Αντιμέτωπη με την κατάρρευση της στρατηγικής της εξωτερικής της πολιτικής πριν καν αυτή δοκιμαστεί στην πράξη είναι η κυβέρνηση, καθώς όλα δείχνουν πως η απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη για αποστολή οπλισμού στην Ουκρανία γυρίζει μπούμερανγκ σε βάρος της χώρας.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εξάλλου, «πήρε πάνω του» την συγκεκριμένη απόφαση, παραδέχθηκε πως ήταν προσωπική και, μάλιστα, μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha την περασμένη Πέμπτη, επισήμανε ότι για τέτοιου τύπου αποφάσεις «δεν διαβουλεύεται με την αντιπολίτευση». Παραλλήλως, όλα τα κυβερνητικά στελέχη –όσα, τελοσπάντων, συμφωνούν με την απόφαση του πρωθυπουργού…- επιχειρηματολόγησαν προαναγγέλλοντας αλλαγή στάσης της διεθνούς κοινότητας έναντι της Ελλάδας: έλεγαν, δηλαδή, πως εφεξής στα ελληνοτουρκικά η Δύση θα γνωρίζει πολύ καλά τί έκανε η Ελλάδα στο Ουκρανικό, αλλά και ποια στάση «επιτήδειου ουδέτερου» κράτησε η Τουρκία. Οι εν λόγω κυβερνητικοί παράγοντες, μάλιστα, δεν δίσταζαν να προαναγγείλουν ότι η γείτονα χώρα θα βρισκόταν σε… δύσκολη θέση επειδή πήρε την απόφαση να μην κλείσει τον εναέριο χώρο της στην Ρωσία. «Για να δούμε πώς θα το πάρουν αυτό οι σύμμαχοι της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ», έλεγαν τις τελευταίες ημέρες πολλοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, αφήνοντας να εννοηθεί ότι Ουάσινγκτον και Βρυξέλλες θα τραβήξουν το «αφτί» της Τουρκίας. Επίσης, προανήγγελλαν, επί της ουσίας, ότι εφεξής η διεθνής κοινότητα θα είναι στο πλευρό της Ελλάδας και της Κύπρου όταν μιλάμε για τα ελληνοτουρκικά. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός, μάλιστα, όταν είχε ερωτηθεί για την επιδείνωση των ελληνορωσικών σχέσεων, είχε παραδεχθεί ότι θα επιδεινωθούν, προσθέτοντας όμως ότι θα ακολουθηθεί η αντίθετη εξέλιξη στις σχέσεις της Ελλάδας με όλη τη Δύση.
Χρεοκοπεί το «προκεχωρημένο φυλάκιο»
Ωστόσο, όπως δείχνουν οι διεθνείς εξελίξεις, η Δύση απλώς περιορίζεται στο να (συνεχίζει να) θεωρεί την Ελλάδα «προβλέψιμο σύμμαχο» χωρίς να διαφοροποιείται η στάση της στα ελληνοτουρκικά, την ώρα που άλλες χώρες οι οποίες δεν επιδείνωσαν τη σχέση τους με τη Ρωσία «κάνουν ταμείο» από την ουδετερότητά τους. Τα τελευταία 24ωρα, τόσο το Ισραήλ όσο και η Τουρκία εμφανίζονται στο διεθνές στερέωμα να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην εκτόνωση της ουκρανικής κρίσης και στις διπλωματικές προσπάθειες κατάπαυσης του πυρός, όντας «επιτήδειοι ουδέτεροι» και χώρες οι οποίες κράτησαν για τον εαυτό τους τον ρόλο του «αξιόπιστου συνομιλητή» όχι μόνο με τη Δύση, αλλά και με την Ρωσία. Μάλιστα, ο ισραηλινός πρόεδρος Ναφτάλι Μπένετ τούτες τις μέρες παίζει έναν ισχυρό διαμεσολαβητικό ρόλο τόσο μεταξύ των εμπόλεμων κρατών όσο όμως και μεταξύ μεγάλων χωρών που έχουν εμπλακεί στην προσπάθεια εκτόνωσης της κρίσης. Αυτό, άλλωστε, προέκυψε από τις επαφές που είχε με τον ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά από την συνάντησή του στο Βερολίνο με τον γερμανό καγκελάριο, Όλαφ Σολτς.
Επίσης, ο Ταγίπ Ερντογάν βλέπει σχεδόν… καθημερινά τον ουκρανό πρόεδρο, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, να εξαίρει τη σημασία της εμπλοκής της Τουρκίας στις προσπάθειες εκτόνωσης της κρίσης και να αναγνωρίζει ρόλο μεσολαβητικό στον τούρκο πρόεδρο –κι αυτό παρά το γεγονός ότι η Άγκυρα δεν έχει εφαρμόσει κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας. Ρόλο διαμεσολαβητικό στον Ταγίπ Ερντογάν αναγνωρίζει, επί της ουσίας και η Ρωσία, όπως προκύπτει από την ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας που έχουν Άγκυρα και Κρεμλίνο, κι αυτό παρά το γεγονός ότι ο Ταγίπ Ερντογάν έχει προμηθεύσει εδώ και καιρό με μαχητικά drones (τα περίφημα «Μπαϊρακτάρ») την Ουκρανία, μπαίνοντας στο μάτι του Ρώσου Προέδρου.
Ραγδαία επιδείνωση
Με αυτά τα δεδομένα, η Ελλάδα δεν έχει ως τώρα αποκομίσει κάποιο κέρδος από την ένταξή της στο «σκληρό» μπλοκ κατά της Ρωσίας, την ώρα που δύο χώρες οι οποίες έχουν επιλέξει ουδετερότητα, βλέπουν την στάση τους να τους «βγαίνει» και να τίς αναβαθμίζει διεθνώς. Σαν να μην έφτανε αυτό, την ώρα που η Ελλάδα δεν αποκομίσει κάποια κέρδη σε σχέση με την Δύση, «μετράει» ήδη ζημιές αναφορικά με τις ελληνορωσικές σχέσεις: η οξύτατη επίθεση της εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρίας Ζαχάροβα, κατά της Ελλάδας, αλλά και η –αναγκαστική, πια- απάντηση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών αποτυπώνουν, με τις βαριές κουβέντες που αντηλλάγησαν, την ραγδαία επιδείνωση των σχέσεων των δύο χωρών. Με δεδομένο, μάλιστα, ότι η Ρωσία είναι μόνιμο μέλος στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ και πως αποτελούσε, έως πρότινος, έναν σταθερό σύμμαχο της Ελλάδας στα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό –στηρίζοντας τις λύσεις δια των ψηφισμάτων του ΟΗΕ και του Δικαίου της Θάλασσας- η ραγδαία επιδείνωση των ελληνορωσικών σχέσεων δημιουργεί αναμφίβολα κινδύνους για το μέλλον. Τότε, δηλαδή, που, κατά πάσα πρόβλεψη, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. θα υιοθετήσουν εκ νέου την τακτική του «Πόντιου Πιλάτου»…
