Σοκαρισμένος, θυμωμένος, μα κυρίως πικραμένος, ο πρώην πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ μιλά στην «ΤΑ ΝΕΑ» για την παρακολούθησή του από την ΕΥΠ και ζητά εξηγήσεις από τον, παλιό του φίλο, Αλέξη Τσίπρα.
Διαβάστε το ρεπορτάζ που ακολουθεί:
Αν κάτι έχω συγκρατήσει από τις συναντήσεις μου με τον Στέργιο Πιτσιόρλα σε διάφορες κοινωνικές εκδηλώσεις, είναι ότι δεν είχε ποτέ ύφος. Οπως ήταν πριν από το 2015, ήταν κι όταν διαχειριζόταν ένα Ταμείο πολλών δισεκατομμυρίων. Κι όταν τον ρωτούσα τι γύρευε με μια παρέα ανθρώπων διψασμένων για την εξουσία, μου απαντούσε «κάνω τη δουλειά μου».
Αυτή τη φορά συνάντησα έναν άνθρωπο σοκαρισμένο, θυμωμένο, κυρίως όμως πικραμένο. «Οταν τέλειωσε ο Ψυχρός Πόλεμος», μου είπε, «είχε πει ένας ρώσος κατάσκοπος «τι μαλακίες κάναμε τόσα χρόνια. Αρκεί να διαβάζαμε εφημερίδες προσεκτικά. Θα τα ξέραμε όλα»». Ο ίδιος έμαθε πρόσφατα από τις εφημερίδες ότι η ΕΥΠ παρακολουθούσε τον ίδιο (και τον πρώην γενικό γραμματέα του υπουργικού συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ Σπύρο Σαγιά) εν γνώσει του πρωθυπουργού – και παλιού του φίλου – που του είχε αναθέσει πρώτα τη διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ κι ύστερα κομβικές θέσεις στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης! Και όλες αυτές τις μέρες δεν του τηλεφώνησε ένας άνθρωπος για να του δώσει εξηγήσεις
«Η πρώτη εκδοχή αυτής της υπόθεσης, όπως προκύπτει από τις διαρροές και από αυτά που λένε στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στα κανάλια, ήταν ότι η προηγούμενη κυβέρνηση «κληρονόμησε» από την προκάτοχό της τις παρακολουθήσεις για την ιστορία της Ζακύνθου, τις συνέχισε για να μην κατηγορηθεί για παρεμβάσεις, δεν προέκυψε τίποτα και τις σταμάτησε», μου λέει ο Πιτσιόρλας. Η υπόθεση στην οποία αναφέρεται είναι η αγορά τον Μάιο του 2014 μιας έκτασης χιλιάδων στρεμμάτων στη Ζάκυνθο, πάνω από την παραλία του Ναυαγίου, από μια εταιρεία που σχετίζεται με τον εμίρη του Κατάρ. Στην αγορά αυτή αντέδρασαν η Εκκλησία της Ζακύνθου και τοπικοί φορείς, θεωρώντας ότι η έκταση δεν ανήκε στον πωλητή, και ακολούθησε μια πολυετής δικαστική διαμάχη ανάμεσα στις δύο πλευρές.
«Οταν η εκδοχή αυτή διαψεύστηκε από την προηγούμενη διοίκηση», συνεχίζει ο Πιτσιόρλας, «είπαν ότι παρακολουθούσαν κάποιους που ελέγχονταν για τη σύσταση εγκληματικής οργάνωσης κι έπεσαν πάνω σε μένα και τον Σαγιά. Ομως από τη συρραφή των τηλεφωνικών επικοινωνιών για το δίμηνο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου του 2016 που δημοσίευσε το ΜΠΑΜ, προκύπτει ότι παρακολουθούνταν και άτομα που δεν είχαν καμιά σχέση με την υπόθεση». Επιπλέον, εκτός από τις συνομιλίες Πιτσιόρλα και Σαγιά με τρίτους, στο υλικό αυτό περιλαμβάνεται και τηλεφωνική συνομιλία μεταξύ τους.
