Του Νίκου Λακόπουλου
Οι παλινωδίες της κυβέρνησης στο θέμα της πανδημίας και του υποχρεωτικού εμβολιασμού -αυτή τη φορά χωρίς …ηλιοβασιλέματα- δείχνουν πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει χάσει την μπάλα. Αν μη τι άλλο, ο ανέμελος πρωθυπουργός που ξέραμε -με την ποδηλατάδα στην Πάρνηθα- αν δεν βρίσκεται σε πανικό, δρα πια υπό καθεστώς άγχους -πιο πολύ για την δημοφιλία του -παρά για τον τουρισμό.
Ο Πρωθυπουργός δεν ακούει πια τους ειδικούς, όπως έλεγε, αλλά ούτε καν τους υπουργούς του, αν αληθεύει η πληροφορία ότι την απόφαση για το κλείσιμο της Μυκόνου την αγνοούσαν οι αρμόδιοι υπουργοί όπως ο υπουργός Υγείας, ο Άδωνις Γεωργιάδης -που συνήθως προηγούνταν στις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού και ο υπουργός Τουρισμού Χάρης Θεοχάρης.
Βέβαια από καιρό ορισμένοι υπουργοί έχουν καταργηθεί καθώς βγαίνουν να μιλήσουν αντί γι΄αυτούς ο Γεραπετρίτης και ο Σκέρτσος δείγμα πως ο Μητσοτάκης μάλλον έκανε ανασχηματισμό, αλλά ξέχασε να τον ανακοινώσει.
Έτσι ορισμένοι υπουργοί δεν είναι πια στην κυβέρνηση και ένα επιτελείο κυβερνά με πολλούς υφυπουργούς να είναι πιο ενημερωμένοι από τους υπουργούς του -πράγμα που συνέβαινε όμως από την αρχή του σχηματισμού της κυβέρνησης.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε υποσχεθεί πριν τις εκλογές ένα μικρό και ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα και μάλλον το έκανε με μια κυβέρνηση μέσα στην κυβέρνηση που παίρνει τις αποφάσεις μάλλον …κρυφά από την υπόλοιπη κυβέρνηση -πολλά μέλη της οποίας δυο χρόνια μετά δεν γνωρίζουμε καν, ούτε έχουμε δει καν το πρόσωπό τους.
Για την απόφαση για τη Μύκονο -που δείχνει έναν πρωθυπουργό με …πυγμή- έγινε όπως λέγεται και γράφεται μια κλειστή σύσκεψη στο Μαξίμου με τον Νίκο Χαρδαλιά πάντα σε ρόλο σούπερμαν. Οι αρμόδιοι υπουργοί θα πρέπει να βλέπουν συνεχώς τηλεόραση για να μαθαίνουν τι ….έχουν αποφασίσει.
Οι άνεμοι και οι θύελλες
Κι όσο για τους ειδικούς και την Επιτροπή -που ακούει υποτίθεται ο Πρωθυπουργός- όχι μόνο εισηγήσεις δεν προλαβαίνουν να κάνουν, αλλά θα πρέπει να προσέχουν τι λένε όταν βγαίνουν με απόγνωση στα τηλεοπτικά παράθυρα για να στείλουν μηνύματα για την έξαρση της πανδημίας.
Μάταια. Ο Πρωθυπουργός δεν θα επιτρέψει στους ανεμβολίαστους να καταστρέψουν την ελευθερία των άλλων -δηλαδή τη δική του επιτυχία -που προαναγγέλθηκε πριν υπάρξει: η κυβέρνηση είχε θέσει στόχο να εμβολιασθεί το 70% μέχρι τον Ιούνιο και τώρα πια τον ξαναθέτει για τον Σεπτέμβριο -με μια απίστευτη μεθόδευση να τιμωρεί όποιον δεν έχει εμβολιασθεί -αν και πολλές φορές δεν πρόλαβε να το κάνει.
Παρότι ο Πρωθυπουργός τάχθηκε κατά των απολύσεων, ενώ ο υπουργός Εσωτερικών επέμενε πως όποιος αρνείται να εμβολιαστεί «θα επιστρέψει στη δουλειά του εμβολιασμένος ή θα επιλέξει ότι δεν θέλει να κάνει αυτή τη δουλειά» -μάλλον κανένας δεν υπολόγισε τι πρόκειται να συμβεί όταν εφαρμοσθεί το μέτρο.
