Του Κώστα Βαξεβάνη
Ο θρύλος λέει, ότι όταν το Documento αποκάλυψε το ψευδές πόθεν έσχες του Κυριάκου και της Μαρέβας Μητσοτάκη, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, φώναξε τον μαινόμενο γιο του και του είπε πως ό,τι και αν έχει γράψει ο Βαξεβάνης έκανε τη δουλειά του και είναι ένας τίμιος δημοσιογράφος στον οποίο ο ίδιος χρωστάει χάρη. Ως χάρη ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης θεωρούσε το γεγονός πως αποκάλυψα ότι είχε κατηγορηθεί ψευδώς ως συνεργάτης των Ναζί μέσα από μια επιχείρηση της Στάζι για να συκοφαντηθεί στην Ελλάδα. Χάρη επίσης θεωρούσε ότι ενώ δεν είχα καμία ταύτιση μαζί του πολιτικά, ανακάλυψα και έγραψα την αλήθεια. Αυτά τα έχει καταθέσει και στο βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά. Ο γιος του δεν άκουσε τον πατέρα και μπήκε σε μπελάδες προσπαθώντας να εξαφανίσει την ερευνητική δημοσιογραφία που τον αποκάλυπτε.
Από την άλλη μεριά, εγώ ως συνετός γιος, ακούγοντας τον πατέρα μου, που έλεγε πως δεν πρέπει να κατηγορήσω ποτέ ανθρώπους που κάνουν την δουλειά τους και έχουν γράψει ιστορία, ακόμη και αν θεωρώ ότι κάνουν λάθος και με αδικούν, δεν θα γράψω κάτι κακό για τον Θανάση Καρτερό. Ο Θανάσης δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που σέβομαι για λόγους ιστορίας, αλλά αποτελεί κομμάτι του εαυτού μου. Είναι αυτός που με οδήγησε στη δημοσιογραφία, που απαίτησε όταν την κάνω να είναι αιχμηρή και ακριβοδίκαιη και που (κυρίως) υπήρξε η αόρατη δύναμη που ήταν από πάνω μου όσα χρόνια γράφω χωρίς να το ξέρει. «Τι θα έγραφε γι’ αυτό ο Θανάσης;», αναρωτιόμουν ως μαθητής που περιμένει την επιβεβαίωση του δασκάλου.
Δεν θα κρίνω λοιπόν αυτό που γράφει στο άρθρο του για το Documento και εμένα, αν και το άρθρο στο οποίο αναφέρεται έχει την υπογραφή του Άγγελου Προβολισιάνου. Ο Θανάσης Καρτερός ξέρει καλύτερα από όλους ότι δεν έχω σηκώσει ποτέ μολύβι για να λογοκρίνω δημοσιογράφο.
Θα αναφερθώ όμως σε αυτό που γράφει και περιγράφει ως δολοφονία χαρακτήρα του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης Μιχάλη Καλογήρου. Γράφει λοιπόν ο Θανάσης Καρτερός:
«Να φτάνει να κακοποιεί πολιτικά και ηθικά ακόμα και στενούς συνεργάτες του Τσίπρα, όπως τον Μιχάλη Καλογήρου; Τον οποίο εμφανίζει σε δημοσίευμά του περίπου ως συνένοχο του παιδοβιαστή Γεωργιάδη;;; Έχει σχέση αυτό το υποπροϊόν με τη δημοσιογραφία που υπηρετεί τόσα χρόνια;».
Ο δημοσιογράφος Άγγελος Προβολισιάνος έκανε το έγκλημα και θύμισε σε άρθρο του ότι εξαιτίας του Ποινικού Κώδικα που ψήφισε ο συγκεκριμένος υπουργός δεν δικάστηκε σε δεύτερο βαθμό ο Νίκος Γεωργιάδης γιατί στο μεταξύ το αδίκημά του είχε παραγραφεί αφού μετατράπηκε σε πλημμέλημα. Το γεγονός αυτό (γιατί περί γεγονότος πρόκειται) το είχαμε αναφέρει και όταν είχε παραγραφεί το αδίκημα του Γεωργιάδη. Άρα όχι μόνο δεν έχει ενταχθεί σε κάποια επιχείρηση δολοφονίας του προφίλ του αλλά είναι παλιά υπόθεση. Το Documento έχει γράψει επίσης, ότι ο Μιχάλης Καλογήρου με τους Ποινικούς Κώδικες που ψήφισε, διαφοροποίησε ως προς τον νομικό χαρακτηρισμό το αδίκημα της ενεργητικής δωροδοκίας από την παθητική δωροδοκία. Έτσι για όποιον έπαιρνε μίζα το αδίκημα ήταν κακούργημα ενώ για όποιον έδινε μίζα (επιχειρηματία συνήθως) ήταν πλημμέλημα. Ο δωροδόκος λοιπόν την έβγαζε καθαρή. Με τον ίδιο τρόπο, αλλαγής άρθρων στους Ποινικούς Κώδικες, τα αδικήματα της απάτης, της υπεξαίρεσης και της κλοπής έγιναν κατ’ έγκληση. Έτσι, διάφοροι τραπεζίτες με αυτές τις κατηγορίες απηλλάγησαν αφού οι τράπεζες έπρεπε να μηνύσουν τον εαυτό τους. Στη συνέχεια, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ολοκλήρωσε το έγκλημα κάνοντας κατ’ έγκληση, για τους τραπεζίτες, και την απιστία.
Αυτά είναι γνωστά, δημοσιευμένα κατά καιρούς στο Documento και έχουν προκαλέσει αντιδράσεις στο νομικό κόσμο. Αν αμφισβητηθούν μπορούμε να τα θυμίσουμε με εκτεταμένο δημοσίευμα.
Δεν υπάρχει καμία δολοφονία προφίλ αλλά δημοσιογραφία. Σε περίπτωση μάλιστα που δεν τα γνώριζε ο Αλέξης Τσίπρας (όπως πιστεύω ως τώρα) τότε αποτελούν και δολοφονία της πολιτικής και του προφίλ του από το στενό του περιβάλλον.
Τη δουλειά μας λοιπόν κάνουμε και για να θυμηθώ και τα λόγια του Θανάση Καρτερού: «Κωστάκη, κάθε δημοσιογράφος είναι ατίθασος κομμουνιστής χωρίς να το ξέρει γιατί τα βάζει με την εξουσία». Παραμένω λοιπόν κομμουνιστής. Και πρωτίστως με την έννοια του σεβασμού στους δασκάλους.