Και το συγκλονιστικό, τονίζει ο συνομιλητής μου, «είναι ότι εκείνη την περίοδο εγώ ήμουν πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ! Διαχειριζόμουν κολοσσιαία θέματα, πολύ κρίσιμα για την πορεία της χώρας, τα λιμάνια, το Ελληνικό, σε ένα τρομερά δύσκολο κλίμα όπου δεχόμουν πανταχόθεν πολλαπλές επιθέσεις. Ξέρανε ότι υπήρχε μια παρακολούθηση και το άφηναν έτσι, χωρίς να μου πουν μια κουβέντα. Και μάλιστα η παρακολούθηση αυτή αφορούσε ένα θέμα εντελώς άσχετο με τις αρμοδιότητές μου, με το οποίο είχα παλιά μια περιφερειακή σχέση». Ενα θέμα μόνο; Είναι σίγουρος; «Οχι βέβαια. Πού να ξέρω. Κι ύστερα με κάνανε υφυπουργό και στη συνέχεια αναπληρωτή υπουργό Οικονομίας και Ανάπτυξης! Ε, εδώ υπάρχει μια τεράστια αντίφαση».
Χωρίς εξήγηση
Τον ρωτώ τι εξήγηση δίνει εκείνος, μου απαντά ότι δεν ξέρει, έχει φτάσει όμως στο συμπέρασμα ότι παρακολουθούσαν τον ίδιο προσωπικά, ευθέως, όχι από σπόντα. Πιστεύει ότι η υπόθεση αυτή βγήκε τώρα στην επιφάνεια ως αντιπερισπασμός, για να φανεί δηλαδή η ανακολουθία του Αλέξη Τσίπρα που κατηγορεί τον Μητσοτάκη ότι παρακολουθούσε τον Ανδρουλάκη, ενώ και ο ίδιος παρακολουθούσε παλιότερα τον Πιτσιόρλα; «Με πήραν από το ΜΠΑΜ και μου είπαν ότι οι διάλογοι αυτοί είχαν δημοσιευτεί και πριν από τρία χρόνια, αλλά εγώ δεν το θυμάμαι. Το σίγουρο είναι ότι όλο αυτό διοχετεύτηκε από την ΕΥΠ, και όχι αθώα. Εγώ το 2013, το 2014, είχα πράγματι μια φιλική σχέση με την ομάδα που εκπροσωπούσε εδώ τα συμφέροντα του εμίρη του Κατάρ και τους βοήθησα να κάνουν επενδύσεις. Το συμβόλαιο υπεγράφη το 2014, μετά υπήρξαν κάποιες αμφισβητήσεις, εγώ δεν είχα καμιά ανάμειξη. Οταν ανέλαβα το ΤΑΙΠΕΔ, με έπαιρναν διάφοροι τηλέφωνο και τους έλεγα αυτά που ήξερα».
Εγώ, όμως, διαβάζοντας ως αναγνώστης τους επίμαχους διαλόγους εκείνου του διμήνου τι πρέπει να υποθέσω; «Πρόκειται για μια απεγνωσμένη προσπάθεια κοπτοραπτικής, αποσπάσματα συνομιλιών με τελείως άλλο νόημα. Προφανώς κάποιος ήθελε να δείξει ότι εγώ είχα εμπλοκή κι ήθελα κάτι να κάνω. Ενα τηλεφώνημα σε μια υπηρεσία, ας πούμε, για να προχωρήσει η υπόθεση. Τίποτα τέτοιο δεν προκύπτει όμως από αυτά που δημοσιεύτηκαν. Οι ίδιοι που με παρακολουθούσαν λένε ότι δεν προέκυψε τίποτα. Αν είχε προκύψει άλλωστε, θα προβιβαζόμουν σε υπουργό;».
Ο ρόλος του Τσίπρα
Τι ενοχλεί περισσότερο τον Πιτσιόρλα; Η στάση του Γιάννη Ρουμπάτη, του πρώην διοικητή της ΕΥΠ; Ο Τσίπρας; «Μου είναι αδιανόητο ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να με ενημερώσει, με άφησε εκτεθειμένο ενώ χειριζόμουν όλα αυτά τα θέματα. Ναι, ο Τσίπρας με απασχολεί. Γιατί ειδικά μ’ εκείνον είχα μια σχέση που πήγαινε πολύ βαθιά πίσω, καθώς και μια άριστη συνεργασία, δεν μπορώ να πω ότι οποιαδήποτε στιγμή με άφησε σε ένα πολιτικό θέμα ακάλυπτο. ‘Η ότι μου έστησε παγίδα. Χωρίς να αποκλείω λοιπόν τις νομικές ενέργειες, το καθοριστικό για μένα είναι η πολιτική και ηθική διάσταση αυτής της υπόθεσης. Εγώ αποφάσισα να αποσυρθώ πριν από 3,5 χρόνια όχι γιατί σιχάθηκα τα πράγματα, αλλά γιατί θεώρησα ότι έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος, μεγάλωσα και δεν έχει κανένα νόημα να επιμένω σε τέτοιους ρόλους. Και το έκανα διατηρώντας μια θετική εικόνα για την πορεία μου και για τον χώρο τον οποίο υπηρέτησα. Εχω μια σχέση ζωής με τον συγκεκριμένο χώρο».
