Του Γεώργιου Βενέτη
Η έκθεση για εγκλήματα πολέμου των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας είναι πολιτικά δυσμενής για το Κίεβο, και τους δυτικούς συμμάχους του, αλλά βασίζεται σε εξακριβωμένες πληροφορίες.
Η κριτική της Ουκρανίας και των δυτικών συμμάχων της κατά της πρόσφατης έκθεσης της Διεθνούς Αμνηστίας είναι αδικαιολόγητη,
Η οργάνωση κατηγορείται για έλλειψη αντικειμενικότητας και ότι «καταδικάζει τα θύματα» λειτουργώντας υπέρ του Putin.
Με την έκθεσή της, η Διεθνής Αμνηστία επέκρινε μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο από τον ουκρανικό στρατό. Ωστόσο, είναι λάθος να κατηγορείται η Διεθνής Αμνηστία λόγω της κριτικής που δεν είναι αρεστή και εκθέτει το Κίεβο, που θέλει να παρουσιάζεται ως θύμα, σκοπεύοντας στην ευαισθησία των λαών της Δύσης.
Η Διεθνής Αμνηστία έχει δημοσιεύσει στο παρελθόν αναφορές που επικρίνουν τα ρωσικά στρατεύματα. Εν τούτοις μια μόνο αναφορά που ανέφερε, ότι οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις έθεσαν σε κίνδυνο τις ζωές αμάχων τοποθετώντας όπλα σε οικιστικές κατασκευές προκάλεσε έντονη αντίδραση τόσο στην Ουκρανία όσο και στη Δύση, με κατηγορίες φιλορωσισμού. Οποιαδήποτε οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων πρέπει να εφαρμόζει τα ίδια πρότυπα για όλα τα μέρη της σύγκρουσης και να μην κλείνει τα μάτια σε τίποτα και σ’ αυτά τα πλαίσια λειτουργεί η Διεθνής Αμνηστία.
Τεκμήρια της ευθυκρισίας και αμεροληψίας της οργάνωσης υπάρχουν από το παρελθόν. η Διεθνής Αμνηστία έχει καταδικαστεί στο παρελθόν επειδή επέκρινε τις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τις συλλήψεις και απέλαση χωρίς δίκη υπόπτων για τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στον Κόλπο του Γκουαντάναμο και για τη σύγκριση της μεταχείρισης των Παλαιστινίων από το Ισραήλ με το απαρτχάιντ.
Οι έκθεσεις της Διεθνούς Αμνηστίας και των Ηνωμένων Εθνών
Η οργάνωση είπε ότι είχε καταγράψει πολυάριθμες περιπτώσεις τοποθέτησης ουκρανικού στρατιωτικού εξοπλισμού, σε σχολεία και νοσοκομεία, καθώς και εχθροπραξίες σε κατοικημένες περιοχές.
Μία αναμενόμενη απάντηση από ένα καθεστώς που θέλει να προστατεύσει τους πολίτες του, θα ήταν η άμεση διεξαγωγή έρευνας για την απόδοση ευθυνών.
Από την αρχή του πολέμου, η ουκρανική πλευρά αποδίδει στους Ρώσους αγριότητες και τους κατηγορεί για εγκλήματα πολέμου σε βάρος αμάχων. Πολλές από αυτές τις κατηγορίες τις έχουν υιοθετήσει και οι χώρες της Δύσης, και τις χρησιμοποιούν ως εργαλείο για να δικαιολογήσουν την περαιτέρω αποστολή δυτικού βαρέος οπλισμού στην Ουκρανία και την επιβολή περαιτέρω κυρώσεων στη Ρωσία.
Φαίνεται όμως ότι σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, και οι ουκρανικές δυνάμεις έχουν βαριές ευθύνες για τις απώλειες μεταξύ των αμάχων στις ζώνες πολέμου της ανατολικής Ουκρανίας, καθώς τους χρησιμοποιούν ως ανθρώπινες ασπίδες και τους εκθέτουν ανενδοίαστα σε κίνδυνο, κάθε φορά που θέλουν να εξυπηρετήσουν το όποιο τους στρατιωτικό σχέδιο.
