Περίπου επτά εβδομάδες μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και ενώ ο πόλεμος μαίνεται, σοβαρότατα ερωτήματα παραμένουν σε σχέση με την απόφαση της κυβέρνησης να στείλει αμυντικό υλικό ως βοήθεια στην Ουκρανία.
Η εφημερίδα «δημοκρατία» αποκαλύπτει κρίσιμες λεπτομέρειες, που σκοπίμως κρατήθηκαν μυστικές και δείχνουν ότι υπάρχουν πολλές σκιές προς διερεύνηση.
Διαβάστε το ρεπορτάζ του Περικλή Ζορζοβίλη που ακολουθεί:
Πλέον, είναι σαφές ότι το αμυντικό υλικό που έστειλε η Ελλάδα, παραδόθηκε στην εδρεύουσα στη Γερμανία (Στουτγκάρδη) Ευρωπαϊκή Διοίκηση των ΗΠΑ (United States European Command – EUCOM), η οποία μέσω δικτύου αξιωματικών συνδέσμων έχει αναλάβει τον συνολικό συντονισμό και την οργάνωση της συλλογής και αποστολής της στρατιωτικής βοήθειας που στέλνουν διάφορες χώρες, μέλη ή μη του ΝΑΤΟ, στην Ουκρανία.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, Αμερικανοί αξιωματικοί, εκπρόσωποι της EUCOM, υπέγραψαν και τα σχετικά πρωτόκολλα παράδοσης – παραλαβής για το αμυντικό υλικό που έστειλε η χώρα μας.
Με άλλα λόγια, όλες οι χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ ή μη που αποφάσισαν να στείλουν στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία τυπικά την παρέδωσαν στις ΗΠΑ/ ΝΑΤΟ. Η γενικότερη αυτή διαρρύθμιση αφενός διασφαλίζει τον κεντρικό έλεγχο και τη διεύθυνση της συλλογής και αποστολής της στρατιωτικής βοήθειας, αφετέρου απλοποιεί νομικά ζητήματα και γραφειοκρατικές διαδικασίες που έχουν σχέση με τη διακίνηση οπλισμού και τη μεταβίβασή του σε τρίτο μέρος (third party transfer). Αρα, τα όπλα δεν παραδόθηκαν στους Ουκρανούς, όπως νομίζει ο ελληνικός λαός, αλλά στους Αμερικανούς…
Επίσης, έγινε γνωστό ότι το αεροδρόμιο προορισμού των αεροσκαφών τακτικών μεταφορών C-130H Hercules της 356 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών όπου μετέφεραν το αμυντικό υλικό στην Πολωνία ήταν το Ρζέσζοφ-Γιασιόνκα (Rzeszow-Jasionka), περίπου 80 χλμ. από τα ουκρανικά σύνορα, που συνδέεται απευθείας οδικά με συνοριακή διάβαση.
Όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα της μηνιαίας βρετανικής αεροπορικής επιθεώρησης «Air International» (σε παρένθεση ο τύπος των μεταγωγικών αεροσκαφών), «αεροσκάφη από ΗΠΑ (C-17), Βρετανία (C-17), Ελλάδα (C-130), Ισπανία (A400M) και Γερμανία (A400M) επισκέφθηκαν το μικρό αεροδρόμιο, με τον μονό διάδρομο αποπροσγείωσης, στις 27 και 28 Φεβρουαρίου». Κατά την ίδια πηγή, τα αεροσκάφη παρέμειναν επί δίωρο (όσο απαιτείτο για την εκφόρτωσή τους) στο αεροδρόμιο, πριν αναχωρήσουν για τις πτήσεις επιστροφής. Υπενθυμίζεται ότι, με βάση τις επίσημες ανακοινώσεις, έχουν γίνει τέσσερις πτήσεις αεροσκαφών προς την Πολωνία.
Οι πρώτες δύο έγιναν το απόγευμα της Κυριακής 27 Φεβρουαρίου, λίγες ώρες μετά τη σύσκεψη (που, όπως φαίνεται, έγινε για τα μάτια του κόσμου) στο Μέγαρο Μαξίμου, υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, με τη συμμετοχή του υπουργού Εθνικής Αμυνας Νίκου Παναγιωτόπουλου και του αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου, κατά την οποία αποφασίστηκε η αποστολή του αμυντικού υλικού και ανακοινώθηκε από τη Γενική Γραμματεία Πρωθυπουργού. Ενώ λοιπόν επικοινωνιακά φάνηκε ότι σε αυτή τη σύσκεψη ελήφθη η σχετική απόφαση, αποδεικνύεται ότι το στρατιωτικό υλικό είχε ήδη συγκεντρωθεί, μεταφερθεί και φορτωθεί στα δύο C-130H Hercules, που λίγες ώρες μετά απογειώθηκαν!
