Δεν μου κάνει εντύπωση. Και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας έχει αντιληφθεί ότι τα επικοινωνιακά στηρίγματα του Μητσοτάκη και η διαπλοκή στηρίζουν με κάθε τρόπο την εκλεκτή τους, την ακίνδυνη Έφη Αχτσιόγλου.
Η υποψηφιότητα Κασσελάκη έκανε το σύστημα να χάσει τη γη κάτω από τα πόδια του. Το σύστημα Μητσοτάκη και η διαπλοκή καταλαβαίνουν ότι το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Το προϊόν “Υπέρκομψη Έφη” θα σαρωθεί από το τσουνάμι Κασσελάκη.
Στο παραπάνω πλαίσιο βγήκε και ο Αλέξης Παπαχελάς να εξαπολύσει σφοδρή επίθεση στον Κασσελάκη. Εκεί μέσα γράφει απίθανα πράγματα ο Παπαχελας.
Τον φοβίζει το Intragram, χαρακτηρίζει τον Κασσελάκη “Έλληνα Τραμπ”, υποτιμά τους ψηφοφόρους και τους παροτρύνει να μην βιάζονται και κάπου εκεί μέσα μπλέκει και την άκρα Δεξιά.
Τώρα, σοβαρά Alexis; Θες να σου θυμίσουμε τι έχεις στηρίξει Alexis; Θα γελάσει και το παρδαλό κατσίκι Alexis.
Ο πανικός οδηγεί σε ασυναρτησίες Alexis.
Δείτε τώρα το άρθρο του Αλέξη Παπαχελά που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Καθημερινή”:
Kαιρός ήταν να έχουμε και εμείς έναν πολύ νέο «Ιnstagram υποψήφιο» να ζητάει την ψήφο μας. Συμβαίνει παντού και είναι σημάδι της εποχής μας. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δίνουν, σε όποιον ξέρει να τα χειρίζεται ή έχει αρκετά χρήματα για να πληρώσει τους ειδικούς, τη δυνατότητα της άμεσης επικοινωνίας με τους πολίτες. Είναι εκπληκτικό αυτό που συνέβη με την υποψηφιότητα Κασσελάκη. Αλλοι, με βαριά ονόματα και μακρά ανάμειξη στην πολιτική, πασχίζουν να συγκεντρώσουν τα φώτα της δημοσιότητας και δεν τα καταφέρνουν. Ο κ. Κασσελάκης κατάφερε μέσα σε λίγες ημέρες να γίνει θέμα συζήτησης στα ελληνικά καφενεία και σαλόνια.
Είναι θετικό, υγιές αυτό; Είναι, για ένα κλειστό πολιτικό σύστημα και μια κοινωνία που διψάει για εναλλακτικές επιλογές. Το να ανοίξουν τα παράθυρα και να μπει νέο αίμα είναι θεμιτό, αλλά και δύσκολο. Στην ελληνική πολιτική ζωή έχουν ήδη συμβεί πολλές ανατροπές. Αρχικά με την άνοδο του κ. Τσίπρα στην εξουσία και εν συνεχεία με τα νέα πρόσωπα που αναδείχθηκαν και μέσα στη Ν.Δ., αλλά και στο ΠΑΣΟΚ. Δεν αρκούν. Χρειαζόμαστε και άλλους νέους ανθρώπους με θράσος ή τρέλα, οι οποίοι θα αποφασίσουν να μπουν στο καμίνι της πολιτικής. Αν έχουν νιώσει τον κίνδυνο της απόλυσης και έχουν δουλέψει και τα ένσημά τους, ακόμη καλύτερα. Αν δεν προέρχονται από παλιά τζάκια ή από κομματικά αμφιθέατρα, ακόμη καλύτερα.
Εχει όμως και κινδύνους αυτή η νέα εποχή της πολιτικής του Ιnstagram. Στα λάθος χέρια, τη λάθος στιγμή μπορεί να φέρει στο προσκήνιο ή και στην εξουσία «Ελληνες Τραμπ» ή κάθε λογής υπερεπικοινωνιακά «φρούτα». Οι ψηφοφόροι συχνά βιάζονται για εύκολες λύσεις. Είναι συχνά έτοιμοι να πιστέψουν ότι άνθρωποι που δεν έχουν δοκιμαστεί και δεν έχουν περάσει από την κρησάρα της συμμετοχής στον δημόσιο βίο μπορεί να είναι ο «Μεσσίας» που αναζητούν. Υπήρξε ένα τέτοιο ρεύμα, για λίγο, με την εμφάνιση του μακαρίτη Βγενόπουλου στα δημόσια πράγματα. Το ένστικτό μας λέει ότι δεν θα πρέπει να αποκλείεται να εμφανιστεί σύντομα ένας υποψήφιος νέας κοπής από την άκρα Δεξιά. Το κλίμα είναι ώριμο, εντός και εκτός Ελλάδος.
Προς το παρόν, θα παρακολουθήσουμε το «φαινόμενο Κασσελάκη». Θα έχει ενδιαφέρον τι θα γράφει το βιογραφικό του σε δέκα χρόνια. Οτι είναι ακόμη ενεργός στην πολιτική ή ότι για δύο ημέρες ήταν Νο 1 σε αναφορές στο ελληνικό Τwitter;