Η σφαγή αμάχων στην Στάρα Κρασνιάνκα
Το πλέον χαρακτηριστικά περιστατικά που περιγράφει η έκθεση του ΟΗΕ (που συντάχθηκε μετά από επιτόπια έρευνα) περιγράφει την έκθεση αμάχων σε κίνδυνο από τις ουκρανικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια επίθεσης στις 11 Μαρτίου σε οίκο ευγηρίας.
Στις αρχές Μαρτίου, σύμφωνα με την έκθεση των Ηνωμένων Εθνών, όταν οι εχθροπραξίες πλησίασαν πιο κοντά στον οίκο φροντίδας, η διοίκηση του ζήτησε επανειλημμένα από τις τοπικές αρχές να γίνει εκκένωση των ασθενών. Ωστόσο, η εκκένωση δεν ήταν δυνατή επειδή οι ουκρανικές δυνάμεις πιστεύεται ότι είχαν ναρκοθετήσει τη γύρω περιοχή και έκλεισαν δρόμους, ανέφερε η έκθεση. Το οίκημα είναι χτισμένο σε ένα λόφο και βρίσκεται κοντά σε έναν κεντρικό αυτοκινητόδρομο, που έκανε την τοποθεσία στρατηγικής σημασίας.
Η έκθεση του ΟΗΕ διαπίστωσε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας φέρουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για αυτό που συνέβη στη Στάρα Κρασνιάνκα, η οποία βρίσκεται περίπου 580 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Κιέβου, της πρωτεύουσας της Ουκρανίας. Λίγες μέρες πριν την επίθεση, Ουκρανοί στρατιώτες πήραν θέσεις μέσα στο γηροκομείο, κάνοντας ουσιαστικά το κτίριο, στρατιωτικό στόχο.
Τέσσερις μέρες αργότερα, στις 11 Μαρτίου, δυνάμεις των ρωσόφωνων αυτονομιστών, επιτέθηκαν στο ίδρυμα με βαρύ οπλισμό, την ώρα που οι ασθενείς και το προσωπικό ήταν ακόμα μέσα. Δεκάδες ηλικιωμένοι και ανάπηροι ασθενείς, πολλοί από αυτούς κατάκοιτοι και Ουκρανοί στρατιώτες , εγκλωβίστηκαν μέσα στο κτίριο χωρίς νερό και ηλεκτρικό ρεύμα.
«Μια πυρκαγιά ξεκίνησε και εξαπλώθηκε σε όλο το ίδρυμα ενώ οι μάχες ήταν σε εξέλιξη», ανέφερε η έκθεση του ΟΗΕ για την επίθεση της 11ης Μαρτίου. Ένα μέρος του προσωπικού και των τροφίμων κατάφεραν να διαφύγουν από το ίδρυμα και έτρεξαν στο δάσος, μέχρι που τους συνάντησαν πέντε χιλιόμετρα μακριά ρωσικές ένοπλες ομάδες, οι οποίες τους παρείχαν βοήθεια. Σύμφωνα με διάφορες μαρτυρίες, τουλάχιστον 22 από τους 71 ασθενείς επέζησαν από την επίθεση, αλλά ο ακριβής αριθμός των νεκρών παραμένει άγνωστος.
Σε έναν πόλεμο γεμάτο φρικαλεότητες, η επίθεση στο γηροκομείο κοντά στο χωριό Στάρα Κρασνιάνκα ξεχώρισε για τη σκληρότητά της. Οι ουκρανικές αρχές έριξαν την ευθύνη στις ρωσικές δυνάμεις, κατηγορώντας τες ότι σκότωσαν περισσότερους από 50 άμαχους πολίτες σε μια βάναυση και απρόκλητη επίθεση.
