Από το καλοκαίρι του 2019 και την ανάληψη της πρωθυπουργίας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η πολιτική των επιτελών του Μάξιμου βασίστηκε σε δύο άξονες: από τη μία να προχωρήσει η κυβέρνηση σε μια σειρά σκληρών ιδεολογικών παρεμβάσεων -νόμος Χατζηδάκη, έλεγχος των ΜΜΕ, ενίσχυση με κάθε τρόπο της εγχώριας αστικής τάξης- και από την άλλη να ακολουθείται με βάση τα ευρήματα κυλιόμενων ποιοτικών ερευνών μια στρατηγική κατευνασμού της κοινής γνώμης όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο.
Η στρατηγική αυτή κατεύθυνση αποτυπώθηκε και με μια γενναία δόση αφέλειας από τον πρωθυπουργό στο τελευταίο Υπουργικό Συμβούλιο, όταν εξήγησε, απευθυνόμενος στους υπουργούς του, ότι «η κυβέρνησή μας έχει αποδείξει ότι δεν έχει ιδεολογικές εμμονές, δεν διστάζει να δρα υπέρ του πολίτη».
Η δύσκολη κατάσταση όμως που έχει δημιουργηθεί στην οικονομία δεν επιτρέπει πλέον την εφαρμογή ακόμη και αυτού του επίπλαστου μείγματος πολιτικής που συγκράτησε πράγματι δημοσκοπικά την κυβερνητική φθορά έως και πριν από μερικούς μήνες. Η κυβέρνηση, έχοντας εξαντλήσει τα δημοσιονομικά περιθώρια σε επιλογές που απευθύνονται σε πολύ μικρό ποσοστό του πληθυσμού, αδυνατεί να παράσχει ασφάλεια στους πολίτες ακόμη και για την κάλυψη των βασικών τους αναγκών.
Τα μέτρα που έχει λάβει απορρίπτονται ως ανεπαρκή από 8 στους 10 πολίτες, ενώ τα κυρίαρχα συναισθήματα είναι απελπισία, θυμός, οργή και ανασφάλεια. Σύμφωνα με την έρευνα του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, 6 στους 10 πολίτες ήδη έχουν αρχίσει να κόβουν βασικά είδη διατροφής λόγω οικονομικής αδυναμίας.
Χαρακτηριστικό είναι ότι στην έρευνα της MRB που δημοσιεύτηκε μέσα στην εβδομάδα προκύπτει ότι μόνο το 19,1% των πολιτών θεωρεί πως τα μέτρα στήριξης της κυβέρνησης είναι αποτελεσματικά, όταν το 27,8% των πολιτών θεωρεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. θα προσέφερε αποτελεσματικότερη στήριξη για το θέμα της ακρίβειας. Για πρώτη φορά η αξιωματική αντιπολίτευση περνά μπροστά από την κυβέρνηση σε ό,τι αφορά την ικανοποίηση των πολιτών και αντιμετωπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. πλέον ως εν δυνάμει κυβέρνηση.
Αγωνιώδης αλλαγή στρατηγικής
Τα δεδομένα αυτά σε συνδυασμό με τη συνεχή μείωση της ψαλίδας, που καταγράφεται και από τις συστημικές εταιρείες δημοσκοπήσεων στην πρόθεση ψήφου, οδήγησαν το Μαξίμου σε μια ξαφνική και ασυνήθιστη ως πολιτική συμπεριφορά μεταστροφή της κεντρικής εκλογικής στρατηγικής της κυβέρνησης που συνοψιζόταν στο δίλημμα «αυτοδυναμία ή χάος».
Ενώ μόλις στις 23 Μαρτίου ο πρωθυπουργός χαρακτήριζε τις συνεργασίες «πειραματισμούς» και «εφήμερες συμμαχίες που δεν θα αντέξουν», στις 29 Μαρτίου ο Κ. Μητσοτάκης δηλώνει ότι «δεν είναι στόχος επί τούτου η αυτοδυναμία» και «ο λαός θα επιλέξει αν η χώρα θα κυβερνηθεί από ένα ή δύο κόμματα».
