Πιπέρι στο στόμα του Καρτερού για τη συγκεκριμένη διατύπωση. Αλλά ο «υιός του πατρός» που κέρδισε τις τελευταίες εκλογές, δεν δικαιούται να καταλογίζει «εθνική απουσία» στις πολιτικές δυνάμεις που υπήρξαν στυλοβάτες των λαϊκών αγώνων σε όλα εθνικά μέτωπα.
Διαβάστε τι γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος:
Δεν έχει επίσημη ιδιότητα στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και για ό,τι φέρει την υπογραφή του, η ευθύνη ανήκει στον ίδιο.
Ωστόσο, ο Θανάσης Καρτερός είναι συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα και αρθρογράφος της κομματικής εφημερίδας.
Συνεπώς, αναφερόμενος στον Μητσοτάκη σε γλώσσα που δεν αρμόζει στον δημόσιο λόγο, έδωσε φτερό τους αντίπαλους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να πυροβολήσουν στο σωρό.
Όπως σημείωσε ο Θανάσης Τσεκούρας στο iEidiseis: «Το GFY είναι κάτι που δεν λέγεται και πολύ περισσότερο δεν γράφεται, ακόμη και σε περιπτώσεις που αισθάνεσαι ότι σε πνίγει το δίκιο σου».
Από εκεί και πέρα, υπάρχει και η πέτρα του σκανδάλου: ο Πρωθυπουργός.
Εμφανίσθηκε αταβιστικά στη Βουλή με αντιλήψεις της παλιάς Δεξιάς για «μιάσματα» και πολίτες Β’ κατηγορίας.
Ως δραγουμάνος του εθνικού φρονήματος, υπέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και άλλα κόμματα, ως μειωμένης εθνικής ευαισθησίας.
Για τον Μητσοτάκη, το «παρών» σε νομοσχέδιό του για την αγορά γαλλικών αεροσκαφών «είναι απών από το εθνικό μέτωπο».
Σοκάρει να απονέμει τίτλους εθνικής παρουσίας -ως αστυνόμος Β’ της μετεμφυλιακής περιόδου- ο σημερινός επικεφαλής της παράταξης που περιέθαλψε δωσίλογους, μαυραγορίτες και πάσης φύσεως συνεργάτες των Γερμανών – αλλά και χουντικούς αργότερα.
Με τέτοιο ιστορικό, προκαλεί, θέτοντας εκτός εθνικού μετώπου την παράταξη των απογόνων όσων αποτέλεσαν τον βασικό κορμό της Εθνικής Αντίστασης και του αντιδικτατορικού αγώνα. Έλεος.
Ουδείς τον όρισε θυρωρό στο εθνικό μέτωπο, για να αποκλείει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης -που κυβέρνησε τη χώρα και ενδέχεται να την ξανακυβερνήσει – επειδή δεν επικυρώνει μια αγορά της κυβέρνησής του, που βρίσκει προβληματική.
Ούτε βέβαια να μοιράζει πιστοποιητικά αμερικανοφροσύνης, καταλογίζοντας στον Τσίπρα -ως οιονεί μειοδοσία!- «υποδόριο αντιαμερικανισμό».
Να αποφαίνεται υπαινικτικά ότι διασπά το «αρραγές δυτικό μέτωπο», επειδή αναφέρθηκε σε δηλώσεις του Ρώσου πρέσβη στην Αθήνα.
Προφανώς, κατά την «εθνική» λογική του Μητσοτάκη μόνο αναφορές στον Αμερικανό πρέσβη επιτρέπονται.
Ο Πρωθυπουργός τροφοδοτεί συχνά τον διχασμό. Δείχνοντας ότι αγνοεί την πρόσφατη ιστορία της χώρας και πάντως δεν σέβεται τις ευαισθησίες όσων ήταν παρόντες στη διαμόρφωσή της.
Από τη Βουλή τις προάλλες έλεγε ότι «όλοι οι Έλληνες πήραν μέρος στην εθνική αντίσταση», χωρίς να εξαιρεί όσους συντάχθηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις.
Σε άλλη περίπτωση ισχυρίσθηκε ότι «στο Πολυτεχνείο πήραν μέρος και δεξιοί», αλλοιώνοντας τον ορόσημο μιας γενιάς, το οποίο κάποιοι που βρίσκονται δίπλα του λοιδορούν.
Πιπέρι στο στόμα του Καρτερού για τη συγκεκριμένη διατύπωση.
Αλλά ο «υιός του πατρός» που κέρδισε τις τελευταίες εκλογές, δεν δικαιούται να καταλογίζει «εθνική απουσία» στις πολιτικές δυνάμεις που υπήρξαν στυλοβάτες των λαϊκών αγώνων σε όλα εθνικά μέτωπα.
