Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Δύο εβδομάδες μεσολαβούν έως τις εκλογές της 25ης Ιουνίου, αλλά ουδείς τρέφει ψευδαισθήσεις ότι «γαλάζια»… αυτογκόλ, όπως οι δηλώσεις του (καρατομηθέντος τελικά) υποψήφιου βουλευτή στην Εύβοια Σπ. Πνευματικού για τους καρκινοπαθείς, μπορεί να επηρεάσουν τις τάσεις του εκλογικού σώματος και να φέρουν σοβαρές αλλαγές στα αποτελέσματα.
Η δεύτερη προεκλογική περίοδος φαίνεται να βρίσκεται, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, στον αυτόματο πιλότο, χωρίς αξιοσημείωτα ξεσπάσματα ή σκαμπανεβάσματα. Από μια άποψη, σχεδόν όλοι -και κυρίως οι πρωταγωνιστές- δείχνουν να καταλαμβάνονται περισσότερο από το άγχος να κυλήσουν, σαν αγγαρεία, οι επόμενες δύο εβδομάδες χωρίς εκπλήξεις και ανατροπές σε σχέση με το σκηνικό της 21ης Μαΐου. Η υποτονικότητα αυτή όμως ενέχει και τους δικούς της κινδύνους και παγίδες.
Στοιχειώδης αντίδραση
Τα έως τώρα δεδομένα είναι τέτοια, που δείχνουν ότι δεν υπάρχει στον ορίζοντα κάτι ικανό να ανακόψει την κατάκτηση της αυτοδυναμίας, μικρότερης ή μεγαλύτερης, από τη Ν.Δ. Αντίθετα στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ κάθε ημέρα που περνάει η «λευκή πετσέτα» υψώνεται ολοένα και πιο πολύ, ενώ η αντιπολιτευτική δραστηριότητα εξαντλείται μάλλον στα στοιχειώδη και τα απολύτως απαραίτητα, με τις περιοδείες του κ. Τσίπρα να έχουν περισσότερο υπηρεσιακό χαρακτήρα και τις τηλεοπτικές εμφανίσεις συγκεκριμένων κομματικών στελεχών να γίνονται στη σκιά του «παθήματος Κατρούγκαλου».
Ωστόσο με δηλώσεις αναφορικά με την «τουρκική μειονότητα» και κυρίως με την εμμονή σε αυτές στελέχη όπως ο Νίκος Φίλης επιβεβαιώνουν ότι -αν και κάνουν πρόσθετη ζημιά εν όψει της μεθεπόμενης Κυριακής- επιμένουν να κινούνται από τώρα με όρους εσωκομματικής επόμενης μέρας. Ακόμη και η είδηση για το επικείμενο κλείσιμο της (εμβληματικής για τον ΣΥΡΙΖΑ) εφημερίδας «Documento» ήρθε μέσα σε αυτή τη συγκυρία να επιδράσει αρνητικά στο όλο κλίμα.
Εχοντας «απορροφήσει» υποθέσεις δεκάδων σκανδάλων, αντιθεσμικών εκτροπών, απευθείας αναθέσεων πολλών δισ. ευρώ, πυρκαγιών και θεομηνιών, τηλεφωνικών υποκλοπών και παρακολουθήσεων, ακόμη και της πρόσφατης πολύνεκρης τραγωδίας των Τεμπών, η Ν.Δ. έχει απέναντί της έναν ΣΥΡΙΖΑ που -χωρίς να έχει καν ανοίξει ακόμη ουσιωδώς τη συζήτηση για τα βαθύτερα αίτια της συντριβής του- εξακολουθεί να μην μπορεί να βρει τα πατήματά του.
Γι’ αυτό και -όταν έχουν προηγηθεί τόσο πολλά- η περίπτωση Πνευματικού μοιάζει με ακόμα μία σταγόνα στον ωκεανό, έστω κι αν ο κ. Τσίπρας με σύσσωμο το κομματικό επιτελείο έσπευσε να δώσει μέχρι και έκτακτη συνέντευξη Τύπου για να καταγγείλει την «κρυφή ατζέντα» της Ν.Δ. στον χώρο της Υγείας. Πέρα από την άσχημη ψυχολογική διάθεση, διάχυτη είναι και η πολιτική εκτίμηση ότι τα ολέθρια λάθη στρατηγικής των πρώτων εκλογών κατέστησαν μη αναστρέψιμη την κατάσταση και για τις δεύτερες. Ετσι, το (ανδρεοπαπανδρεϊκό) mea culpa που επικαλέστηκε ο κ. Τσίπρας ήταν απλώς η κορυφή του παγόβουνου.
Με ρεαλιστικούς όρους το στοίχημα πλέον για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι να κρατηθεί στα εκλογικά ποσοστά του Μαΐου για να μπορέσει να μπει σε μια «ψύχραιμη» φάση αποτίμησης των εξελίξεων και να αποφύγει την ασύντακτη διάλυση.
