“Η Ακρίτα πήρε μια θέση στο Επικρατείας, αλλά κανείς δεν κατάλαβε τις εισφέρει στην κομματικη κάλπη, πέρα από κάποιες αναρτήσεις”.
Αυτό γράφει μεταξύ άλλων ο δημοσιογράφος Γιώργος Λακόπουλος στο anoixtoparathyro.gr και δεν έχει καθόλου άδικο.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του:
Τελικά στην πολιτική τίποτε δεν είναι τυχαίο. Ούτε και το 20% που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Μαΐου.
Είναι εύκολες οι δικαιολογίες για την «αποτυχία της στρατηγικής της απλής αναλογικής» εξ αιτίας της άρνησης των όμορων κομμάτων.
Πιο εύκολο να αναθεματίσει ο ΣΥΡΙΖΑ την προπαγάνδα του φόβου από την πλευρά του Μητσοτάκη. Ή το -μόνο αυτοκριτικό- για το αλαλούμ της προεκλογικής εμφάνισης των στελεχών του.
Όσο και αν κρύβονται πίσω από τα δάκτυλά τους- και για την ακρίβεια πίσω από τα βαρίδια τους, η βασική αιτία της συντριβής -παρα την εξαιρετική προεκλογική κούρσα του Αλέξη Τσίπρα – ήταν ότι δεν εμφάνισαν κυβερνώσα ομάδα.
Πολλοί τους είχαν προειδοποιήσει: με κατά μέτωπο παράταξη δυνάμεων δεν μπορούν να κερδίσουν τον Μητσοτάκη γιατί σ’ αυτό το επίπεδο είναι πανίσχυρος -σε μιντιακή υποστήριξη, επικοινωνιακά εργαλεία και λεφτά.
Ο μόνος – και εύκολος, όσο και αν το αποτέλεσμα δείχνει το αντίθετο- τρόπος ήταν να βγάλει ο Τσίπρας μπροστά τον κόσμο. Και αυτό πήγε να γίνει με τα Τέμπη, αλλά όσοι εκπροσωπούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ στη διαχείριση αυτής της υπόθεσης, δεν ηταν οι καλύτεροι.
Για να βγει μπροστά ο κόσμος πρέπει να είναι αποφασισμένος να αλλάξει κυβέρνηση. Και για να το αποφασίσει πρέπει να γνωρίζει ποια είναι η κυβερνηση που θεία έλθει. Ποιοι θα αντικαταστήσουν τους υπουργούς του Μητσοτάκη.
Χρειάζονται άλλα ονόματα στη μαρκίζα
Ο Τσίπρας όχι μόνο δεν ανέδειξε τέτοια ομάδα – παρότι υποσχέθηκε κυβέρνηση με εκπλήξεις- αλλά επέτρεψε να εμφανίζονται ως μέλλοντες υπουργοί οι «τομεάρχες» που εκπροσωπούν τον «ΣΥΡΙΖΑ των σπηλαίων». Οι περισσότεροι δεν είναι ελκυστικά προσωπα και κάποιοι είναι τραγικά οπισθοδρομικοί- και συχνά χωρίς στοιχειώδη ενημέρωση.
Για να μη μιλήσουμε για την ασυδοσία του Πολάκη που απειλούσε ακόμη και την ημέρα των εκλογών ότι «θα είναι αλλιώς»- τρομάρα του. Των οικιών ημών εμπιπραμμένων, ημείς άδωμεν
Ακόμη και τα ελάχιστα πρόσωπα που έδειχναν ανανέωση τα έκρυψαν οι μαέστροι της Κουμουνδούρου. Έφεραν από το Χάρβαρντ τον σπουδαίο Οθωνα Ηλιόπουλο και δεν τον έβγαζαν στα κανάλια.
Ήλθε από τη Σορβόννη ο καθηγητής Γρ .Γεροτζιάφας και έπεσε ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης να τον αφανίσει– και τα κατάφεραν. Έστειλαν τον Τζανακόπουλο να μιλήσει για την Υγεία στα πάνελ.
Τοποθέτησαν στο ψηφοδέλτιο της Δυτική Αττικής την ανεχόμενη Διάνα Βουτυράκου και την εξαφάνισαν- προβάλλοντας ως φίρμα του κόμματος την Δούρου, με αναπαραγωγή του σχήματος «Καρέζη- Βουγιουκλάκη» στον Δυτικό Τομέα.