Σύμφωνα με πληροφορίες, στις κλειστές συσκέψεις του Μαξίμου τους τελευταίους δύο μήνες έχει γίνει χαλασμός, με τους επικοινωνιολόγους, συμβούλους και δημοσκόπους να εισηγούνται τη διενέργεια πρόωρων εκλογών μέχρι το καλοκαίρι και τον πρωθυπουργό να αντιδρά στο σενάριο αυτό προτάσσοντας μη ορθολογικά επιχειρήματα, τα οποία αφορούν κυρίως το προσωπικό του προφίλ.
Η αλλαγή στρατηγικής και η εγκατάλειψη του στόχου της αυτοδυναμίας παρουσιάστηκε ως σανίδα σωτηρίας τόσο για να χαμηλώσει ο πήχης και να είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμο ένα κακό εκλογικό αποτέλεσμα όσο και για να πιεστεί το ΚΙΝ.ΑΛΛ., που φαίνεται να έχει υποδεχθεί ψηφοφόρους που το 2019 στήριξαν τη Νέα Δημοκρατία και καταγράφονταν στο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.
Η κίνηση αυτή μάλλον επαλήθευσε εκείνα τα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας που εντοπίζουν μια καίρια αδυναμία στο επιτελείο του Μαξίμου να σκεφτεί πολιτικά, καθώς εν μια νυκτί έθεσε τον Κ. Μητσοτάκη στη θέση του πρωθυπουργού σε αποδρομή, που δεν θα διστάσει να βάλει τη χώρα σε εκλογικές περιπέτειες.
Έδωσε γραμμή ο Βενιζέλος
Στην αλλαγή στρατηγικής του Κ. Μητσοτάκη προσπάθησε να δώσει ένα πιο πολιτικό περιέχομενο ο Ευάγγελος Βενιζέλος, κάνοντας λόγο για «τομή» και «αλλαγή σελίδας» στην εσωτερική πολιτική ζωή.
«Ο κ. Μητσοτάκης διέψευσε τις φήμες που η κυβέρνηση διέδιδε για γρήγορες εκλογές και νέο εκλογικό νόμο. Αυτά τα ανέκοψε. Αναλαμβάνει πολύ σοβαρές πολιτικές υποχρεώσεις για εκλογές στο τέλος της άνοιξης του 2023 χωρίς αλλαγή του εκλογικού νόμου. Αυτό είναι και σεβασμός του συντάγματος και της θεσμικής λειτουργίας του πολιτεύματος» είπε ο Ευ. Βενιζέλος και πρόσθεσε ότι πρόκειται για «ριζική αλλαγή» στη ρητορική της κυβέρνησης, που πλέον «μετακινείται από τη λογική της αυτοδυναμίας στη λογική της σταθερότητας».
Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει εκφράσει πολλές φορές την άποψη ότι η χώρα βρίσκεται σε προμνημονιακή περίοδο και θεωρεί πως οι παρεμβάσεις στο πεδίο της κοινωνίας που μπορούν να γίνουν είναι περιορισμένες. Έτσι επαναφέρει τη συζήτηση στη σφαίρα της πολιτικής με τους ίδιους όρους που γινόταν από το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο την περίοδο 2012-2015, βλέποντας και για τον ίδιο ένα παράθυρο ευκαιρίας για επιστροφή του στην πολιτική. Αυτό που φαίνεται όμως να υποτιμά είναι ότι τα εργαλεία μιας άλλης περιόδου δεν λειτουργούν πάντα σωστά στο σήμερα και ότι ένα μεγάλο τμήμα του σημερινού ΚΙΝ.ΑΛΛ. εκφράζεται από τη δήλωση του Νίκου Ανδρουλάκη ότι στόχος είναι να λάβει ποσοστό τέτοιο ώστε να πρωταγωνιστήσει ως «κορμός σοσιαλδημοκρατικός σε μια κυβέρνηση που δεν θα είναι της φθοροποιού στασιμότητας της Ν.Δ., αλλά σταθερότητας και προόδου».