Εννοείς τον χώρο του 3%, του λέω, και βάζει τα γέλια. «Εχεις δίκιο, ο χώρος έχει υποστεί πολλές αλλαγές. Το ότι δέχθηκα όμως να αναλάβω το ΤΑΙΠΕΔ και να μπω σε αυτή την κυβέρνηση δείχνει ότι έχω δεσμούς με αυτόν τον χώρο». Δεν κρατιέμαι και του κάνω, διόλου δημοσιογραφικά, «ας πρόσεχες». Βάζει πάλι τα γέλια.
Αλήθεια, πιστεύει ότι η παρακολούθησή του έγινε με εισαγγελική εντολή, ήταν νόμιμη δηλαδή; «Αν παρακολουθούσαν εμένα, προφανώς ήταν παράνομη. Ξαναλέω όμως ότι δεν έχω την παραμικρή ενημέρωση, από κανέναν. Θυμίζω επίσης ότι έχουμε ένα έγγραφο της ΕΥΠ που αφορά το δίμηνο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου του 2016. Κι εγώ ανέλαβα στο ΤΑΙΠΕΔ τον Μάρτιο του 2015!».
Τα ερωτήματα
Ο Πιτσιόρλας θέτει τα ερωτήματα. Και αξιώνει μια απάντηση, γιατί «οι απαντήσεις που έχουν δοθεί πάσχουν». Το ότι δεν παίρνει καμία, το ότι δεν τον παίρνει ο Τσίπρας να του πει, ήξερα, δεν ήξερα, «είναι κι αυτό μια απάντηση». Θα ζητήσει τον «φάκελό» του από την ΕΥΠ ή θεωρεί πως θα έχει καταστραφεί; «Θα δω τι θα κάνω. Θα περιμένω την εξέλιξη στην Εξεταστική και αναλόγως. Και πάλι, θεωρώ αδιανόητο ότι άνθρωποι με τους οποίους έχω διαδρομή 40 και 50 χρόνων δεν ζητούν απαντήσεις».
Οταν διάβασε για την παρακολούθησή του, ένιωσε περισσότερο την οργή του Ανδρουλάκη για τη δική του περιπέτεια; «Οποιοσδήποτε πέσει θύμα μιας παρακολούθησης προφανώς έχει ανάλογα συναισθήματα. Είναι άλλο όμως να νιώθεις ότι αυτό προέρχεται από τους πολύ δικούς σου ανθρώπους. Ιστορικά και πολιτικά πολύ δικούς σου. Εγώ αυτή τη διάσταση θέλω να αναδείξω. Θα μου πει κάποιος, καλά δεν περίμενες ότι τέτοια πράγματα συμβαίνουν στην πολιτική; Ναι, αλλά εγώ δεν μιλάω για την πολιτική. Μιλάω για τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους».
Ερωτήματα δεν έχει όμως μόνο ο πρώην υπουργός. Εχει και ο δημοσιογράφος με τον οποίο μίλησε. Τι έκταση έχουν τελικά οι παρακολουθήσεις; Πώς είναι δυνατόν να έχουμε συμφιλιωθεί με το ότι «δεν υπάρχει στην Ελλάδα ούτε ένα πολιτικό πρόσωπο που λέει ουσιώδη πράγματα στο κινητό του τηλέφωνο ή με το κινητό τηλέφωνο στον ίδιο χώρο», όπως έγραψε προχθές ο Ευάγγελος Βενιζέλος στα «ΝΕΑ»; Και ποιος μας λέει ότι αυτό ισχύει μόνο για τα πολιτικά πρόσωπα; Τι διάβολο συμβαίνει σε αυτή τη χώρα;