Στο Νότιο τομέα οι κομματικοί απομονώσαν τους ΠΑΣΟΚογενείς όπως ο Στεφ. Τζουμάκας, για να βγάλουν τη Φωτίου, αποκόπτοντας έτσι τον Τσίπρα απο τη βασική δεξαμενή του.
Ο Φαραντούρης, η Λάλη, η Λειβαδάρου δεν πήραν προεκλογικούς ρόλους, ενώ νέα πρόσωπα και όπου εμφανίσθηκε ο πρώτος το έκανε μόνος του… Αντίθετα η Ακρίτα πήρε μια θέση στο Επικρατείας, αλλά κανείς δεν κατάλαβε τις εισφέρει στην κομματικη κάλπη, πέρα από κάποιες αναρτήσεις.
Μετά τις εκλογές ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε να αντιλαμβάνεται ότι χρειάζεται άλλα ονόματα στη μαρκίζα και έβαλε επικεφαλής της νέας Εκλογικής Επιτροπής τον Διον. Τεμπονέρα που τον ξελασπώνει – ενώ ως τότε τον εκρυβαν.
Ως εκεί όμως. Αντί να τοποθετήσει επικεφαλής της λίστας σε δέκα μεγάλες εκλογικές περιφέρειες δέκα νέα πρόσωπα, να μετακινήσει μέσα στο ίδιο ψηφοδέλτιο όσους υποβάθμιζαν οι κομματικοί, προσέρχεται στη κάλπη της 25η Ιουνίου με αυτούς που συνετρίβησαν στις 19 Μαϊου. Τους ίδιους που ηττήθηκαν το 2019.
Τα κορόιδα τέλειωσαν…
Οι παλιοί γραφειοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ έδιωξαν τον κόσμο του 36% και του 32% για να μπουν οι ίδιοι στη Βουλή, με τις ψήφους του κομματικού συστήματος. Τα κατάφεραν, αλλά το κόμμα καταποντίστηκε.
Μυαλό δεν βάζουν ωστόσο. Άρχισαν πάλι να ξεμυτάνε όσοι φέρουν ευθύνες για την ήττα. Ο Τσακαλώτος- με τα τοπικά νομίσματα και τη συνεργασία με τον Βαρουφάκη- και ο Πολάκης με τις τιμωρίες, έχουν την έδρα στο τσεπάκι και αναπαράγουν τον εαυτό τους και σ’ αυτές τις εκλογές. Ειδικά ο δεύτερος αντί να κρυφτεί δίνει και οδηγίες.
Το απίστευτο ήταν η εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ σε εκλογική εκπομπή της ΕΡΤ στις αρχές εβδομάδας από τον Νίκο Παππά. Πρώτος στον Νότιο Τομέα γαρ.
Πόσες φορές πρέπει να το πει κανείς για να το καταλάβουν; Ο Παππάς κακώς παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο από την πλειοψηφία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τις τηλεοπτικές αδειες.
Αν πρέπει να τον κατηγορήσει κάποιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που τον άφησε χωρίς φιλική τηλεοπτική κάλυψη, με το δόγμα «όποιος έχει γερό πορτοφόλι, παίρνει συχνότητα». Όσο για την πολιτική τύπου στην ΕΡΤ, χειρότερα δεν γινόταν.
Το θέμα με τον Παππά είναι ότι υπήρξε κακός υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής και επιπλέον έκανε κινήσεις που έβλαψαν το κόμμα του- μην τα ξαναλέμε τώρα. Αυτό ήταν λόγος να υποβαθμιστεί, αλλά συνέβη το αντίθετο.
Από τη στιγμή που καταδικάσθηκε όφειλε να αποχωρήσει ο ίδιος από τις εκλογές –όχι να τις προβάλει ως πλυντήριο της καταδίκης του. Αυτά δεν γίνονται ούτε στον Τρίτο Κόσμο πλέον.
Και τώρα τον στέλνουν στην ΕΡΤ -για να υπενθυμίσει με την παρουσία του τον χειρότερο ΣΥΡΙΖΑ. Ό,τι και αν τους συμβεί στις 25 Ιουνίου θα είναι άξιοι της τύχης τους.
Υ.Γ.: Όσο για την επιμονή του ΣΥΡΙΖΑ να πάει και σ’ αυτές τις εκλογές ως Αριστερά, το μόνο που θα πετύχει είναι να πάρει τα ποσοστά της Αριστεράς στην Ελλάδα. Τα κορόιδα τέλειωσαν…
