Σε εκτενές ρεπορτάζ του, ο ανταποκριτής της Handelsblatt στην Αθήνα Γκερντ Χέλερ, αναλύει τα σχέδια για την υποθαλάσσια ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Αιγύπτου του Ομίλου Κοπελούζου. «Το σχεδιαζόμενο καλώδιο θα εκτείνεται από την παράκτια πόλη Ελ Σαλούμ στο βορειοδυτικό τμήμα της Αιγύπτου σε απόσταση 950 χιλιομέτρων μέσω της Μεσογείου έως την Αττική. Με τα σημερινά δεδομένα, θα είναι το μακρύτερο και, με δυναμικότητα 3.000 μεγαβάτ, ένα από τα ισχυρότερα υποβρύχια καλώδια στον κόσμο. […] Ηλιακή ενέργεια ακόμη και το χειμώνα όταν χιονίζει: ένα καλώδιο ηλεκτρικής ενέργειας από τη Βόρεια Αφρική στην Ευρώπη θα το καταστήσει αυτό δυνατό. Μέχρι το τέλος της δεκαετίας, η πράσινη ηλεκτρική ενέργεια θα μπορούσε να ρέει από την Αίγυπτο στην Ελλάδα και από εκεί στην Αυστρία και τη Γερμανία».
Στόχος καθίσταται ο εφοδιασμός της Ευρώπης, μέσω της Ελλάδας, με καθαρή και φθηνή ενέργεια, συνδράμοντας έτσι και στην απομάκρυνση από τις εισαγωγές ρωσικών ορυκτών καυσίμων. «Tο ένα τρίτο της ηλεκτρικής ενέργειας που διέρχεται από τη γραμμή θα καταναλώνεται στην Ελλάδα, κυρίως βιομηχανικά, και ένα άλλο τρίτο θα εξάγεται σε άλλες χώρες. Το υπόλοιπο ένα τρίτο θα χρησιμοποιηθεί στην Ελλάδα για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου, σύμφωνα με το σχέδιο», αναφέρει ο Χέλερ. Μάλιστα, «η γραμμή μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας θα μπορούσε να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά δέκα εκατομμύρια τόνους ετησίως».
Η HB σημειώνει ακόμη πως «ο υπουργός Ενέργειας κ. Σκρέκας έχει προσφερθεί να προμηθεύσει με πράσινη ηλεκτρική ενέργεια τη Γερμανία και την Αυστρία και έχει κάνει προτάσεις στις δύο χώρες για την κατασκευή αγωγού. Θα μπορούσε να περάσει από την Αλβανία και άλλες βαλκανικές χώρες στην Αυστρία και από εκεί στη νότια Γερμανία», με τις συζητήσεις να βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη.
Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει την ολοκλήρωση του έργου εντός οκταετίας. Παρ’ όλα αυτά, ο ανταποκριτής της εφημερίδας επισημαίνει πως υπάρχει το εμπόδιο της Τουρκίας. «Η γραμμή μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας πρόκειται να διέλθει από θαλάσσια περιοχή που η Τουρκία διεκδικεί ως δική της οικονομική ζώνη σε συμφωνία του 2019 με τη Λιβύη. Η Ελλάδα και η ΕΕ θεωρούν ότι η τουρκο-λιβυκή συμφωνία είναι αντίθετη προς το διεθνές δίκαιο. Αντιβαίνει στη Σύμβαση του Ο.Η.Ε. για το Δίκαιο της Θάλασσας. Ωστόσο, η Τουρκία θα μπορούσε να προσπαθήσει να εμποδίσει την πόντιση του καλωδίου. Αυτό δεν είναι απίθανο, δεδομένης της χρόνιας έντασης μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας».
Απληστία καταλογίζει στην βιομηχανία τροφίμων η SZ
Οι τιμές στα τρόφιμα αυξάνονται διαρκώς και περισσότερο, με τον τύπο να αμφιβάλλει πως μοναδική αιτία είναι ο πληθωρισμός. «Πολλοί παραγωγοί και έμποροι τροφίμων εκμεταλλεύονται το διάχυτο αίσθημα των καταναλωτών ότι “τα πάντα” γίνονται πιο ακριβά, και προσθέτουν κάτι στην τιμή μόνο για να αυξήσουν τα κέρδη τους», σχολιάζει η Süddeutsche Zeitung, κατηγορώντας για «απληστία» τη βιομηχανία τροφίμων που «συνεχίζει να τροφοδοτεί αυτόν τον πληθωρισμό με τις υπερβολικές αυξήσεις των τιμών της». Ως μοναδική λύση διαφαίνεται η κρατική παρέμβαση, ακόμη και αν δεν αποτελεί λύση «ένας φόρος υπερκέρδους σε κάθε κομμάτι ψωμιού». «Οι τιμές των τροφίμων αποτελούν σημαντικό στοιχείο στον υπολογισμό των ποσοστών κοινωνικής πρόνοιας. Το να μην γίνει μία σχετική συζήτηση ευρέως θα ισοδυναμούσε με περιφρόνηση προς τους οικονομικά πιο ανίσχυρους».
Περιοριστικά μέτρα κατά του εν λόγω φαινομένου υιοθετούν πολλά κράτη-μέλη, όπως η Γαλλία, η Ελλάδα και η Κροατία, με την tageszeitung να κάνει ειδική μνεία στις εξελίξεις στην Ισπανία: «Ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ παρουσίασε ένα νέο πακέτο βοήθειας. Περίπου 10 δισεκατομμύρια ευρώ πρόκειται να χρησιμοποιηθούν για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ενεργειακής κρίσης και του πληθωρισμού. […] Ο ΦΠΑσε όλα τα βασικά τρόφιμα, δηλαδή στα αυγά, το γάλα, το τυρί, το ψωμί, τα λαχανικά και τα φρούτα, μειώνεται από 4% σε 0% για τους επόμενους έξι μήνες και στο λάδι και τα ζυμαρικά από 10% σε 5%».
Τέλος, ζήτημα ανακύπτει αναφορικά με τις υγειονομικές ετικέτες των τροφίμων, με τους οργανισμούς υγείας να πιέζουν για την αυστηροποίηση της σχετικής κείμενης νομοθεσίας. «Το πρόβλημα θα μπορούσε να μειωθεί με ένα απλό μέτρο: ένα εύληπτο γραφικό στη συσκευασία των τροφίμων θα πρέπει να υποδεικνύει στους καταναλωτές πώς το προϊόν μπορεί να επηρεάσει την υγεία τους», προτείνει η Handelsblatt. Προς το παρόν, φαίνεται να επικρατεί, το σύστημα Nutri-Score, το οποίο αξιολογεί την διατροφική ποιότητα των τροφίμων, με «έναν βαθμό από το Α έως το Ε για όλα σχεδόν τα συσκευασμένα τρόφιμα με μια χρωματική κλίμακα από το πράσινο έως το κόκκινο. […] Οι υπουργοί της Ιταλίας, της Ελλάδας και της Πορτογαλίας αντιτάχθηκαν σθεναρά σε αυτό. Ο Πάτρικ Στόκεμπραντ του Κέντρου για την Ευρωπαϊκή Πολιτική εντοπίζει το υπόβαθρο αυτής της αντίδρασης στα εθνικά συμφέροντα: “Αν οι καταναλωτές σε όλη την Ευρώπη καταναλώνουν λιγότερο λάδι και τυρί, αυτό είναι μοιραίο για τους παραγωγούς στις χώρες του Νότου”».
