Του Γιάννη Ραγκούση
Οι ευρωεκλογές του 2024 θα είναι οι πρώτες ευρωεκλογές μετά από το 2009 που θα πραγματοποιηθούν χωρίς την ταυτόχρονη διεξαγωγή των αυτοδιοικητικών εκλογών, μολονότι το μέλλον των δήμων και των περιφερειών είναι κι αυτό σφιχταγκαλιασμένο με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο βασικότερος λόγος που το 2010 εισηγήθηκα στο πλαίσιο του Καλλικράτη, την ταυτόχρονη διεξαγωγή ευρωεκλογών και αυτοδιοικητικών εκλογών ήταν η μεγάλη ανησυχία που είχε προκαλέσει η μειωμένη συμμετοχή στις ευρωεκλογές του 2009, έναντι αυτών του 2004.
Συγκεκριμένα, το 2009, στις ευρωεκλογές, είχε καταγραφεί μία μείωση συμμετοχής σε σύγκριση με τις ευρωεκλογές του 2004, της τάξης του ενός (1) εκατομμυρίου εκλογέων!
Μία πολύ ανησυχητική μείωση που αν συνεχιζόταν, εκ των πραγμάτων, θα έθετε σοβαρά ερωτήματα νομιμοποίησης των δημοκρατικών-εκλογικών διαδικασιών στην πατρίδα μας.
Ταυτόχρονα βεβαίως, με τη συγκεκριμένη θεσμική μεταρρύθμιση, οι δημοτικές και περιφερειακές αρχές για πρώτη φορά κέρδιζαν έναν χρόνο θητείας επιπλέον, ενώ η εξουθενωμένη από τις πολιτικές αναταράξεις ελληνική οικονομία, απαλλασσόταν από την αναταραχή μίας πρόσθετης προεκλογικής περιόδου.
Επιπλέον, αξιοσημείωτη ήταν και η δημοσιονομική εξοικονόμηση από τη συγνώνευση των δύο εκλογικών αναμετρήσεων.
Η μεταρρύθμιση πέτυχε τον πολιτειακό, δημοκρατικό-κι όχι κομματικό-στόχο της.
Στις επόμενες ευρωεκλογές του 2014 και του 2019 η συμμετοχή αυξήθηκε ξανά, κατά 700.000 εκλογείς περίπου, κι έτσι αποφεύχθηκε η δημοκρατική απονομιμοποίηση των ευρωεκλογών.
Άραγε σήμερα και μετά την κατάργηση της συγκεκριμένης πρόβλεψης του Καλλικράτη τι έχουμε αποφασίσει και τι υλοποιούμε;
Μετά τις τελευταίες αποφάσεις, έχουμε καθιερώσει, τη διεξαγωγή κάθε 5 χρόνια, δύο ξεχωριστών εκλογικών αναμετρήσεων – αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές- με διαφορά λίγων μηνών μεταξύ τους.
Δηλαδή, έχουμε καθιερώσει την οργάνωση δύο πολύμηνων προεκλογικών περιόδων, η μία αμέσως μετά την άλλη. Με το δημοσιονομικό κόστος να ανέρχεται σε δεκάδες εκατομμύρια Ευρώ και το κόστος για την ελληνική οικονομία να μην μπορούμε να το υπολογίσουμε αλλά να γνωρίζουμε ότι είναι μεγάλο.
Τι γίνεται όμως με το μεγαλύτερο κόστος, το πολιτειακό κόστος, το κόστος για τη δημοκρατία από την αύξηση της αποχής;
Ειλικρινά εύχομαι, βοηθούσης και της επιστολικής ψήφου, να μην αποδειχτεί αυτό το πισωγύρισμα εξόχως προβληματικό ΚΑΙ για τη δημοκρατίας μας, καθώς και να μην χρειαστεί να επιστρέψουμε εκόντες άκοντες στην πρόβλεψη του Καλλικράτη.
Ειλικρινά εύχομαι να μην αποδειχτεί ότι ενδεχόμενη αύξηση της αποχής στις ευρωεκλογές θα παίξει επικουρικό ρόλο στις άλλες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες που ήδη υφίστανται, ώστε να ενισχυθούν εκλογικά, διάφορα πολιτικά μορφώματα της Ακροδεξιάς.
Ειλικρινά εύχομαι να κάνω εγώ λάθος.
Στοιχεία:
-στις Ευρωεκλογές του 2004, που διεξήχθησαν μόνες τους, πήραν μέρος 6.283.637 πολίτες.
-στις Ευρωεκλογές του 2009, που διεξήχθησαν μόνες τους, πήραν μέρος 5.261.749 πολίτες.
-στις Ευρωεκλογές του 2014, που διεξήχθησαν μαζί με τις αυτοδιοικητικές εκλογές, πήραν μέρος 5.941.636 πολίτες.
-στις ευρωεκλογές του 2019, που διεξήχθησαν κι αυτές μαζί με τις αυτοδιοικητικές εκλογές, πήραν μέρος 5.920.355 πολίτες.
