Από την Ελλάδα στο Πακιστάν, από την Πύλο στο Μπαντλί το τραγικό ναυάγιο της νύχτας της 13ης Ιουνίου έχει αφήσει το στίγμα του. Σε αυτή την μικρή πόλη του Πακιστάν, το Μπαντλί, από όπου κατάγονταν 24 νέοι άνθρωποι που ενδέχεται να συγκαταλέγονται μεταξύ εκατοντάδων πνιγμένων, έχει αφήσει ολόκληρες οικογένειες απαρηγόρητες.
Τις τελευταίες ημέρες στο Μπαντλί, συγγενείς των αγνοουμένων δίνουν δείγματα DNA για να βοηθήσουν στον εντοπισμό των 82 νεκρών από το ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου.
Επισκέπτες πηγαινοέρχονταν στα σπίτια απελπισμένων οικογενειών σε αυτή την πόλη των 15.000 κατοίκων που βρίσκεται σε απόσταση τέσσερις ώρες οδικώς νοτιοανατολικά του Ισλαμαμπάντ, στο τμήμα του Κασμίρ που ελέγχεται από το Πακιστάν.
Συγγενείς αγνοουμένων παρέμειναν καθισμένοι, μπρούμυτα, στους δρόμους. Σαν να διατηρούν μια μάταιη ελπίδα, κηδείες δεν έχουν τελεστεί ακόμη.
Η Σαχνάζ Μπίμπι είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι συνομίλησε τηλεφωνικά με τον 20χρονο γιο της Ιναάμ Σαφάτ, μια μέρα πριν ένα παλιό και υπερφορτωμένο αλιευτικό αναχωρήσει από τη Λιβύη για τα ύδατα της Μεσογείου, παίρνοντας μια από τις επικίνδυνες μεταναστευτικές διαδρομές στον κόσμο.
«Το βράδυ, ο γιος μου μου είπε ότι ο καιρός δεν ήταν καθαρός. Του είπα να μην ανέβει στο σκάφος, αλλά δεν με άκουσε», είπε η 50χρονη Μπίμπι αφού έδωσε δείγμα DNA σε ένα τοπικό νοσοκομείο.
«Μου είπε: “Μάνα, σε αφήνω, έχοντας την προστασία του Αλλάχ. Προσευχήσου για μένα», προσθέτει, με τη φωνή της βραχνή από το κλάμα, σκουπίζοντας τα δάκρυα με το σάλι της.
Οι ελληνικές αρχές δεν γνωρίζουν ακριβώς πόσα άτομα επέβαιναν στο σκάφος όταν σημειώθηκε το ναυάγιο, ένα από τα χειρότερα ανατολική Μεσόγειο τα τελευταία χρόνια.
«Οι άνθρωποι δεν συνεργάζονται»
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Μετανάστευσης (ΔΟΜ) και η Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR) εκτιμούν ότι στο σκάφος επέβαιναν μεταξύ 400 και 750 επιβάτες, συμπεριλαμβανομένων γυναικών και παιδιών. Σύμφωνα με μια προκαταρκτική έρευνα της πακιστανικής αστυνομίας, περίπου 800 άνθρωποι επέβαιναν στο σκάφος.
Εκατοντάδες από τους μετανάστες πιστεύεται ότι προέρχονται από το Πακιστάν, κυρίως από τις επαρχίες Παντζάμπ και Κασμίρ.
Ένας αξιωματούχος της πακιστανικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ερευνών (FIA) είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι περισσότερες από 75 οικογένειες έχουν αναφέρει την εξαφάνιση ενός συγγενή που πιστεύεται ότι επέβαινε στο σκάφος.
Ο Σαρφράζ Καν Βιρκ, ένας ανώτερος αξιωματούχος της FIA στη Λαχόρη, τόνισε σε δημοσιογράφους ότι στο παρελθόν μετά από τέτοιες τραγωδίες, πολλές οικογένειες αρνούνται να μιλήσουν στις αρχές.
«Μας λένε: θέλουμε να στείλουμε έναν ακόμη γιο (στην Ευρώπη) και θα μπλέξουμε αν ανοίξετε υπόθεση», είπε.
«Υπάρχουν οικογένειες που είχαν στείλει έναν πρώτο αδερφό στην Ιταλία και μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια για τον δεύτερο αδερφό, θέλουν να στείλουν τον τρίτο. Άρα έχουμε πολλά προβλήματα και οι άνθρωποι δεν συνεργάζονται μαζί μας», πρόσθεσε.
Το Πακιστάν παλεύει με σοβαρές οικονομικές δυσκολίες: καλπάζοντα πληθωρισμό, υποτίμηση της ρουπίας, περιορισμένες εισαγωγές και χαμηλή βιομηχανική παραγωγή.
«Οι ροές δεν θα σταματήσουν»
Το πακιστανικό Κασμίρ, όπου το Μπαντλί βρίσκεται ανάμεσα σε καταπράσινους λόφους, υπήρξε ιστορικά το σημείο αφετηρίας για πολλούς μετανάστες που αναζητούν μια καλύτερη ζωή αλλού, αψηφώντας κινδύνους.
Πολλοί διακινητές ανθρώπων αναπτύσσουν δράση στην περιοχή αυτή. Οι αρχές τόνισαν ότι συνέλαβαν 15 ύποπτους που φέρεται να συνδέονται με το ναυάγιο στην Πύλο.
«Αυτό που συνέβη στον αδελφό μας δεν πρέπει να συμβεί σε κανέναν άλλο. Η παράνομη διακίνηση ανθρώπων αυξάνεται, δεν θα σταματήσει», λέει ο Ουαχίντ Ουαζίρ, 38 ετών του οποίου ο μικρότερος αδελφός Ιμράν, 32 ετών, αγνοείται.
«Αυτοί που διακινούν παράνομα ανθρώπους και συλλαμβάνονται δεν πρέπει να απελευθερώνονται. Πρέπει να τιμωρούνται δημόσια, ώστε να μην τολμήσει κανείς να κάνει κάτι τέτοιο στο μέλλον», λέει.
Ένας υψηλόβαθμος διοικητικός αξιωματούχος της περιοχής, ο Σαρντάρ Μουστάκ Αχμάντ, επιβεβαίωσε ότι αγνοούνται 24 ντόπιοι.
Οικογένειες στο Μπαντλί συνεχίζουν να προσκολλώνται στα τελευταία λόγια που άκουσαν από τους νεκρούς αγαπημένους τους, ελπίζοντας σε ένα θαύμα.
«Ο γιος μου μού είπε ότι τους έβαζαν στη βάρκα. Ο καιρός δεν ήταν καλός», είπε η Τασλίμ Μπιμπί, 48 ετών, η οποία θρηνεί τον 20χρονο γιο της, Ακάς Γκουλζάρ.
«Η φωνή του έσβησε σταδιακά και δεν μπορούσε να συνεχίσει να μιλάει».
