Του Μιχάλη Ψύλου
Οι Αμερικάνοι αποκαλούν ως “F-Bomb” τη γνωστή βρισιά f… επειδή η λέξη αυτή είναι απρόβλεπτη, ειδικά όταν χρησιμοποιείται δημόσια.
Αυτό δεν εμπόδισε τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών Ρόμπερτ Χάμπεκ να ρίξει μια «βόμβα F…» στην καρδιά της Νέας Υόρκης.
Ο Πράσινος υπουργός, μιλώντας στην περίφημη Business School του Πανεπιστημίου Κολούμπια για την παγκόσμια κλιματική κρίση, φώναξε στους φοιτητές : «Λύστε τα γ……α προβλήματα που έχουμε ,τώρα», είπε ο Χάμπεκ, τραντάζοντας το ακροατήριο. Ο Χάμπεκ βλέπει τη δημοκρατία να κινδυνεύει από τον πολιτικό λήθαργο.
Ασυνήθιστα σκληρά προειδοποιεί ο υπουργός Οικονομικών για την αποσύνθεση του δημοκρατικού μοντέλου, που πυροδοτείται από πολιτικούς φορείς λήψης αποφάσεων. «Η πολιτική δεν είναι να κάνεις αυτό που νόμιζες σωστό πριν από 30 χρόνια», είπε ο ο Γερμανός υπουργός και επανέλαβε για όσους ίσως δεν άκουσαν καλά τη λέξη που χρησιμοποίησε : «Λύστε τα γ….να προβλήματα που έχουμε τώρα. Και μην τα αφήνετε σε άλλους, στην επόμενη γενιά… Εάν το πολιτικό μοντέλο συνίσταται μόνο στο να κατηγορεί πάντα τους άλλους, η δημοκρατία δεν έχει ελπίδες».
Ο Πράσινος πολιτικός δεν είναι γνωστός για την αθυροστομία του, αντίθετα χρησιμοποιεί τη γλώσσα πολύ προσεκτικά. Το γεγονός ότι ο Χάμπεκ έβγαλε ένα τόσο διαφορετικό πρόσωπο μπροστά στους φοιτητές της Κολούμπια δεν ήταν στο σενάριο.
Απλώς και η πολιτική ελίτ χρειάζεται να ξεφεύγει μερικές φορές χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του λαού. Κυρίως όμως να κατανοεί τη γλώσσα και τα συναισθήματα του λαού.
Έλλειψη εμπιστοσύνης
Ειδικά όταν διαφαίνεται μια πλήρης έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος και τη Δικαιοσύνη. Όπως φάνηκε από την πρόσφατη έρευνα της ALCO σύμφωνα με την οποία, σχεδόν 8 στους 10 Έλληνες, δηλαδή το 77%, δηλώνουν πως γίνεται προσπάθεια συγκάλυψης των υπευθύνων για το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, απαντώντας στο ερώτημα αν υπάρχουν ή όχι πολιτικές ευθύνες.
Παράλληλα, το 38% δηλώνει πως δεν εμπιστεύεται καθόλου τη Δικαιοσύνη σε σχέση με την απόδοση ποινικών ευθυνών για το σιδηροδρομικό δυστύχημα, ενώ το 29% απαντά πως την εμπιστεύεται λίγο.
Στο πάντα επίκαιρο βιβλίο του «Η «Αριστοκρατία της εξουσίας», ο μεγάλος Αμερικανός διανοούμενος Τσαρλς Ράιτ Μιλς, καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια από το 1946 μέχρι τον θάνατό του το 1962, τόνισε την έννοια της «ελίτ» – της άρχουσας τάξης που δημιουργεί σημαντικό αντίκτυπο στην υπόλοιπη κοινωνία με τις πράξεις και τις αποφάσεις της. Σύμφωνα με τον Μιλς, τα άτομα επηρεάζονται άμεσα από τις καθιερωμένες κοινωνικές δομές και οι διαφορές συμβαίνουν λόγω της πάλης εξουσίας μεταξύ της «ελίτ» και των «άλλων» και για την αναζήτηση της αλήθειας.
«Το μέλλον της αλήθειας»
Ειδικά όταν υπάρχει ο κοινωνικός καταναγκασμός, όταν θέλεις να πείσεις όλους τους άλλους για τη δική σου αλήθεια. Έτσι ώστε όλοι να πιστέψουν ότι αυτή είναι πλέον η μόνη αλήθεια.
Αλλά η αλήθεια υπάρχει μόνο σε ένα συγκεκριμένο κοινωνικό πλαίσιο: αν ανήκεις σε μια θρησκευτική αίρεση, τότε η αλήθεια ορίζεται εκεί. Τότε είναι θέμα πίστης. Και αν ρίξετε μια πιο προσεκτική ματιά στην πολιτική, θα δείτε ότι όλα όσα συμβαίνουν για παράδειγμα, στο πολιτικό ρεπορτάζ, ακολουθούν συνήθως μια συγκεκριμένη αφήγηση. Ένα non paper. Μια αφήγηση που έχει να κάνει και με την προπαγάνδα.
«Ο καθένας από εμάς καλείται να επαγρυπνεί. Αυτό σημαίνει δυσπιστία, δυσπιστία προς όλους, πολύ περισσότερο από πριν, λέει ο διάσημος Γερμανός σκηνοθέτης Βέρνερ Χέρτσογκ σε ένα βιβλίο που εξέδωσε πρόσφατα με τίτλο : «Το μέλλον της Αλήθειας» : Δυσπιστία προς όλους, λέει ο Χέρτσογκ, «συμπεριλαμβανομένων των μέσων ενημέρωσης, mainstream ή όχι»…
