθυπουργός άνθρωπος να βρεθεί απέναντι στην Έλενα Ακρίτα, που θα του αραδιάζει τα του βίου και της πολιτείας των Μητσοτάκηδων από τρίτης γενεάς.
Διακεκριμένη δημοσιογράφος, συγγραφέας, σταρ του διαδικτύου, φεμινίστρια, ακτιβίστρια σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ζωόφιλη, ταλαντούχα προκλητική, δηκτική, βιτριολίστρια. Συν φορέας ονόματος μεγάλου βάρους και βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ.
Μπορεί με αυτό το βιογραφικό να σχολιάζει για μια γυναίκα και δημοσιογράφο: «Πετσετούλα στο μπούστο… με ασορτί τραπεζομάντηλο στη φούστα, όμορφη πινελιά η χρυσή τσάντα από έναν αρραβώνα που άφησε εποχή το 2012 στην Άνω…;
Α προ πο, που λένε και οι Γάλλοι: Η γραμματέας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, και άλλες Συριζαίες δεν ενοχλήθηκαν με την όχι και τόση φεμινιστική, ανάρτηση; Είχαν στα κάγκελα, όταν ο υπογράφων αναφέρθηκε – με συμπάθεια – στις σατέν προτιμήσεις της κοκεταρίας της Θεοδώρας.
Εν προκειμένω, μια γυναίκα δημοσιογράφος ντύθηκε όπως νόμιζε στην προεδρική δεξίωση της Μεταπολίτευσης. Για ποιον λόγο βουλευτίνα προοδευτικού κόμματος προσπάθησε να τη διασύρει για το ντύσιμό της;
Ποιος σοβαρός άνθρωπος θα της αναγνωρίσει ότι «υπάρχει πολιτικό θέμα κι αφορά στην αντικειμενικότητα και την αξιοπιστία», μια παρουσιάστριας του MEGA, επειδή «φοράει κάθε χρόνο αποκλειστικά και μόνο τα ρούχα που σχεδιάζει η γυναίκα του πρωθυπουργού»;
Τι κακό βρήκε στην παρέμβαση της Μαρίας Αντωνιάδου, φιλική -αν γνωρίζονται ή ως πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ προς μέλος – να αποσύρει την ανάρτηση;
Ως πολιτικός η Ακρίτα έχει το κοινό της, όπως το είχε και προηγουμένως και ως διαδικτυακή οντότητα. Αλλά όταν μετά τον συνοικιακό σχολιασμό στη δημοσιογράφο, βρίσκει το «δίκιο» του Παύλου Πολάκη και του συμπαραστέκεται συμβάλει στη συντήρηση ενός φαινομένου που μόνο προβοκάτσιες παράγει για το κόμμα της.
Το κείμενό της προφανώς ενθουσίασε τους φαν του μετρ της πολιτικής ανισορροπίας, που εμφανιζόμενος ως «τρελός του χωριού» δυσφημεί την πολιτική και μολύνει με τον τοξικό λόγο του δημόσιο χώρο.
Η -πρώην πλέον – ομοτράπεζή του στην ίδια Κ.Ο. επικυρώνει τον προσδιορισμό του τζάμπα μάγκα από τα Σφακιά, ως Ρομπέν της Αριστεράς – στοιχείο που αμφισβητείται από την Αριστερά.
Αν στη δημοσιογραφία η Ακρίτα αναγνωρίζει ως πρότυπά της τον Καψή, τον Καραπαναγιώτη, τη Βλάχου και τον Φυντανίδη, στην πολιτική ποιους έχει;
Είναι αποκαρδιωτικό ότι το μήλο κάτω από τη μηλιά της Σίλβας και του Λουκή Ακρίτα, ξεπλένει έναν αγροίκο της πολιτικής. Βαρίδι από το οποίο προσπαθεί να απαλλαγεί το κόμμα του…
Καλή είναι η συντροφική παρρησία στο δημόσιο χώρο. Αρκεί να οδηγεί σε αστοχίες. Σε αυτές τις περιπτώσεις, αν δεν αναγνωρίσεις έγκαιρα το τέρας, θα αρχίσεις να του μοιάζεις…
