«Έχουμε ίσως τον καλύτερο ηγέτη ευρωπαϊκής χώρας, γι’ αυτό και η Ελλάδα πηγαίνει καλύτερα από άλλες χώρες της Ευρώπης», δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της «Μυτιληναίος», Ευάγγελος Μυτιληναίος, αναφερόμενος στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, μιλώντας στη συνέντευξη στο Forum του Οικονομικού Ταχυδρόμου.
«Όσοι υποτίμησαν τον Μητσοτάκη το 2016, νομίζω ότι το έχουν μετανιώσει πολύ πικρά. Απέδειξε, και το λέω με υπερηφάνεια σαν Έλληνας, ότι όχι απλώς μπορούσε, αλλά ήταν πολύ πιο έτοιμος από όσο πίστευαν. Έχουμε ίσως τον καλύτερο ηγέτη ευρωπαϊκής χώρας, γι’ αυτό και τα πάμε καλύτερα από άλλες χώρες», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Μυτιληναίος.
Υπογράμμισε, ωστόσο, ότι η έλλειψη αντιπολίτευσης προκαλεί μια μονοκρατορία, που δεν είναι καλή για τη δημοκρατία: «Θλίβομαι σας Έλληνας που δεν υπάρχει μια αξιόλογη αντιπολίτευση».
Απαντώντας σε ερωτήσεις, ο κ. Μυτιληναίος ανέφερε ακόμη τα εξής:
-Για το μέλλον της Ευρώπης: Η Ευρώπη πλησιάζει στα αδιέξοδά της, που έχουν σχέση με το κόστος της ενέργειας και της άμυνας. Η Ευρώπη είναι κολλημένη, πρέπει να επανασχεδιαστεί από μηδενική βάση. Οι πολιτικοί σχηματίζουν μια ασθενή δύναμη με μικρή επιρροή, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι είναι εκλεγμένοι. Μας λείπουν η Μέρκελ και ο Ντράγκι. Και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα μπορούσε να αποτελείται από τους άριστους, όμως αντί αυτού οι εκλογές γίνονται με σταυρό. Η Ευρώπη εκπέμπει το 8% των ρύπων παγκοσμίως και έχει πάρει το θέμα της κλιματικής αλλαγής λες και είναι αποκλειστικά δικό της. Πολλές βιομηχανίες μεταφέρονται εκτός Ευρώπης εξαιτίας του ενεργειακού κόστους.
-Για την ελληνική οικονομία: Είμαι αισιόδοξος για την Ελλάδα, όχι όμως για την Ευρώπη. Είναι ενδιαφέρον ότι οι προοπτικές της Νότιας Ευρώπης σύμφωνα με όλους τους αναλυτές είναι καλύτερες σε σχέση με τον Βορρά. Και ο βασικός λόγος είναι ότι η Βόρεια Ευρώπη βασίστηκε στην ενεργοβόρο βιομηχανία, από την οποία τώρα λείπει η φθηνή ενέργεια. Το πλεονέκτημα έγινε μειονέκτημα. Στην Ελλάδα με όλα τα κακά και τα δύσκολα των μνημονίων έγινε μια διευθέτηση για το χρέος που μας πάει μέχρι το 2032. Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία, έχουμε ξεχάσει τους πρωταγωνιστές που κατάφεραν να φτιάξουν το οικονομικό πακέτο της επόμενης ημέρας, που ήταν η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και ο κ. Βενιζέλος ως υπουργός Οικονομικών. Αν συνεχίσουμε να έχουμε πολιτική σταθερότητα, όπως έχουμε τώρα, τα επόμενα χρόνια θα είναι καλά για την Ελλάδα.
Για τα τιμολόγια του ρεύματος: Αδικούμε τον κ. Σκυλακάκη ο οποίος διακρίνεται για τις γνώσεις του περί τα οικονομικά, αλλά στα ενεργειακά ίσως πρέπει να μπει πολύ πιο βαθιά για να ελέγχει με καλύτερο τρόπο, όπως θα ήθελε το υπουργείο. Τα χρωματιστά τιμολόγια είναι μια απλή διαδικασία, για να γίνουν πιο εύκολα αναγνωρίσιμα από τον πολίτη. Η κυβέρνηση εκδήλωσε την προτίμησή της με το τιμολόγιο που θα αλλάζει κάθε μήνα, και ο καταναλωτής αν θέλει το δέχεται. Δεν είναι τόσο δύσκολο να το εξηγήσει κανείς.
Για τις τιμές της ενέργειας: Το φυσικό αέριο, που είναι το βασικό καύσιμο ηλεκτροπαραγωγής (μαζί με τις ΑΠΕ), είναι σε ευαίσθητη ισορροπία προσφοράς-ζήτησης. Όσο δεν συμβαίνει κάτι θα βλέπουμε πλαγιοκαθοδική κίνηση, που θα πλησιάζει στην κανονικότητα. Μην ξεχνάμε όμως ότι τα 40 ευρώ ανά μεγαβατώρα είναι υπερδιπλάσια τιμή από τα 15.
-Για τα ενεργειακά έργα: Θα βοηθήσουν στην ανάκαμψη της οικονομίας, είπε ο κ. Μυτιληναίος, κάνοντας ιδιαίτερη αναφορά στον πλωτό σταθμό Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου στην Αλεξανδρούπολη, που αναμένεται να λειτουργήσει στις αρχές του 2024 και θα καθιερώσει τη χώρα μας σαν ενεργειακό κέντρο για την περιοχή.
-Για τις κατασκευές: Είναι θέμα που απασχολεί παρά πολύ και τον πρωθυπουργό, γιατί έχουν δοθεί έργα σχεδόν 15 δισ. αλλά στην πλειοψηφία τους είναι κολλημένα. Ο πρωθυπουργός περιμένει την επανεκκίνηση, ώστε μέσω των πολλαπλασιαστών να διαχυθεί η δραστηριότητα σε όλη την οικονομία. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και προσπάθεια για να εκκινήσουν όχι μόνον οι μεγάλες αλλά και οι μικρότερες κατασκευές. Από τον τομέα λείπουν 200.000 εργαζόμενοι, έχουν γίνει πολλές προτάσεις, αλλά δεν έχει ληφθεί κάποιο μέτρο. Και η ρευστότητα των εταιρειών είναι επίσης ένα θέμα, γιατί το κράτος καθυστερεί να πληρώσει.
