Κάτι ετοιμάζεται στην Δεξιά πολυκατοικία: «Βλέπουν» την Όλγα Κεφαλογιάννη στην ηγεσία της ΝΔ

Κάτι ετοιμάζεται στην Δεξιά πολυκατοικία.

Διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο του κυρίου Μάξιμου που δημοσιεύτηκε στο newsbreak.gr:

Η συντηρητική Ισαβέλ Ντίας Αγιούσο είναι η μεγάλη νικήτρια των εκλογών για την περιφερειακή κυβέρνηση της Μαδρίτης. Η Ντίας Αγιούσο διπλασίασε τις έδρες του συντηρητικού λαϊκού κόμματος την ώρα που η νεοφιλελεύθερη Κεντροδεξιά κυριολεκτικά αφανίστηκε και οι σοσιαλιστές κατέρρευσαν. Οι νεοφιλελεύθεροι Ciudadanos κέρδισαν …μηδέν έδρες, ενώ είχαν 26! Ενώ οι Σοσιαλιστές έπεσαν στις 25 έδρες από τις 37 που κατείχαν και φυσικά δεν έχουν καμία ελπίδα να σχηματίσουν περιφερειακή κυβέρνηση.

Η Αγιούσο κέρδισε τις ψυχές και αναπόφευκτα τις ψήφους των ψηφοφόρων λόγω της πυγμής που έδειξε ενάντια στα κατασταλτικά μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Συγκρούστηκε με την κεντρική κυβέρνηση και κράτησε ανοιχτή την εστίαση, όπως και τα καταστήματα με αποτέλεσμα η περιφέρεια της Μαδρίτης να είναι πρώτη στα οικονομικά στοιχεία. Παρά τις πιέσεις δεν ενέδωσε στα μέτρα οριζόντιας απαγόρευσης της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας. Γι’ αυτό και θριάμβευσε, την ώρα που οι θιασώτες του καθολικού κλεισίματος εξαφανίστηκαν από τον πολιτικό χάρτη.

Όλγα όπως Αγιούσο


Τι μπορεί να σηματοδοτούν οι περιφερειακές εκλογές της Μαδρίτης για το ελληνικό πολιτικό σκηνικό; Εάν συνδυάσουμε τα αποτελέσματα με την κατάρρευση της Μέρκελ στην Γερμανία η οποία πλήρωσε βαρύ τίμημα για τα κατασταλτικά μέτρα τα οποία ειρήσθω εν παρόδω, ήταν πολύ πιο ελαφριά από αυτά που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα, καθίσταται σαφές ότι οι οριζόντιες απαγορεύσεις δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από δυτικές δημοκρατίες.
Εάν πάντως θα μπορούσαμε να συγκρίνουμε την πολιτική παρουσία της Αγιούσο με κάποια αντίστοιχη πολιτική παρουσία στην Ελλάδα, αυτή θα ήταν μόνον η Όλγα Κεφαλογιάννη.

Ειδικά στον τομέα της πολιτικής αξιοπρέπειας, η Όλγα Κεφαλογιάννη – παιδί της αστικής παράταξης – ουδέποτε διολίσθησε στον νεοφιλελευθερισμό όπως οι κεντροδεξιοί της Μαδρίτης, που το πλήρωσαν ακριβά. Σε όλες τις τις δημόσιες παρουσίες, έχει ξεχωρίσει για το επίπεδο του διαλόγου και την αταλάντευτη στάση της σε αυτό που ονομάζουμε «ανθρωποκεντρικό φιλελευθερισμό». Το βασικό χαρακτηριστικό της Νέας Δημοκρατίας το οποίο έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα από την επέλαση των νεοφιλελεύθερων και των εκσυγχρονιστών, αλλοιώνοντας εμφανώς την πολιτική του κόμματος σε κυβερνητικό επίπεδο.

Η Όλγα Κεφαλογιάννη όμως δεν δέχτηκε να παραβεί τις πολιτικές αρχές της, προκειμένου να κατακτήσει κάποιο υπουργείο. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη πολιτική παρακαταθήκη της, διότι όσο κι αν δεν αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις, η εκλογική τιμωρία όσων υπηρέτησαν πολιτικές σοβιετικού τύπου σε μία Δυτική δημοκρατία, είναι αναπόφευκτη. Και η άνοδος μιας Ελληνίδας Αγιούσο, θα γίνει αναγκαιότητα.

Διαβάστε οπωσδήποτε

google news svg icon

Ακουλούθησε το Periodista.gr στο Google News για να μαθαίνεις όσα δεν τολμούν ή δεν θέλουν να γράψουν οι άλλοι.

Περισσότερα

Άρθρα
ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Μυστικές δημοσκοπήσεις – Εφιάλτης για τον Μητσοτάκη: Η Ελληνική Λύση πρώτο κόμμα σε τρεις νομούς της Μακεδονίας

Ανατροπή στις μυστικές δημοσκοπήσεις: Η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου αναδεικνύεται πρώτο κόμμα σε τρεις νομούς της Μακεδονίας και διεκδικεί πρωταγωνιστικό ρόλο στη Βόρεια Ελλάδα

Η ηχηρή απουσία από την ομιλία Τσίπρα – Το μήνυμα που ανησύχησε τους επιτελείς

Η απουσία της Όλγας Γεροβασίλη από την ομιλία Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη προκαλεί ερμηνείες και σενάρια για την επόμενη μέρα του πρώην πρωθυπουργού

Μυστική δημοσκόπηση – «καμπανάκι πολιτικού θανάτου» για τον Μητσοτάκη: Κατρακυλά η ΝΔ – Κάτω από το 25% η πραγματική απήχηση λίγο πριν τη...

Μυστική δημοσκόπηση-σοκ μετά το καλοκαίρι δείχνει κατάρρευση της ΝΔ κάτω από το 25%. Πτώση άνω των 5 μονάδων στην πρόθεση ψήφου και πανικός στο Μαξίμου λίγο πριν τη ΔΕΘ

Προβληματισμός και μεγάλη αγωνία των ολιγαρχών για τον Τσίπρα – Η αναπόφευκτη σύγκριση με τον Μαρινάκη

Σκεπτικισμός στους επιχειρηματικούς κύκλους που στηρίζουν τον Αλέξη Τσίπρα, καθώς η εμφάνισή του στο συνέδριο του Economist θεωρήθηκε «άχρωμη» και χωρίς απήχηση