Στο Μέγαρο Μαξίμου οι πολιτικές διεργασίες επιταχύνονται. Ακόμη και οι τοίχοι πλέον αναγνωρίζουν ότι η κυβερνητική φθορά είναι πλέον δεδομένη,οι αντικειμενικές αιτίες που την προκαλούν (πανδημία,οικονομική ασφυξία κλπ.) μοιάζει δύσκολο να αντισταθμισθούν,τα «ατυχήματα» (κωμικοτραγική διαχείριση της κακοκαιρίας,κά)είναι διαδοχικά, ενώ η περίπτωση Λιβανού ανέδειξε τις μόνιμες και διαχρονικές παθογένειες του κυβερνώντος κόμματος.
Με αυτά τα δεδομένα, ο πολιτικός σχεδιασμός γίνεται μια πολύ δύσκολη εξίσωση. Δυο περίοδοι αναδεικνύονται πλέον ως ο πιθανότερος χρόνος για τις επόμενες εκλογές. Η πρώτη περίοδος είναι στο τέλος του έτους, μεταξύ Οκτωβρίου-Νοεμβρίου 2022. Η δεύτερη,πιο κοντά στη λήξη της κυβερνητικής θητείας,μετά το Πάσχα του 2023.
Δεδομένο πρώτο λοιπόν,ο πολιτικός χρόνος της κυβέρνησης έχει μειωθεί σημαντικά.Είτε σε διάστημα 7 μηνών από τώρα,είτε το αργότερο σε 13-14 μήνες,η χώρα θα οδηγηθεί σε εκλογές.Αρα,τα περιθώρια στενεύουν και όλες πλέον οι επιλογές θα είναι καθοριστικές.
Ποιά είναι τα πραγματικά δημοσκοπικά δεδομένα που καθορίζουν τον πολιτικό σχεδιασμό του Μαξίμου;
Δημοσκοπήσεις
Πριν από λίγες μέρες, στα αρμόδια στελέχη παραδόθηκε έρευνα από (ανεξάρτητη) δημοσκοπική εταιρεία η οποία έδινε στην πρόθεση ψήφου ποσοστό κάτω από 30% στη ΝΔ.Με βάση τις εκτιμήσεις και τις αναγωγές της εταιρείας, η δυναμική του κυβερνώντος κόμματος το οδηγούσε μάξιμουμ στο 34-36%,πάντοτε υπό τις καλύτερες προϋποθέσεις και με ευνοϊκή κατανομή των αναποφάσιστων και όσων δηλώνουν ότι δεν θα ψηφίσουν.
Σε ακόμη δυο τρείς έρευνες που πραγματοποιήθηκαν το τελευταίο διάστημα,φαίνεται ότι για τη ΝΔ έχει παγιωθεί πλέον ένας συγκεκριμένος χάρτης εκροών σε σχέση με τις εκλογές του 2019.
Περίπου το 20% από τους ψηφοφόρους της ΝΔ το 2019 κατευθύνονται πλέον είτε στην αποχή είτε σε ένα από τα δεξιότερα κόμματα.Επίσης,ένα 10% γεμίζει τη δεξαμενή του ΚΙΝ.ΑΛ. του Νίκου Ανδρουλάκη.Το σύνολο των εκροών λοιπόν,περίπου ο ένας στους τρείς ψηφοφόρους της ΝΔ το 2019 (12 ποσοστιαίες μονάδες) κατεβάζει την εκλογική δύναμή της κοντά στο 28-29%.Στη συνέχεια,η αισιοδοξία των δημοσκόπων το ανεβάζει κοντά στο 35%.Ακόμη όμως και με αυτή την αισιοδοξία,όλοι πλέον καταλαβαίνουν ότι η απόσταση από μια ισχνή αυτοδυναμία των 151 βουλευτών (38,5%) είναι χαώδης.
