Μίλησε για όλους και για όλα μπροστά τις τηλεοπτικές κάμερες ο 45χρονος πατέρας της οικογένειας των «παλαιοχριστιανών» η οποία ζει μέσα σε λαγούμια σε ένα χωριό της Ορεινής Κορινθίας.
Ο Μανώλης Καλαιτζιδάκης βρέθηκε στο πλατό της εκπομπής «Πρωινό» του Ant1 όπου είχε αρκετή ώρα στην διάθεσή του ώστε να αναπτύξει την δική του φιλοσοφία.
Σε κρίσιμη ερώτηση σχετικά με τα εξαφανισμένα παιδιά του ανέφερε πως ο ίδιος έχει επιλέξει να μην γνωρίζει πού βρίσκονται και τόνισε πως η σύζυγός του η οποία είναι επίσης άφαντη «πρέπει να προστατεύσει την ιδιωτικότητά της και των παιδιών μου».
Όσον αφορά στην ζωή στο λαγούμι διευκρίνισε πως «μένουμε στο τροχόσπιτο και δίπλα έχουμε φτιάξει το εκκλησάκι δεν είναι λαγούμι. Κάποιοι κοιμόμαστε στο τροχόσπιτο κάποιοι στο καλύβι. Το τροχόσπιτο το βρήκαμε από παλιατζή. Το πήραμε σε συμβολική τιμή.»
Ο 45χρονος μίλησε για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει που τον καθιστά ανάπηρο.
«Έχω διαγνωστεί με διπολική διαταραχή. Έχω μια πάθηση που είναι ανίατη. Έχω νοσηλευτεί, λαμβάνω θεραπεία. Με ωφελούσε ο καθαρός αέρας», είπε.
Μάλιστα, ανέφερε πως έχει κάνει και αντιλυσσικό εμβόλιο για συγκεκριμένους λόγους.
Επανέλαβε πως δεν πρόκειται να κάνει τεστ DNA και εξήγησε τους λόγους. Ο δικηγόρος του ανέφερε πως στην πρόσκληση για λήψη γενετικού υλικού που έχουν λάβει απάντησαν με ενστάσεις και πρέπει να γίνει προκαταρκτική εξέταση.
«Διαφωνώ με το τεστ dna γιατί το κρατούν σε μια τράπεζα και μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο μέλλον και ζητήθηκε από ένα ανώνυμο εισαγγελέα. Δεν θέλω να συζητήσω τα προσωπικά ενός παιδιού μου. Δεν θέλω να πω στον δημόσιο διάλογο κάτι σχετικό με το ζήτημα ενός ενήλικου προσώπου.
Στην οικογένεια πολλές φορές τα παιδιά του τον φωνάζουν πατέρα αλλά πολλές φορές αποκαλούν ο ένας τον άλλον αδέρφια, Όλοι οι άνθρωποι είμαστε αδέρφια έχουμε τον ίδιο πατέρα. Στην οικογένεια μας αποκαλούμαστε αδέρφια. Με φωνάζουνε και μπαμπά και πολλές φορές και αδερφέ μου».
Αναφερόμενος στην δικαστική του περιπέτεια, είπε πως ο νόμος εξάντλησε την αυστηρότητά του σε εκείνον και πως «σύρθηκε με βαρυποινίτες στα κρατητήρια».
Για την εργασία του στον δήμο Ηλιούπολης είπε πως «μπήκα μετά από μια περιπέτεια με τον πρώτο μου γάμο ήμουν πολύτεκνος, είχα τα μόρια καθώς ήταν και η μάνα μου ανάπηρη και έτσι μπήκα» ενώ για το πόστο στον δήμο Ερέτριας ανέφερε πως εργαζόταν με δικό του εξοπλισμό.