Την ίδια ώρα όμως οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μπορεί να υπάρξει περαιτέρω άνοιγμα της διαφοράς. Ούτως ή άλλως έχει αρχίσει να καταγράφεται μια προϊούσα αποσύνθεση, με το ηθικό στο εσωτερικό του να βρίσκεται στο ναδίρ, τις φυγόκεντρες ροπές να ενισχύονται και τα μαχαίρια να ακονίζονται γύρω από πρόσωπα και πολιτικές. Η πραγματικότητα επίσης είναι ότι το βλέμμα των περισσοτέρων δεν είναι πια στην 25η, αλλά στην… 26η Ιουνίου και στις εξελίξεις που θα διαμορφωθούν ακόμη και για το θέμα της ηγεσίας. Ηδη με τη δήλωση «θα κριθούμε όλοι συλλογικά και ατομικά», την οποία επανέλαβε προχθές ο κ. Τσίπρας, έχει αφήσει ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα σε ό,τι αφορά και τον ίδιον.
Πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας» αναφέρουν πάντως ότι τις προηγούμενες ημέρες επήλθε παρασκηνιακά ένα «modus vivendi» ανάμεσα στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και στην «Ομπρέλα» υπό τον Ευκλ. Τσακαλώτο προκειμένου οι εξελίξεις της επόμενης μέρας στο κόμμα να κινηθούν σε «ενωτική» κατεύθυνση και οι όποιες αλλαγές να γίνουν συντεταγμένα. Στο πλαίσιο αυτό ο κ. Τσίπρας αναβάθμισε την τελευταία εβδομάδα στο πλευρό του, εκτός από τον κ. Τσακαλώτο, και την Εφη Αχτσιόγλου, ενώ και ο Αλέξης Χαρίτσης -που λογίζεται προεδρικός- έχει τις καταβολές του και αυτός στην εσωκομματική «Ομπρέλα».
Εστω κι έτσι πάντως το κλίμα κατά την παρουσίαση του οικονομικού προγράμματος αυτές τις ημέρες σε εκδήλωση στο Χαλάνδρι μαζί με την ομάδα αυτή (συμπεριλαμβανομένου του Διονύση Τεμπονέρα, που αποτελεί τη νέα «επιλογή» του κ. Τσίπρα) ήταν βαρύ έως καταθλιπτικό και δηλωτικό του κλίματος για τις 25 Ιουνίου.
Η «λευκή πετσέτα» και η υπηρεσιακή διαχείριση από τον κ. Τσίπρα φάνηκαν επίσης από την ατολμία του να κάνει οποιαδήποτε αλλαγή και στις λίστες των επερχόμενων εκλογών προκειμένου να μη διαταράξει τις εσωκομματικές ισορροπίες. Ενώ υπήρξαν αρκετές εσωτερικές φωνές για την ανάγκη να δοθεί -έστω και τώρα- ένα σχετικό μήνυμα ανανέωσης, ακόμη και η Θεανώ Φωτίου -που υπήρξε ο «δεύτερος Κατρούγκαλος» της 21ης Μαΐου- παρέμεινε στη θέση της. Η πρώην υπουργός έχει την κάλυψη της «Ομπρέλας», όπως και ο Ανδρέας Ξανθός, προς υποστήριξη του οποίου για την επανεκλογή του έθεσε αυτήν τη φορά υποψηφιότητα ο κ. Τσίπρας στο Ρέθυμνο…
Σε ρηχά νερά η αντεπίθεση αλλά και η παράταξη ισχυρών αναχωμάτων
Η ανάγκη των αλλαγών «εκτονώθηκε» στους δημοσκόπους και στο επικοινωνιακό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο κ. Τσίπρας το βράδυ της 21ης Μαΐου έπαθε ένα σοκ ανάλογο με αυτό του Μαΐου του 2019, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε τις ευρωεκλογές με 10 μονάδες διαφορά, ενώ ο Χρ. Βερναρδάκης τον διαβεβαίωνε ότι η ήττα θα ήταν οριακή και αναστρέψιμη.
Εκτοτε ο πρώην υπουργός εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Κάτι ανάλογο συνέβη τώρα και με τον επικεφαλής της MRB Δημ. Μαύρο, ο οποίος έλεγε στον κ. Τσίπρα μέχρι την τελευταία εβδομάδα ότι μπορεί και να κερδίσει. Μετά την απομάκρυνση του κ. Μαύρου ακολούθησε η ένταξη του καθηγητή Νίκου Μαραντζίδη στο επιτελείο, ενώ λέγεται ότι επικοινωνιακές συμβουλές παρέχει και ο Μ. Σεριάτος. Το βέβαιο είναι ότι αντικαταστάθηκε αμέσως ως ανεπιτυχές το κεντρικό σύνθημα «Δικαιοσύνη παντού», που αποδίδεται ως ιδέα στον Γ. Λούλη, αν και επισήμως δεν είχε κεντρικό ρόλο στον ΣΥΡΙΖΑ. Σε αυτές τις εκλογές στην Κουμουνδούρου ελπίζουν να έχουν καλύτερη τύχη με κεντρικό σύνθημα το «Δίκαιη Κοινωνία – Ευημερία για όλους».
Καθώς η χώρα μπαίνει πάντως στον αστερισμό του «μονοκομματισμού», ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε πλήρη αδυναμία όχι μόνο να οργανώσει αντεπίθεση, αλλά και να παρατάξει ισχυρά αναχώματα. Eτσι το παιχνίδι μεταφέρεται υποχρεωτικά στο (στενότερο) πεδίο της Kεντροαριστεράς και στο ποιος θα έχει εφεξής την ηγεμονία της, σε μια μακρά πορεία ανακατατάξεων και πιθανών συγκρίσεων, ανάλογα με το τελικό σκορ που θα γράψει σε δύο εβδομάδες και το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη…
