Του Ηλία Παπαναστασίου
Σχεδόν πενήντα μέρες μετά την έναρξη του Ρωσο–Ουκρανικού πολέμου και μετά τις κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας φαίνεται πως βγαίνουν κάποια ουσιαστικά συμπεράσματα από τις έως σήμερα εξελίξεις και ας δούμε τι «πέτυχαν» άθελά τους οι ψυχωτικοί της λεγομένης «Δύσης».
(α) Η Ρωσική Οικονομία αντέχει, το μάξιμουμ της ύφεσής της προβλέπεται στο 10–11% – ποσοστό σημαντικό αλλά όχι καταστροφικό – και ο εφοδιασμός των αγορών των πρώτων υλών από τα Ρωσικά προϊόντα επανακατατευθύνεται σε άλλες αγορές τεραστίων διαστάσεων και προοπτικών όπως η Κινεζική, η Ινδική κλπ. Αυτό δεν θα συγκρατήσει μόνο όποιες πτωτικές τάσεις της ρωσικής οικονομίας υπάρχουν αλλά πολύ πιθανόν να συντελέσουν και στην μερική ή σημαντική άνοδό της.
(β) Ο σχηματισμός και η ολοκληρωμένη διαμόρφωση ενός παράλληλου, δεύτερου διεθνούς συστήματος πληρωμών, ενός δεύτερου SWIFT, έχει προχωρήσει ταχύτατα και αποτελεί μια αληθινή επανάσταση στο σύστημα των διεθνών συναλλαγών. Δημιουργείται ένα παράλληλο σύστημα, υποσκάπτοντας την ισχύ του αμερικανοκρατούμενου υφιστάμενου και προετοιμάζοντας ένα μέλλον τελείως διαφορετικό. Πρόκειται για την μεγαλύτερη αλλαγή – ανατρεπτικού και επαναστατικού χαρακτήρα– στο διεθνές σύστημα συναλλαγών αλλά και για το τέλος της Αμερικάνικης Ηγεμονίας στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές.
(γ) Το ίδιο αφορά και την διεθνή νομισματική κυριαρχία του δολαρίου, όχι μόνο σαν αμερικανικό νόμισμα αλλά σαν απτό δείγμα αμερικάνικης δύναμης και κυριαρχίας. Η άνοδος του κινεζικού νομίσματος που αντανακλά την εκπληκτική άνοδο της Κινέζικης Οικονομίας τα τελευταία 30–35 χρόνια θα επιταχυνθεί εξαιρετικά από την Ρωσική σύμπραξη δημιουργώντας έτσι έναν γίγαντα απροβλέπτων διαστάσεων που δεν «αμφισβητεί» απλώς την Αμερικανική πρωτοκαθεδρία αλλά κυριολεκτικά την αποσαθρώνει υπονομεύοντάς την.
(δ) Είναι πάρα πολύ πιθανόν να κατευθυνθούν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου, υδρογονανθράκων και πετρελαίου σε τρίτες χώρες, φτωχότερες, όπως της Αφρικής ή της Ασίας, σε «Αυτούς που έχουν πραγματική ανάγκη» όπως ανέφερε ο Πούτιν σε ένα διάγγελμά του εχθές. Αυτό θα εχει σαν αποτέλεσμα όχι μόνο να διευρυνθεί η αγορά της «Αντι–Παγκοσμιοποίησης» ή «Παράλληλης Παγκοσμιοποίησης» όπως θα μπορούσε να ονομαστεί η σύμπραξη Ρωσίας–Κίνας αλλά και να ανέβει το κύρος της και οι συμπάθειές της σε χώρες της Αφρικής και Ασίας, χώρες δηλαδή τις όποιες οι Ευρωπαίοι Αποικιοκράτες έχουν ρημάξει οικονομικά και οι Αμερικανοί τις έχουν βομβαρδίσει και με το παραπάνω.
(ε) Η τεράστια παραγωγική δυνατότητα Κίνας, Ρωσίας, Ινδίας (και όχι μόνο) θα αποτελέσει ένα τεράστιο παραγωγικό και αποθηκευτικό στοκ εμπορευμάτων, πρωτοφανέρωτων στην παγκόσμια Ιστορία. «Εργαστήριο του Κόσμου» αποκαλούσε στην εποχή του την Μεγάλη Βρετανία ο Καρλ Μαρξ και με το ίδιο όνομα θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε και την παραγωγή εμπορευμάτων απο την νέα Υπερδύναμη που αναδεικνύεται. Υψηλότατη τεχνολογία τελευταίου τύπου, ανθρώπινο παραγωγικό δυναμικό που στηρίζεται σε έναν πληθυσμό που ανέρχεται στα 3 δις κατοίκων δηλαδή στο 40 % του Πλανητικού πληθυσμού.