Οι επόμενες δύο πτήσεις έγιναν τη Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου και ανακοινώθηκαν από το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Όμως, σύμφωνα με πληροφορίες της «δημοκρατίας», έγιναν ακόμη δύο πτήσεις αεροσκαφών C-130H Hercules με αμυντικό υλικό με προορισμό την Πολωνία. Συνολικά, οι αποστολές ήταν έξι!
Όλη η λίστα: αντιαρματικά, πύραυλοι και καλάσνικοφ
Σε αντίθεση με άλλες χώρες, που ανακοίνωσαν, με λιγότερες ή περισσότερες λεπτομέρειες, το είδος και τις ποσότητες της στρατιωτικής βοήθειας που παρείχαν στην Ουκρανία, η ελληνική κυβέρνηση δεν το έπραξε. Εκείνη την περίοδο, όλες οι πληροφορίες συνέκλιναν στην αποστολή τυφεκίων εφόδου καλάσνικοφ, των πυρομαχικών τους και φορητών αντιαρματικών όπλων.
Σύμφωνα με τη Λιάνα Σπυροπούλου, ανταποκρίτρια της γερμανικής «Bild» στην Ελλάδα, που επικαλείται υψηλόβαθμους κυβερνητικούς αξιωματούχους, τα τυφέκια εφόδου προέρχονταν από φορτίο 20.000 τυφεκίων του τύπου που είχε κατασχεθεί επί πλοίου με προορισμό τη Λιβύη, και μάλιστα το πλοίο ήταν ιδιοκτησία της ουκρανικής κρατικής εταιρίας Ukrinmash.
Πιθανά όμως να περιλήφθηκαν και περί τα 7.000 τυφέκια καλάσνικοφ, που, σύμφωνα με πληροφορίες, διατηρούνταν σε αποθήκες του Ελληνικού Στρατού και τα οποία προέρχονται επίσης από κατασχέσεις, με τη μεγαλύτερη ποσότητα να προέρχεται από την περίοδο των ταραχών στην Αλβανία το 1997. Σε ό,τι αφορά τα αντιαρματικά όπλα που εστάλησαν, πρόκειται για τους αντιαρματικούς εκτοξευτές RPG-18. Οπως τότε είχε γίνει γνωστό, την περίοδο 1993-1994 ο Ελληνικός Στρατός είχε αποκτήσει περί τους 21.500 εκτοξευτές από τα αποθέματα του στρατού της πρώην Ανατολικής Γερμανίας.
Σύμφωνα με πληροφορίες από περισσότερες από μία πηγές, στο αμυντικό υλικό που εστάλη περιλαμβάνεται και ποσότητα ρουκετών διαμετρήματος 122 χλστ. για πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων. Οι ρουκέτες προέρχονται από το απόθεμα (της τάξης των αρκετών δεκάδων χιλιάδων) που είχε αποκτηθεί το 1994, όταν το ελληνικό Πυροβολικό απέκτησε από τα αποθέματα του πρώην στρατού της Ανατολικής Γερμανίας 150 πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων (ΠΕΠ) τύπου RM-70, τσεχοσλοβακικής προέλευσης (έκδοση του σοβιετικού BM-21 Grad). Σήμερα, σύμφωνα με ανοιχτές πηγές, ο Ελληνικός Στρατός διαθέτει σε υπηρεσία 116 ΠΕΠ RM-70 και προγραμματίζεται η αναβάθμιση των ρουκετών, ώστε να επιτυγχάνουν μεγαλύτερο βεληνεκές και ακρίβεια.
Επίσης, υπάρχουν πληροφορίες -που όμως δεν στάθηκε δυνατόν να εξακριβωθούν πλήρως από επιπλέον πηγές- ότι στην αποστολή περιλαμβανόταν και μικρός αριθμός (περί τα 35) -αμερικανικής προέλευσης- εκτοξευόμενων από τον ώμο (MANPADS) κατευθυνόμενων βλημάτων εδάφους – αέρος Stinger, που προέρχονταν από τα νησιά του Αιγαίου. Ας σημειωθεί εδώ ότι οι Stinger αποτελούν υλικό που είναι αυστηρά ελεγχόμενο από τη χώρα προέλευσης (ΗΠΑ), και μάλιστα σε ετήσια βάση όλοι οι χρήστες υποχρεούνται να προβαίνουν σε συστηματική καταμέτρηση και να ενημερώνουν για τα αποτελέσματά της τις ΗΠΑ. Επίσης, στη βάση επίσημων ανακοινώσεων ή δημοσιογραφικών πληροφοριών, βλήματα Stinger παραδόθηκαν ως στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία από (σε παρένθεση ο αριθμός όπου έχει γίνει γνωστός) Γερμανία (200), Δανία (300), ΗΠΑ (1.400), Ιταλία, Λετονία, Λιθουανία και Ολλανδία (200). Επιπλέον, βλήματα MANPADS παραχώρησαν οι Τσεχία (160, πιθανά ρωσικής προέλευσης 9K32 Strela-2) και Πολωνία (τύπου Piorun, αναβαθμισμένη έκδοση του πολωνικής προέλευσης GROM).