Πόσες χιλιάδες θα βρεθούν με αναστολή εργασίας και πώς θα αναπληρωθούν; Και όπως αναρωτιέται ο υπουργός «είναι δίκαιο ο νέος, εμβολιασμένος, εργαζόμενος, εργαζόμενος ο οποίος θα προσληφθεί στη θέση του ανεμβολίαστου να απολυθεί όταν με το καλό τελειώσει η πανδημία για να επιστρέψει στη θέση του ο ανεύθυνος, που αρνήθηκε να εμβολιαστεί;».
«Θα γίνουν σίγουρα απολύσεις όταν υπάρχει περίπτωση η επιχείρηση να καταστραφεί» θα πει ο άλλος αιμοβόρος Άδωνις Γεωργιάδης.- και προφανώς αναφέρεται σε χιλιάδες απολύσεις.
Αφήνοντας η κυβέρνηση είκοσι χιλιάδες υποψήφιους έξω από τα πανεπιστήμια και απειλώντας χιλιάδες με απολύσεις και ο Βορίδης με το Πειθαρχικό τους δημόσιους υπαλλήλους η κυβέρνηση δείχνει το πραγματικό της πρόσωπο -καταστρέφοντας το προφίλ του «καλού», του «ανθρώπινου» Μητσοτάκη -«εγώ δεν θα σας βάλω φόρους».
Το «ελεύθερο» καλοκαίρι
Το «ελεύθερο» καλοκαίρι που προανήγγειλε το Πάσχα ο Μητσοτάκης μας οδηγεί -καθώς θα ακούμε κάθε μέρα το ίδιο δελτίο ειδήσεων για τα κρούσματα, τα μέτρα, την αποτυχία δηλαδή της κυβέρνησης- ένα μαύρο φθινόπωρο -με άγνωστες εξελίξεις.
Στον διαγκωνισμό των υπουργών που αλληλοσυγκρούονται με τον Μητσοτάκη απόντα να έρχεται μετά ως διαιτητής πολλοί βλέπουν ήδη την μεταμητσοτακική εποχή όπου βιάζονται να πιάσουν θέση.
Η κατάρρευση του «Μωυσή» δεν θάναι αργή, αλλά απότομη με πιθανές δραματικές εξελίξεις καθώς αποδεικνύεται πώς ο «καλύτερα προετοιμασμένος πρωθυπουργός» που εξελέγη με μεγάλα λόγια και φανφάρες δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε καν την παράλυση της κυβέρνησής του -που θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια καταστροφή που η ίδια έχει προκαλέσει.
Είναι η ώρα που όπως έλεγε ένας υπουργός μιας άλλης κυβέρνησης «θα μας πάρουν με τις πέτρες». Το σόου της «επιτυχίας» όπου η κυβέρνηση πανηγυρίζει που η ύφεση δεν είναι τελικά τόσο μεγάλη ή οι νεκροί είναι λιγότεροι από άλλες χώρες κάπου εδώ τελειώνει.
Μαζί με τα λεφτά που άφησε στην κυβέρνηση η προηγούμενη -το Ταμείο Ανάκαμψης αφορά κυρίως την επόμενη τετραετία. Γι΄αυτό ο Μητσοτάκης εγκαινιάζει τελευταία ό,τι κινείται, ακόμα και έργα που θα γίνουν στο μέλλον, προκειμένου να εμφανίσει «έργο».
Οι υπουργοί του είναι περισσότερο αντιπαθείς από ό,τι δημοφιλής και η δημοσκοπική εικόνα δείχνει κατάρρευση της ηγεμονίας του -χωρίς να ωφελείται προς το παρόν ο ΣΥΡΙΖΑ από αυτό.
Η βεβαιότητα όμως πως η κυβέρνηση θα κάνει περίπατο στις εκλογές δεν υπάρχει πια. Πρόκειται για ένα αβέβαιο και ρευστό πολιτικό σκηνικό που εγκυμονεί εξελίξεις.
Δυο χρόνια η κυβέρνηση έκανε τους Έλληνες φτωχότερους -πριν την πανδημία- με λιγότερα δικαιώματα και περισσότερα ψυχοφάρμακα, όπως δεν καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις που ωστόσο βλέπουν την οργή να εκτοξεύεται πάνω από την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση.
Η φούσκα της «Φωτεινής Ελλάδας», της υπόσχεσης για ανάπτυξη 4% και δουλειές για όλους θα σκάσει με πάταγο, όταν οι νέοι αγανακτισμένοι βγουν ξανά στους δρόμους. Και φροντίζει ο Μητσοτάκης να συμβεί αυτό, μάλλον γιατί έχει τυφλωθεί από αλαζονία.
