Στο θέμα των Μαρμάρων του Παρθενώνα αναφέρεται η Süddeutsche Zeitung και γράφει: «Η λύση θα μπορούσε να είναι οι Βρετανοί να «δανείσουν» τα γλυπτά στην Αθήνα και σε αντάλλαγμα να λάβουν άλλα αρχαία έργα τέχνης από την Ελλάδα, επίσης ως δάνεια… Μια ρεαλιστική λύση που δεν θα απαιτούσε από τους Βρετανούς να παρεκκλίνουν από την επίσημη νομική τους θέση. Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν η ελληνική κυβέρνηση θα συμφωνούσε, διότι αν το έκανε, ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό θα ισοδυναμούσε με αναγνώριση του σημερινού ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Ωστόσο, στην Ελλάδα διξάγονται εκλογές τον Απρίλιο και φαίνεται ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να καθυστερήσει την απόφαση τουλάχιστον μέχρι τότε. Σε συνέντευξή του στην ελληνική κρατική τηλεόραση, ο Πρωθυπουργός έβαλε φρένο λέγοντας πως «δεν περιμένει άμεσα αποτελέσματα». Ωστόσο, η Αθήνα συνεχίζει να εργάζεται «συστηματικά και ήρεμα» για να επιστρέψουν τα γλυπτά του Παρθενώνα στον τόπο προέλευσής τους. ‘Εάν ο κόσμος ανανεώσει την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση, πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να επιτύχουμε αυτόν τον στόχο λαμβάνοντας υπόψη τις αδιαπραγμάτευτες κόκκινες γραμμές που χάραξαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις’, δήλωσε ο Μητσοτάκης».
Τίποτα δεν είναι όπως ήταν μέχρι σήμερα …
Στο ίδιο θέμα αναφέρεται και η Frankfurter Rundschau, δίνοντας μια ευρύτερη διάσταση: «Το γεγονός ότι υπάρχει μια σοβαρή διαπραγμάτευση για το πού βρίσκονται τα ‘Ελγίνεια Μάρμαρα’ μπορεί να θεωρηθεί μεγάλη επιτυχία στο πλαίσιο των συζητήσεων για την κλεμμένη τέχνη, τον μουσειακό πολιτισμό και την εθνική κληρονομιά. Ακόμη και στην πρώην αυτοκρατορία, αρχίζει να επικρατεί η άποψη ότι τίποτα δεν είναι όπως ήταν. Παρεμπιπτόντως, ο βρετανικός λαός έχει κάνει ήδη μερικά βήματα πιο μπροστά. Σύμφωνα με δημοσκόπηση, το 53 % τάσσεται υπέρ της επιστροφής, το 24 % των ερωτηθέντων δεν ενδιαφέρεται για το πού θα δει τους θησαυρούς της παγκόσμιας κληρονομιάς από την Ελλάδα στο μέλλον. Το γεγονός ότι υπάρχει μια τέτοια εμμόνη έχει πιθανώς περιορισμένη σχέση με την εθνική πολιτιστική κληρονομιά, αλλά έχει μεγάλη σχέση με τη σημασία της τέχνης για τον διεθνή τουρισμό».