Σε εξέλιξη βρίσκονται οι παρασκηνιακές διεργασίες και οι ζυμώσεις στον ευρύτερο χώρο της Δεξιάς όσον αφορά τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχηματισμού που θα στεγάσει τους απογοητευμένους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας.
Η συνεχής μετακίνηση του Κυρ. Μητσοτάκη προς τον κεντρώο χώρο και η σταδιακή αποστασιοποίησή του από τις βασικές αρχές της συντηρητικής παράταξης δημιουργούν ένα τεράστιο κενό που αργά ή γρήγορα θα πρέπει να καλυφθεί. Στις διεργασίες μετέχουν πολιτικά πρόσωπα (πρώην υπουργοί και βουλευτές) αλλά και στελέχη από την αγορά και τον συνδικαλιστικό χώρο.
Μεταξύ αυτών οι Σ. Τσιτουρίδης, Χρ. Ζώης, Κρ. Κανελλοπούλου, Άρης Σπηλιωτόπουλος, Ευ. Αντώναρος, Γ. Σταυρογιάννης, που… συμπτωματικά αναδείχθηκαν την περίοδο του Κ. Καραμανλή. Έχουν δημιουργήσει έναν πολιτικό πυρήνα και προσπαθούν να προσεγγίσουν και άλλα στελέχη που έχουν οδηγηθεί στο περιθώριο από το σύστημα Μητσοτάκη.
Προς την ίδια κατεύθυνση λέγεται ότι κινείται και ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κ. Μίχαλος, ο οποίος είναι persona non grata για το σύστημα Μητσοτάκη, λόγω του «πάρε – δώσε» που είχε με τα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο 2015 – 2019. Το δύσκολο σε κάθε περίπτωση είναι το πρόσωπο που θα τεθεί επικεφαλής του νέου πολιτικού σχηματισμού να διαθέτει την εμβέλεια ούτως ώστε να λειτουργήσει ως πόλος έλξης.
Σε θεωρητικό επίπεδο οι προοπτικές ενός τέτοιου εγχειρήματος είναι ιδιαίτερα ευοίωνες και αυτό όχι μόνο διότι οι επόμενες εκλογές θα διεξαχθούν με απλή αναλογική, η οποία παγίως ευνοεί τα μικρότερα κόμματα.
Αλλά και διότι, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπήσεις, πάνω από το 25% των πολιτών που το 2019 ψήφισαν Νέα Δημοκρατία δηλώνουν δυσαρεστημένοι από την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη σε μια σειρά ζητήματα. Από αυτούς ένα μικρό μόνο τμήμα θα κατευθυνθεί προς την Ελληνική Λύση, ενώ η πλειονότητά τους, αν δεν προκύψει ένα νέο και σοβαρό δεξιό κόμμα, θα επιλέξει την αποχή από τις εκλογές. Δεν θα είναι άλλωστε η πρώτη φορά, αν υπολογίσει κανείς ότι στις εκλογές του 2009 η Νέα Δημοκρατία «έχασε» περίπου 700.000 ψηφοφόρους σε σχέση με τις αντίστοιχες του 2007. Ενώ το 2012 «έχασε» πάνω από 1 εκατ. ψηφοφόρους, που οι έρευνες έδειξαν ότι στη συντριπτική πλειονότητά τους ήταν παραδοσιακοί ψηφοφόροι της παράταξης. Ανάλογο είναι το κλίμα αυτήν τη στιγμή και στις τάξεις της Νέας Δημοκρατίας, όπου η δυσαρέσκεια δεν έχει να κάνει μόνο με τις πολιτικές που υλοποιεί η κυβέρνηση σε ζητήματα όπως τα Ελληνοτουρκικά, το Σκοπιανό, το Μεταναστευτικό, οι κοινωνικές σχέσεις κ.ά. Έχει να κάνει και με τη μαζική «εισβολή» πρώην στελεχών του ΠΑΣΟΚ σε κυβέρνηση, Κοινοβουλευτική Ομάδα, διοικήσεις οργανισμών, φορέων του Δημοσίου κ.λπ. Οι οποίοι, σε ένα μεγάλο ποσοστό, συμπεριφέρονται με την αλαζονεία του νοικοκύρη και όχι την πραότητα του φιλοξενούμενου. Γεγονός που έχει εντείνει την οργή των γαλάζιων στελεχών αλλά και των ψηφοφόρων.