(στ) Δεν θα ήταν ορθό να λησμονήσουμε τον ποιοτικό παράγοντα που είναι ο πολιτισμός. Λαοί με ιστορία 3–5000 ετών (Κινέζοι, Ινδοί) και εξαιρετικά ανεβασμένο πολιτιστικό δυναμικό θα προτείνουν μια νέα ηθική, πολιτισμική και δημιουργική προοπτική για την ανθρωπότητα και τις επόμενες γενεές. Ένας νέος, βελτιωμένος τύπος ανθρώπου θα εξελιχθεί πέρα και πάνω από την παρακμιακή και εκφυλισμένη υπόσταση του λεγόμενου «Homo Occidentalis» («Δυτικού Ανθρώπου»). Δεν θα είναι «Δυτικός» – γιατί ουσιαστικά δεν υπάρχει «Δύση» πάρα μόνο σαν «Δύση της Παρακμής» δηλαδή «Μη Δύση» αλλά και γιατί πραγματική «Δύση» είναι μόνο η «Ανατολή» που γέννησε την Δύση και όχι αντίστροφα – ούτε μόνο «Ανατολικός» αλλά ένας σύμμεικτος, σύνθετος και ολοκληρωμένος λαός, ένας Homo Universalis, κληρονόμος του παγκόσμιου Πολιτισμού, Ανατολής και Δύσης, Βορρά και Νότου. Όχι ένας «διαχωρισμένος», διασπασμένος άνθρωπος αλλά ένας ανώτερος, ηθικά συγκροτημένος, μορφωτικά «εξυψωμένος», πνευματικά υψιπετής και ολοκληρωμένος άνθρωπος. Ένας πλανητικός, «ανθρώπινος άνθρωπος».
Είναι λοιπόν φυσιολογικό, απέναντι σε αυτή την προοπτική, οι ψυχοπαθείς Προτεστάντες Αγγλοσάξονες με «πρωτοπορία» τους Αμερικάνους, να παρουσιάζουν «παραληρηματική κρίση μεγαλείου» και «παραληρηματική μανία καταδίωξης» θεωρώντας τους Ρώσους «υπάνθρωπους» άξιους να καούν στο πυρ το εξώτερον και στα σκοτεινά ερέβη της κολάσεως. Πάσχουν με άλλα λόγια από «Θρησκευτική ψύχωση καταδίωξης», θέλοντας να κάψουν στη πυρά τον αντίπαλο, να τον εξαφανίσουν «από προσώπου γης» και – ει δυνατόν – να τον εξαϋλώσουν. Ακριβώς γι’ αυτόν το λόγο μιλάνε τόσο επιπόλαια για «Πυρηνικό Πόλεμο» φτάνοντας στο ελεεινό σημείο να υπολογίζουν «μόνο» σε 90 (!) εκατομμύρια τα πρώτα θύματα, σπρώχνουν συνέχεια τον γελοίο Ζελένσκυ να σκληραίνει διαρκώς την στάση του και σκοπεύουν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και πυρηνικά όπλα ! Άλλωστε, τι αξίζει η Ανθρωπότητα χωρίς το δολάριο και το «Ευαγές Ίδρυμα του Χρηματοπιστωτικού Καπιταλισμού»;
Όσοι διαφοροποιούμαστε και αμφισβητούμε τον «Αμερικανισμό» σαν ιδεολογία και για τον οποίο έγραψε και ο Λένιν αλλά και οι Γκράμσι, Τρότσκι, Στάλιν κλπ. ερχόμαστε να τοποθετηθούμε στο θεμελιακότερο ερώτημα των ημερών αλλά και των ημερών που έρχονται: Θα αφήσουμε τους Ψυχοπαθείς, ψυχωτικούς και παραληρηματικούς ασύδοτους, άνετους και ελευθέρους ή θα τους περιμαζέψουμε στο πλησιέστερο ψυχιατρείο για να μπορέσει να επιβιώσει η ανθρωπότητα; Και ποιο είναι αυτό το «ψυχιατρείο» αν όχι, η δύναμη και αποφασιστικότητα, η βούληση και η τόλμη των λαών να πουν το δικό τους «Όχι» στα σατανικά, ερεβώδη και μισανθρωπικά σχέδια των «Δυτικών» Βελζεβούληδων που προτιμούν να εξαφανίσουν το ανθρώπινο είδος πάρα να αφήσουν τους Ρώσους να εκπληρώνουν τους στόχους τους, να αφανίσουν τον Πλανήτη πάρα να «χάσουν», να εξαϋλώσουν το ανθρώπινο κύτταρο παρά να συνδιαλλαγούν! Πρόκειται για «ολοκληρωμένους ψυχοπαθείς» και όχι για ημί–τρελλους, για παραληρηματικούς που πιστεύουν τα μεταμεσονύκτια ψυχωτικά τους επεισόδια και για ψυχρόαιμους δολοφόνους που ηδονίζονται βλέποντας ανάλογες ταινίες του Χόλυγουντ και πιστεύοντας την «εικόνα του καθρέπτη» που τους παρουσιάζει παντοδυνάμους (Παραλήρημα μεγαλείου). Παραληρούν με την χρήση των πυρηνικών ηδονιζόμενοι ταυτόχρονα με την φαντασίωση «εξαφανίζω τον αντίπαλο στο μυαλό μου, γιατί να μην το κάνω και πράξη;». Θα τους αφήσουμε;
