Του Νίκου Λιονάκη
Εργώδη προσπάθεια καταβάλλει η κυβέρνηση για να διαχειριστεί το διογκούμενο πολιτικό κόστος από την παταγώδη αποτυχία της στην αντιμετώπιση των (συνεχιζόμενων) πυρκαγιών, αλλά και από τη διαχείριση της πανδημίας.
Το Μέγαρο Μαξίμου επιδεικνύει ιδιαίτερη σπουδή να αμβλύνει τις εντυπώσεις σε όλα τα πεδία όπου ο πρωθυπουργός προσωπικά έχει δεχτεί την κοινωνική οργή. Δηλαδή τις κατηγορίες για χαλαρότητα και ανεμελιά όταν εξελίσσονταν οι πυρκαγιές, την απόσταση που τον χωρίζει από την καθημερινότητα του κόσμου, το ξεχαρβάλωμα του «επιτελικού κράτους» και το «ξήλωμα» της ασφάλειας του πολίτη που είχε κάνει σημαία της η Ν.Δ.
Σε αυτό τον τομέα, αλλά και συνολικότερα εν είδει αντιπερισπασμού, η κυβέρνηση ήδη διαφαίνεται ότι θα επιχειρήσει ρελάνς επενδύοντας στο αφήγημα του «μεταναστευτικού κύματος» από το Αφγανιστάν. Η επικοινωνιακή επένδυση σε αυτό είναι προφανής με τη σημερινή άρον – άρον επίσκεψη Παναγιωτόπουλου – Χρυσοχοΐδη με τους αρχηγούς του ΓΕΕΘΑ και της ΕΛ.ΑΣ. στον Έβρο.
Όμως όλα αυτά επιμένει να τα αντιμετωπίζει με όρους επικοινωνίας, χωρίς να δίνει απαντήσεις ουσίας. Είναι χαρακτηριστικό το ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ξεκίνησε το μπρίφινγκ αναφέροντας ότι κυβέρνηση και πρωθυπουργός «συναισθάνονται πλήρως το μέγεθος του προβλήματος και των ζημιών» και πως «η κυβέρνηση δεν παρέμεινε θεατής, δεν αναλώθηκε σε επικοινωνιακούς χειρισμούς».
Όταν ρωτήθηκε ποια είναι τα λάθη της κυβέρνησης, απάντησε ότι δεν είναι ώρα γι’ αυτά, επειδή «είναι η ώρα της μάχης». Δεν κατάφερε να δώσει ξεκάθαρη απάντηση στο «γιατί» η πυρκαγιά στα Βίλια συνεχιζόταν ακόμα. Είπε πως το γεγονός ότι καίει με όλες τις δυνάμεις εκεί δείχνει πως μιλάμε για έναν νέο τύπο τέτοιων ακραίων φαινομένων και επιβεβαιώνει όσα έχουν γραφεί σε σχετικές εκθέσεις όπως αυτή του ΟΗΕ.
Εν τω μεταξύ χθες ο Κυρ. Μητσοτάκης επισκέφθηκε το Συντονιστικό Κέντρο της Πυροσβεστικής. Μάλιστα ο Γ. Οικονόμου δεν έδωσε ικανοποιητική απάντηση ούτε σχετικά με την κριτική τοπικών αξιωματούχων για την πυρκαγιά στα Βίλια, αναφέροντας πως η κρατική μηχανή ήταν εκεί από την πρώτη στιγμή.
Προσπαθώντας να διασκεδάσει τις εντυπώσεις επί των κατηγοριών για την αναποτελεσματικότητα του επιτελικού κράτους, είπε πως έχει πετύχει «σπουδαία πράγματα για την ελληνική Πολιτεία και τον λαό», ενώ ούτε λίγο ούτε πολύ ισχυρίστηκε πως για την αποτυχία διαχείρισης των πυρκαγιών δεν ευθύνεται η κυβέρνηση, αλλά οι υψηλές προσδοκίες των πολιτών από εκείνη: «Καταλαβαίνουμε ότι οι επιδόσεις μας σε μια σειρά από κρίσιμα μέτωπα είχαν δημιουργήσει πολύ υψηλές προσδοκίες».
Ερωτηθείς αν ο Μιχ. Χρυσοχοΐδης εξακολουθεί να απολαύει της εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού, περιορίστηκε να απαντήσει ότι «αυτό που μας απασχολεί είναι να είμαστε αποτελεσματικοί με έργα και πράξεις στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών».
Όσον αφορά την κριτική περί ανασφάλειας, κατηγόρησε την αντιπολίτευση ότι «αντιλαμβάνονται την ασφάλεια πολύ φτωχά» και πως η κυβέρνηση εγγυάται ότι «στο τέλος αυτής της κρίσης θα έχει μεριμνήσει ώστε να καλυφθεί κάθε πληγή που άνοιξε: περιβαλλοντική, οικονομική, επαγγελματική και ψυχολογική».
Την επόμενη εβδομάδα ανακοινώσεις για την πανδημία
Με την κυβέρνηση να μην κρύβει τη μεγάλη ανησυχία της για την πανδημία, που έχει ξεφύγει από τον έλεγχο της, ο Γ. Οικονόμου προανήγγειλε ότι την επόμενη εβδομάδα «θα υπάρξει μια συνολική τοποθέτηση για όλο το πλαίσιο διαχείρισης της πανδημίας ενόψει του φθινοπώρου και του χειμώνα».
Στις επικείμενες ανακοινώσεις παρέπεμψε και όταν ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο να μην είναι ελεύθερη η είσοδος των ανεμβολίαστων στα καταστήματα, όπως έχει υπονοήσει ο Άδ. Γεωργιάδης.
Ούτε κουβέντα για τα μνημόνια συνεργασίας
Καμία αναφορά στην ευθύνη της κυβέρνησης για το γεγονός ότι έχει στείλει στις ελληνικές καλένδες την επικύρωση των τριών μνημονίων συνεργασίας με τη Βόρεια Μακεδονία δεν έκανε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, παρότι ρωτήθηκε πότε θα γίνει αυτό, με αφορμή την αμυντική συμφωνία της γειτονικής χώρας με την Τουρκία.
Αντίθετα είπε απλά ότι η χώρα μας έχει τη δική της αμυντική συμφωνία με τη γειτονική χώρα και σχολίασε ότι «αποδεικνύονται αφελείς και απλοϊκές εκείνες οι απόψεις που υποστήριζαν ότι η Συμφωνία των Πρεσπών θα αποτελούσε φράκτη εισόδου για τη συνεργασία της Τουρκίας με τη γειτονική χώρα».