Αλλά η Ουκρανία πρέπει επίσης να συμμορφωθεί με τους διεθνείς κανόνες του πεδίου της μάχης. Ο Ντέιβιντ Κρέιν, πρώην αξιωματούχος του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ και βετεράνος πολλών διεθνών ερευνών για εγκλήματα πολέμου, είπε στο Associated Press ότι: «οι ουκρανικές δυνάμεις παραβίασαν τους νόμους των ένοπλων συγκρούσεων μη εκκενώνοντας τους κατοίκους και το προσωπικό του γηροκομείου». «Ο βασικός κανόνας είναι ότι οι άμαχοι δεν μπορούν να στοχοποιηθούν σκόπιμα. Για οποιονδήποτε λόγο», είπε ο Κρέιν. «Οι Ουκρανοί έβαλαν αυτούς τους ανθρώπους σε μια κατάσταση που ήταν μια ζώνη δολοφονίας. Και δεν μπορείς να το κάνεις αυτό».
Πολλές οι αναφορές για χρήση αμάχων ως ασπίδων
Η έκθεση του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα ανέφερε ότι η μάχη στο γηροκομείο Stara Krasnyanka είναι εμβληματική των ανησυχιών του γραφείου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σχετικά με την πιθανή χρήση «ανθρώπινων ασπίδων», προκειμένου να καταστούν ορισμένα σημεία ή περιοχές απρόσβλητα από στρατιωτικές επιχειρήσεις, προσθέτει η ανακοίνωση. Η χρήση ανθρώπινων ασπίδων απαγορεύεται ρητά από το άρθρο 28 της Σύμβασης IV της Γενεύης και το άρθρο 51 παράγραφος 7 του πρόσθετου πρωτοκόλλου.
Οι βομβαρδισμοί πολυκατοικιών, νοσοκομείων, σχολείων και θεάτρων από τη Ρωσία ήταν η κύρια αιτία των χιλιάδων απωλειών αμάχων στον πόλεμο. Η Ουκρανία και οι σύμμαχοί της, συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών, επέπληξαν τη Μόσχα για τους θανάτους και τους τραυματισμούς και ζήτησαν να προσαχθούν στη δικαιοσύνη οι υπεύθυνοι.
Είναι γνωστό ότι το πρώτο θύμα του πολέμου είναι η αλήθεια. Το Κίεβο έχοντας τη βοήθεια των δυτικών ΜΜΕ και περισσότερη ευελιξία στον επικοινωνιακό πόλεμο από την απομονωμένη Ρωσία, έχει επικρατήσει κατά κράτος σ’ αυτόν τον κρίσιμο τομέα. Σε αρκετές περιπτώσεις χρησιμοποίησε το ψεύδος προκειμένου να ευαισθητοποιήσει πρωτίστως τους λαούς της Δύσης με πρόδηλο σκοπό την υποστήριξη και ενδεχομένως την ενεργή ανάμιξη των Δυτικών δυνάμεων. Το έκανε χωρίς ηθικές αναστολές, καθότι όλη η υφήλιος έχει εμπλακεί ως μη ώφειλε και πλήττεται σ’ όλα τα επίπεδα απ’ αυτόν τον πόλεμο. Ο λαλίστατος Ζελένσκι δεν εξέφρασε ποτέ την συμπαράσταση του στον παγκόσμιο πληθυσμό που στενάζει ως αποτέλεσμα των ενδεχομένως κατευθυνόμενων επιλογών του, που οδήγησαν σ’ αυτήν την ανθρώπινη τραγωδία!
Η χρησιμοποίηση των ανθρώπινων ασπίδων έχει ενδεχομένως διττή σκοπιμότητα, αφ’ ενός δυσχεραίνονται οι ρωσικές επιχειρήσεις και αφ’ ετέρου τα θύματα ανάμεσα στους αμάχους βοηθούν την Ουκρανία, στο να διατηρεί το πάνω χέρι στον αγώνα για την καρδιά και το μυαλό της διεθνούς κοινότητας αποβλέποντας στη διασφάλιση της συνεχούς ροής δισεκατομμυρίων δολαρίων σε δυτική στρατιωτική και ανθρωπιστική βοήθεια…
