Του Γιώργου Καρελιά
Αν προσέξει κανείς ένα μεγάλο κομμάτι αυτών που πήρε μέρος στα αντιεμβολιαστικά συλλαλητήρια, θα ανακαλέσει στη μνήμη του εικόνες από το απώτερο και πρόσφατο παρελθόν. Αυτά που φώναζαν, αυτά που κρατούσαν (σταυροί, εικόνες) παραπέμπουν σε… ανάλογα παλιότερα συλλαλητήρια, τα οποία η Νέα Δημοκρατία ενίσχυσε, γιατί τότε την βόλευαν πολιτικά.
1. Στην «υπόθεση των ταυτοτήτων», στις αρχές της δεκαετίας του 2000, πρωταγωνίστησε η Εκκλησία με επικεφαλής τον τότε Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, αξιώνοντας από την ελληνική Πολιτεία να καθορίζει εκείνη τι θα περιλαμβάνει ένα δημόσιο έγγραφο, όπως η Αστυνομική Ταυτότητα. Ευτυχώς που οι τότε κεφαλές της Πολιτείας- Πρόεδρος της Δημοκρατία Κ. Στεφανόπουλος και ο Πρωθυπουργός Κ. Σημίτης- δεν υποχώρησαν και το θρήσκευμα απαλείφθηκε από τις ταυτότητες.
Ποια ήταν, όμως, η στάση του μεγαλύτερου τότε κόμματος της αντιπολίτευσης, της ΝΔ; Συντάχθηκε απολύτως με την Εκκλησία και ενθάρρυνε τις εξαλλοσύνες της ηγεσίας της. Ο τότε αρχηγός της Κώστας Καραμανλής, αλλά και ο επίτιμος αρχηγός της, πρώην πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, υπέγραψαν στο «δημοψήφισμα» που έκανε ο Χριστόδουλος υπέρ της διατήρησης του θρησκεύματος, καθώς γνώριζαν ότι μέσα σε εκείνους που διαδήλωναν υπήρχε μεγάλο μέρος της εκλογικής τους πελατείας.
2. Στο «μακεδονικό», το ίδιο κόμμα ενίσχυσε τις εξαλλοσύνες όσων αντιτάχθηκαν στη Συμφωνία των Πρεσπών. Επιφανή στελέχη της ΝΔ, σημερινοί υπουργοί, πήραν μέρος στα συλλαλητήρια. Τότε ήταν αντιπολίτευση και οι «μακεδονομάχοι» ήταν δυνητικοί ψηφοφόροι.
Σήμερα στα αντιεμβολιαστικά συλλαλητήρια η μαγιά είναι η ίδια: ακροδεξιά ρητορική, θρησκοληψία, συνωμοσιολογική θεώρηση των πραγμάτων. Οι κυβερνητικές παλινωδίες στην πανδημία, τα μπρος-πίσω των επιστημόνων και τώρα τελευταία η απειλητική ρητορική(για απολύσεις κτλ) αποτελούν βούτυρο στο ψωμί των επιτηδείων, που φιλοδοξούν να ηγηθούν ενός νέου «κινήματος» και βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στην ανησυχία και στον φόβο των ανθρώπων.
Πολιτικά η ΝΔ εκμεταλλεύθηκε τον κόσμο αυτό για να κατακτήσει την εξουσία. Τότε δεν ήταν «θρησκόληπτοι» και «ψεκασμένοι», αλλά «καλοί χριστιανοί» και «πατριώτες». Σήμερα βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα κομμάτι τους. Καλά ξεμπερδέματα. Αλλιώς, «όποιος κατουράει στη θάλασσα το βρίσκει το αλάτι»…