Τα σενάρια
Τι κάνουμε λοιπόν είναι το κρίσιμο ερώτημα για την ηγεσία της κυβέρνησης; Κατ΄αρχής όλοι οι σχεδιασμοί του Μαξίμου αφορούν τον δεύτερο γύρο των προσεχών εκλογών που θα γίνουν με τον εκλογικό νόμο που ψήφισε η ΝΔ στην αρχή της κυβερνητικής θητείας της. Παραμένει έξω από το βλέμμα τους,ο πρώτος γύρος με το σύστημα της απλής αναλογικής,παρότι είναι πιθανό την πρώτη Κυριακή να εμφανισθούν εκπλήξεις και ανατροπές που θα προσιδιάζουν με τον «εκλογικό σεισμό» του Μαϊου 2012. Για παράδειγμα,αν το άθροισμα ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ φτάσει το 40% ουδείς μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα δημιουργίας κυβερνητικής πλειοψηφίας από την πρώτη Κυριακή.
Ας παρακάμψουμε όμως αυτό το ενδεχόμενα και ας προχωρήσουμε στα σενάρια που επεξεργάζονται στο Μαξίμου για τη δεύτερη εκλογική αναμέτρηση.
Με αποδυναμωμένη την προοπτική της αυτοδυναμίας,ο Κ.Μητσοτάκης είναι υποχρεωμένος να αναζητήσει συμμαχίες είτε να οδηγήσει τη χώρα σε τρίτη εκλογική αναμέτρηση.
Η συμμαχία με το ΚΙΝΑΛ μοιάζει αδύναμη προοπτική,αφού ο Ν.Ανδρουλάκης ούτε θέλει να σκέφτεται τον εφιάλτη μιας νέας «pasokification»,μιας νέας δηλαδή εξαύλωσης του κόμματός του μέσα από τη συγκυβέρνηση με τη ΝΔ.
Η συνεργασία με την Ελληνική Λύση μοιάζει να είναι ένα σενάριο αδιανόητο για τον Κ.Μητσοτάκη,εξού και οι πρόσφατες διαρροές ότι «εμείς δεν συγκυβερνάμε με Καμένους».
Αυτοδυναμία λοιπόν τέλος συνεπάγεται τρίτη,ίσως και τέταρτη εκλογική αναμέτρηση,με αυτονόητες δυσμενείς συνέπειες για τη χώρα.
Η κατάσταση μοιάζει με το χρονικό ενός προαναγγελθέντος αδιεξόδου για το επιτελείο του Μαξίμου.Δικαιώνοντας όσους είχαν εισηγηθεί στον Πρωθυπουργό να έχει ήδη πατήσει,εδώ και καιρό,το κουμπί των πρόωρων εκλογών,πριν η κυβέρνηση εισέλθει στον κύκλο της φθοράς.
Γι΄αυτό το λόγο ενισχύονται οι φωνές στο Μέγαρο Μαξίμου που εισηγούνται την αλλαγή του εκλογικού νόμου και την ενίσχυση του μπόνους για το πρώτο κόμμα.Παρά τις διαψεύσεις,ακόμη και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό στην πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξη στον ΣΚΑΙ, αξιόπιστες κυβερνητικές πηγές επιμένουν ότι η αλλαγή του εκλογικού νόμου είναι ένα σενάριο που παίζει ακόμη και μάλιστα με ισχυρές πιθανότητες.
Είναι προφανές ότι αυτή η κίνηση,στα όρια της συνταγματικής νομιμότητας και με διαστάσεις πολιτικής εκτροπής,θα τσαλακώσει το προφίλ του Κ.Μητσοτάκη,ο οποίος κολακεύεται να εμφανίζεται ως ένας θεσμικός και ευρωπαίος Πρωθυπουργός,που δεν καταφεύγει σε πολιτικούς τακτικισμούς παλιάς κοπής.
Αρα η πολιτική ζημιά είναι δεδομένη.Ομως όσοι επιμένουν,υποστηρίζουν ότι πλέον δεν υπάρχουν στο τραπέζι επιλογές χωρίς ζημιά,με μεγαλύτερη απ΄όλες το ενδεχόμενο μετά τις προσεχείς εκλογές ο Κ.Μητσοτάκης να είναι αναγκασμένος να εγκαταλείψει το Μέγαρο Μαξίμου.
